طمع در زمین و زمان!
صابر گل عنبری
[چند روز پیش] نتانیاهو به منطقه اشغال شده سوریه رفته [بود] و بر فراز قله راهبردی جبل‌الشیخ به عنوان بلندترین نقطه مسلط بر دمشق گفت که در این «مکان مهم» خواهیم ماند تا امنیت اسرائیل تضمین شود!
منطق اشغالگری همواره چشم طمع در زمین دیگران دارد، اما همین منطق زور مولد آنتی‌تزی می‌شود که به مرور زمان ناقض همان هدف «امنیت تضمین شده» است که نتانیاهو از آن سخن گفت. نمونه آن در لبنان، کرانه باختری و غزه است.
فارغ از این که تصویر پایانی جنگ لبنان به نفع حزب ا... نبود، اما عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی از جنوب آن طی توافقی نوعی کوتاه آمدن «منطق اشغالگری» در برابر «منطق مقاومت» است که هر چند تضعیف شده، اما اگر نبود یا پایان یافته بود، دلیلی برای این عقب‌نشینی وجود نداشت و دست کم در جنگ تا جنوب لیتانی مانند جنوب سوریه اشغال می‌شد و می‌ماند.
همین اشغالگری در سوریه و بمباران بی‌سابقه سراسر آن بدون هیچ حمله‌ای از جانب آن گواهی بر مدعای بالا و توسعه‌طلبی بدون وجود بهانه‌ای است.
در آن سو هم کشوری که در نتیجه حکمرانی فشل و بحران داخلی ناتوان شد، این چنین دور و نزدیک به آن طمع و تجاوز می‌کنند.