بلای بی‌میلی به مدرسه

یکی از دغدغه‌های رایج والدین، بی‌انگیزه‌شدن فرزندان‌شان در اواسط سال تحصیلی به مدرسه و یادگیری است؛ این علاقه را چطور به آن‌ها برگردانیم؟

نویسنده: پرستو عادل صدیق | روان‌شناس

مترجم:

​​​​​​​
 چندین ماه از شروع سال تحصیلی گذشته است و بعضی والدین با بی‌انگیزگی فرزندشان برای رفتن به مدرسه و یادگیری دروس مواجه شدند. چنین دانش‌آموزانی به خصوص حالا که در آستانه فصل امتحانات هستیم، قطعا نمرات خوبی کسب نخواهند کرد. اما این مسئله یعنی بی‌انگیزگی دانش‌آموزان به مدرسه دلایل متعددی دارد؛ از مشکلات فردی و اجتماعی گرفته تا اثرات دوران کرونا. شناخت این علل و برخورد درست با آن‌ها می‌تواند مسیر بازگشت کودک به علاقه‌مندی و موفقیت را هموار کند.


 چرا کودکان از مدرسه دوری می‌کنند؟
1 مشکلات یادگیری| گاهی مشکلاتی مانند اختلال در خواندن، تمرکز یا یادگیری باعث می‌شود کودک در مدرسه احساس ناتوانی و ناکامی داشته باشد. بنابراین برای رفتن به آن‌جا، مقاومت می  کند.
2 ترس از شکست| نگرانی از گرفتن نمره پایین، انجام ندادن تکالیف یا مقایسه با همکلاسی‌ها، اضطراب و ناامیدی را در کودک ایجاد می‌کند.
3 مشکلات اجتماعی| کودکانی که در روابط خود با دیگران مشکل دارند، ممکن است به دلیل احساس تنهایی، طرد شدن یا حتی تجربه قلدری، از رفتن به مدرسه اجتناب کنند.
4 مسائل خانوادگی| اختلافات خانوادگی، جدایی والدین یا محیط‌های پرتنش می‌تواند کودک را از نظر عاطفی آسیب‌پذیر کند و باعث افت عملکرد تحصیلی و بی‌علاقگی او به مدرسه شود.
5 تأثیرات دوران کرونا| تجربه طولانی‌مدت آموزش مجازی و قرنطینه، تأثیرات عمیقی بر کودکان گذاشته است که بعضی از آن‌ها عبارت‎اند از: نبود ارتباطات روزمره با همکلاسی‌ها و معلمان، برخی کودکان را از لحاظ اجتماعی منزوی کرده است؛ زندگی در محیطی راحت و امن، بازگشت به فضای مدرسه را برای برخی دشوار کرده است؛ آموزش مجازی، نظم و ساختار معمول مدارس را کمرنگ کرد و در برخی کودکان باعث کاهش انگیزه تحصیلی شد؛ نزدیکی مداوم به والدین، باعث شده است جدایی از آن‌ها و حضور در مدرسه برای کودکان سخت‌تر شود؛ تغییر در ساعات خواب، تغذیه و فعالیت بدنی، آمادگی ذهنی و جسمی کودکان برای مدرسه را مختل کرده است.
چگونه می‌توان به کودک کمک کرد؟
در این مواقع، والدین باید گفت‌وگویی موثر با دانش‌آموز داشته باشند تا این مشکل حل شود.
شنیدن و درک احساسات کودک| بدون قضاوت، به کودک اجازه دهید درباره نگرانی‌ها و احساساتش صحبت کند. فهمیدن علت بی‌میلی او، اولین گام در حل مشکل است.
ریشه‌یابی مشکل| اگر کودک دچار مشکلات یادگیری یا اضطراب است، با کمک معلمان یا مشاوران برای رفع این چالش‌ها اقدام کنید.
تقویت اعتمادبه‌نفس| موفقیت‌های کوچک کودک را تحسین و تلاش‌هایش را تشویق کنید. احساس توانایی، او را به یادگیری علاقه‌مند می‌کند.
تشویق به دیدن جنبه‌های مثبت مدرسه| درباره دوستان، بازی‌ها و مهارت‌های جدیدی که در مدرسه یاد می‌گیرد، صحبت کنید. می‌توانید پاداش‌های کوچکی برای حضور فعال در مدرسه تعیین کنید.
بازگرداندن نظم به زندگی| با تنظیم ساعت خواب، تغذیه مناسب و فعالیت بدنی، کودک را برای حضور در مدرسه آماده کنید.
همکاری با مدرسه| با معلمان و مشاوران در ارتباط باشید و برای ایجاد محیطی امن و حمایتگر برای فرزندتان، از آن‌ها کمک بخواهید.
مشاوره تخصصی| اگر مشکل ادامه پیدا کرد، از یک روان‌شناس کودک کمک بگیرید. گاهی اوقات، مشکلات عمیق‌تری وجود دارد که نیاز به مداخله حرفه‌ای است.
صبوری، کلید موفقیت
یادمان باشد که تغییر نگرش و رفتار کودک، نیازمند زمان و تلاش مداوم است. با همدلی و حمایت عاطفی، می‌توان علاقه او به مدرسه و یادگیری را بازگرداند. به‌ویژه پس از دوران کرونا، که تغییرات عمیقی در زندگی کودکان ایجاد کرده، بازسازی نظم و عادت‌های آموزشی نیازمند همراهی و توجه والدین است. این مسیر با صبر و حمایت شما، می‌تواند به تجربه‌ای مثبت برای کودک تبدیل شود.
10 شماره آخر
پربازدیدهای خراسان آنلاین