​​​​​​​
‌ورزشگاه تختی مشهد قبل از انقلاب به «سعدآباد» معروف بود که همزمان با اوج گیری مبارزات انقلابی، اقشار مختلف مردم مشهد به‌ خصوص فرهنگیان این شهر در سال 57 اجتماعی بزرگ در این ورزشگاه برگزار کردند. سخنران این برنامه آیت‌ ا... خامنه ‌ای بودند که در حین سخنرانی نام این ورزشگاه را به نام مرحوم پهلوان غلامرضا تختی تغییر دادند. بعد از این سخنان، مردم با تکبیر و صلوات، این نام ‌گذاری را تأیید کردند و نام این ورزشگاه از آن پس تغییر کرد.
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR این بخش از بیانات حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای را که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در این تجمع بزرگ بیان شده بود، به‌مناسبت زادروز جهان‌پهلوان غلام‌رضا تختی و روز کشتی، منتشر کرده است که در ادامه می خوانید:
«بعضی از برادران ما از دو سه روز قبل از این که سخن از تشکیل این انجمن باشکوه و عظیم در این مجمع می شد، اظهار می کردند که این تاکنون بهترین اجتماعی است که در این محل تشکیل شده. تا حالا هرچه اجتماع در این جا بوده، یا لااقل بیشترین اجتماعاتی که در اینجا تشکیل شده است، اجتماعاتی بوده است مخدّر یا مخرّب یا وقت‌گیر یا وقت‌کش و خلاصه برای سرگرم کردن و بازداشتن مردم.
جامعه‌ ورزشکاران و به خصوص جامعه‌ کشتی‌گیران و همچنین همه‌ ورزشکاران مسلّماً مانند دیگرِ برادران و خواهران خود از این رنج می برده‌اند که یک‌چنین منطقه‌ای در شهر و ‌چنین فضایی و این‌چنین تجهیزاتی هرگز نمی توانسته است با آرمان های مذهبی و ملّی آن ها هماهنگ باشد. حتّی تاکنون نمی توانستند یک قهرمان محبوبشان را -اجازه بدهید به توصیه‌ برادران بگویم یک پهلوان محبوبشان را، اسم قهرمان را تکرار نکنیم- یک پهلوان محبوبشان را که نمودار آزادگی جمع ورزشکار این ملّت بوده است، نمی توانستند از او یک عکس حتّی در این محوّطه وسیع نصب کنند، نمی توانستند حتّی نام او را بیاورند، زیرا جرم او این بود که سال ها پیش –سال ها پیش شاید حدود دوازده سیزده سال پیش- این احساسی را که امروز همگانی شده است، داشت. در این محیط احساس خفگی می کرد و این احساس را بُروز می داد و به‌خاطر همین شجاعت ها و شهامت ها بالاخره جان خود را از دست داد.
برادران ما، هم جامعه معلّمین -که میزبانان ما و میزبانان بسیار عزیز ما هستند و سپاس همه ما بر آن ها و نثار آن ها- و همچنین جامعه‌ ورزشکاران و به خصوص کشتی‌گیران پیشنهاد کردند، من این پیشنهاد را در معرض میل و دید برادران و خواهران می گذارم؛ اگر خواستید تصویب می کنید و اگر تصویب کردید، حق با مردم است، حق با ملّت است، همان، خواهد شد. پیشنهاد می کنند که این ورزشگاه را به نام پهلوان غلامرضای تختی نام گذاری کنید. بهتر از این «صحیح است» و بهتر از این تصدیق، هیچ عامل و موجبی برای چنین نام گذاری‌هایی وجود ندارد. غالباً نام گذاری‌ها بر اساس یک سری اِعمال غرض ها و اِعمال نفوذها و یک سری تصمیم‌های فردی انجام گرفته. در هیچ نام گذاری این‌همه آحاد جمعیّت یک‌زبان و یک‌نفس تصمیم نگرفتند و حالا که شما تصمیم گرفتید، حالا که خواستید، من با اجازه‌ شما و از طرف همه‌ مرد و زنی که در این جا حضور دارند و نیز چند برابر این جمعیّت که امروز راه بر آن ها بسته شد و به آن ها اجازه شرکت در این مجلس داده نشد و می دانم همه با ما همصدا هستند، با اجازه همه‌ شما و از طرف همه شما این محل را نام گذاری می کنم به ورزشگاه غلامرضای تختی.» 1357.8.16