​​​​​​​
در خانه‌ای کوچک اما پر از عشق در محله شهید فلاحی مشهد، شبی به‌یادماندنی رقم خورد. خانه‌ای که به نام امام رضا (ع) مزین شده و مأمنی است برای دخترانی که جبر روزگار، سایه پدر و مادر را از سرشان برداشته است. آن شب، دختران این خانه، در میان شور و شوق شب یلدا و میلاد حضرت زهرا (س)، میزبان مهمانی عزیز بودند: تولیت آستان قدس رضوی، خادمی که با مهر و همدلی، زندگی این دختران را روشن کرده بود.
این خانه روزگاری در معرض تهدید تخلیه قرار داشت، اما دل‌های کوچک و مؤمن دختران به «حدیث کسا» و توسل به مادر سادات، گره از این مشکل باز کرد. دعای آن ها به گوش امام رضا (ع) رسید و به همت تولیت آستان قدس رضوی، سرپناهی برای آن ها فراهم شد و آرامش به دل‌های کوچک شان بازگشت. حالا دیگر دغدغه سرپناه نیست و نشانه‌ای است از مهربانی امامی که همیشه پناه دل‌های بی‌پناه بوده است.
آن شب، دختران خانه، با چهره‌هایی پر از شادی و دستانی پر از محبت، آماده استقبال بودند. خانه را آذین بسته و شربت و شیرینی مهیا کرده بودند تا مهمان خود را خوشامد بگویند. وقتی تولیت آستان قدس وارد شد، فضایی سرشار از صمیمیت و عشق شکل گرفت. دختران گرداگرد او نشستند، شعری در وصف امام رضا (ع) خواندند و یکی از آن ها به نمایندگی گفت: «ای امام رضا! ای پناه دل‌های بی‌پناه! ما سال‌ها در انتظار یک سرپناه بودیم و امروز آرامش را به لطف شما و حاج آقای مروی به دست آورده‌ایم. شما ما را دوست دارید و همین برای دل‌های کوچک ما کافی است.»
تولیت آستان قدس، با چهره‌ای پر از مهر، با سخنانی دلنشین خطاب به دختران گفت: «تمام این کارها، از عنایت امام رضا (ع) است. ما تنها واسطه‌ای برای لطف ایشان بوده‌ایم. شما فرزندان ما هستید و ما همه شما را دوست داریم. بدانید امام رضا (ع) شما را بیش از آن که تصور کنید، دوست دارد و از حال شما باخبر است. هرچه می‌خواهید، از ایشان بخواهید؛ دعای شما را می‌شنوند و به آن پاسخ می‌دهند.»
او ادامه داد: «فرزندان عزیزم، وظیفه ما این است که برای رفاه و خوشبختی شما تلاش کنیم. شما در این خانه، نه تنها سرپناهی امن، بلکه فرصتی برای رشد و تعالی دارید. از این محیط صمیمی استفاده کنید و همیشه به خداوند متعال توکل داشته باشید. امام رضا (ع) را دوست داشته باشید و مطمئن باشید ایشان بیشتر از آن که شما ایشان را دوست داشته باشید، شما را دوست دارند. امام، از ما می‌خواهند در دوستی با ایشان صادق باشیم و به آن چه که ایشان از شیعیانشان انتظار دارند، عمل کنیم.»
او با اشاره به نقش مربیان و خیران افزود: «شما باید قدردان این افراد باشید. کسانی که با عشق، در کنار شما هستند و برای آسایش و آینده شما تلاش می‌کنند، از بهترین بندگان خدا هستند. آن ها خدمت به شما را افتخار می‌دانند و شما هم باید برای سلامتی و موفقیتشان دعا کنید.»
هدیه دختران به مهمانشان، خانه‌ای کوچک و چوبی بود؛ نمادی از سرپناهی که با عنایت امام رضا (ع) و حمایت آستان قدس، برایشان فراهم شده بود. این هدیه ساده اما پرمعنا، دل مهمان را به لرزه درآورد و او با فروتنی از محبت آن ها تشکر کرد.
پایان این شب گرم و دلنشین، با هدایای تولیت به دختران و پذیرایی ساده اما پربرکت در کنار سفره‌ای به نام امام رضا (ع) همراه شد. این خانه کوچک، دیگر فقط یک سرپناه نیست؛ هر گوشه‌اش یادآور نگاهی مهربان است که می‌گوید: «شما تنها نیستید. امام رضا (ع) شما را بیش از آن که تصور کنید، دوست دارد.» و این عشق، چراغی است که دل‌های کوچک آن ها را به آینده‌ای روشن‌تر هدایت می‌کند.