در سه هفته اخیر، موشک‌های یمن فراتر از انتظارات سابق رفته و توانسته به میانگین قابل توجهی از آتش‌باری برسد. درحالی که یک ماه پیش، میانگین حدودا هر 10 شبانه‌روز یک موشک را داشت، حالا به هر سه روز یک موشک رسیده و در برخی برهه‌ها بیشتر هم می‌شود. این تغییر شگرف، نیاز به یک خط لجستیک جدی و اساسی دارد. افزایش تامین قطعات مذکور نشان از آن دارد که قلب جبهه مقاومت توانسته به صورت موثر این ظرفیت را افزایش دهد، لذا محور باوجود مشکلات در بخشی از ساختارهای خود، توانسته در بخش دیگری، کار بزرگی را پیش ببرد. اثر این افزایش ظرفیت نیز واضح است. رژیم می‌داند که با هیچ‌گونه حمله‌ای امکان خاموش کردن آتش‌بار یمنی‌ها را ندارد،لذا سعی دارد با فشار بر بخش‌های زیرساختی، جامعه یمن را علیه مقاومت بشوراند. حال این که تجربه یک سال گذشته نشان داده، این جامعه نه تنها عقب نخواهد نشست که اتفاقا به پیش خواهد آمد، لذا یک فشار معتبر در موضوع غزه وجود دارد. همچنین باید توجه داشت که مشغولیت به یمن، باعث می‌شود تا برخی صداها درباره حمله به ایران کمرنگ شود. احتمالا این خبر معتبر است که رئیس موساد موافق حمله به ایران و ارتش مخالف چنین حمله‌ای بوده است. علت مخالفت ارتش هم درگیر بودن در جبهه یمن و دوری دو هزار کیلومتری آن است. اما این سخنان نباید ما را از ایجاد معادله بازدارندگی بازدارد. تصور دشمن، تضعیف ایران و شکست جبهه مقاومت است. باید این تصور را شکست. حمله یا تهدید معتبر موشکی که فرماندهان نظامی از آن سخن گفته و می‌گویند بخشی از این پازل است. مسئله اصلی، بازسازی اضلاع محور به شکلی است که دوباره تهدید واقعی و معتبر باشد. آن چه دشمن را به عقب خواهد زد، در یک ابزار خلاصه نمی‌شود که البته آن ابزار یعنی توان موشکی، ستون خیمه است. اما باید به ابزارهای دیگر عمق و گستره داد. بدون این معادله بازدارندگی، بعید نیست که رخدادهای دیوانه‌وار دشمن وارد فاز دیگری نشود.وارد کردن زمین جدید به درگیری‌ها به ویژه آن جایی که دشمن ضعف جدی در آن دارد، می‌تواند فشاری اساسی را به طرف مقابل وارد کند. همچنین پاسخ به برخی مسائل داخلی برای ایجاد انسجام و جلوگیری از اقدامات ضدامنیتی بسیار حیاتی خواهد بود. البته حفظ حزب ا... به ویژه با توجه به شرایط موجود در سوریه از یک طرف و احتمال باقی ماندن رژیم در جنوب لبنان، بسیار مهم است که متاسفانه افق روشنی ندارد. خلاصه این که باید راه ایجاد بازدارندگی را در یک فرایند چندوجهی طی کرد. این مسیری دشوار اما قطعا ممکن برای جمهوری اسلامی ایران و جبهه مقاومت است. در گذشته، وضعیت به مراتب بدتری وجود داشته که به خوبی از آن عبور شده است. مهم تحلیل درست شرایط و تصمیم‌گیری شجاعانه است.