مراسم رونمایی از آلبوم مشترک کیخسرو پورناظری و همایون شجریان در تالار وحدت تهران برگزار شد
در مراسم رونمایی از آلبوم مشترک همایون شجریان و کیخسرو پورناظری، جمعی از اهالی فرهنگ و هنر، اقتصاد، سیاست و ورزش از جمله رویا نونهالی (بازیگر)، رامین حیدری فاروقی (کارگردان)، بهرام دبیری (نقاش)، سهراب پورناظری (آهنگ‌ساز)، آرش گوران (رهبر ارکستر)، بهنام ابوالقاسم (آهنگ‌ساز)، آزاد میرزاپور (نوازنده تار)، همایون نصیری (نوازنده سازهای کوبه‌ای)، داوود گنجه‌ای (نوازنده کمانچه)، محمدجواد ظریف (سیاستمدار)، علی ربیعی (سیاستمدار)، محمد علی ابطحی (سیاستمدار)، عادل فردوسی‌پور و سفرای کشورهای سوئیس و عربستان حضور داشتند.

ایران، سرزمین شعر است
به گزارش ایسنا، رامین حیدری فاروقی، نویسنده و  کارگردان، نخستین سخنران بخش فرهنگ و هنر این برنامه بود. او گفت: «هستی شگفت‌انگیز است. طبیعت شگفت‌انگیز است. طلوع و غروب شگفت‌انگیزند ولی بشر در بی رودربایستی‌ترین لحظات زندگی‌اش متوجه شده که بشر شگفت‌انگیزترین نقطه هستی است؛ زیرا موفق شده با هست و نیست یک جریان مستمر از هست بودن به وجود بیاورد. در بین هنرها و حکایت‌ها، چیزی که امروز در آستانه آن هستیم و از آستانه آن خواهیم گذشت، موسیقی است. حکایت‌ها گفتیم، فلسفه‌ها ساختیم و به شعر برگشتیم. سرزمین ما، سرزمین شعر است. عجیب است وقتی بخواهیم چیزی را سرسری بگیریم می‌گوییم شعر است و وقتی بخواهیم بگوییم چیزی ناب و پرشکوه و بی‌مانند است، می‌گوییم شعر است و شعر ما را در آستانه جایی قرار داده است که شمس و مولانا نمایشگر آن‌ هستند».

دردِ دل‌های تنبورنوازِ نامی
کیخسرو پورناظری به عنوان خالق اثر نیز در بخش دیگری از این برنامه گفت: «دانشمندان غرب با وسایلی که اختراع کرده‌اند، توانسته‌اند صدای کهکشان و کائنات را ضبط کنند. این موسیقی مانند صداهای کششی در هم و هارمونی شده است و به گوش ما آواز دشتی را می‌نمایاند. حضرت مولانا با بینش اشعارش را سروده و ما وارث این لحن‌ها و آواها هستیم که انسان‌های اولیه و پیش از تاریخ تک‌خوانی و خورشیدخوانی می‌کردند. در کرمانشاه هنوز این خورشیدخوانی به نام «هوره» وجود دارد. حتی در منطقه اورامانات با موسیقی به نام سیاه‌چمانه رو به رو هستیم که مربوط به دوران کشاورزی انسان است. این آواها هنوز در کرمانشاه وجود دارد که در این روزگار به ریتم می‌رسیم و پس از آن به سازهای بادی می‌رسیم که این موسیقی را به تنبور می‌رساند. تنبور به شاهدی تندیس‌هایی که از دل این خاک رازآمیز بیرون آمده‌اند، قدمتی چند هزار ساله دارد که سینه به سینه نغمات آن منتقل شده است».
او ادامه داد: «موسیقی دستگاهی و امثال آن در دوره بعد از اسلام قطع می‌شود تا این که در دوره تیموری دوباره به کار می‌آید و افرادی چون عبدالقادر مراغی روی این موضوعات تحقیقات فراوانی می‌کند. فرایندی که دوستان بزرگواری چون محمدرضا درویشی آن را تدوین کرده و همایون شجریان آن را به کیفیت هرچه تمام‌تر در آلبوم «شوق نامه» اجرا کرده است. گروه «شمس» هم افتخار دارد که ساز تنبور را به صورت آبرومند معرفی کرد و شما با آهنگ‌های این گروه آشنا هستید که تلاش شده این آبرومندی حفظ شود. موسیقی گروه «شمس» موسیقی هنری است که تلاش شد با آثار بزرگان از درجه کیفی قابل توجهی برخوردار باشد. این موسیقی‌ها باید از رسانه‌ای مثل صدا و سیما شنیده شود ولی این سازمان اصلا حمایتی از موسیقی فاخر ندارد. چرا وزارت ارشاد در صدور مجوز به ترانه‌ها و برخی اشعار سخت‌گیری می‌کند؟ گلایه‌های ما فراوان است».

شش سال زمان برای «ش م س»
 همایون شجریان، خواننده آلبوم «ش م س» نیز گفت: «آغاز این آلبوم از ۶ سال پیش آغاز شد و پس از کنسرت‌هایی که در این زمینه برگزار کردیم، کارهای فنی زیادی روی این آلبوم انجام شد. پس از طی مسیری که در حوزه فنی داشتیم به این فصل رسیدیم. آقای پورناظری هر قطعه را در این آلبوم به گونه‌ای ساخته‌اند که هر کدام با دیگری متفاوت است. خدا را شاکرم که توانستم این آلبوم را بخوانم. کنسرت‌های داخل ایران از سال آینده شروع می‌شوند و با افتخار خدمت شما خواهیم بود». پس از صحبت‌های همایون شجریان یک قطعه از آثار تولید شده در آلبوم «ش م س» با نوازندگی کیخسرو پورناظری و خوانندگی همایون شجریان پیش روی مخاطبان قرار گرفت.