معده چطور در برابر اسید معده دوام می‌آورد؟
معده ما حاوی اسید هیدروکلریک است، یک ترکیب شیمیایی بسیار خورنده که می‌تواند برخی از فلزات را حل کند و وجودش در هر جای دیگری از بدن خبر بدی به حساب می‌آید. اما با وجود قدرت تخریب‌گری این اسید، چرا بافت معده خود ما را از بین نمی‌برد؟
پاسخ در یک ماده ژل‌مانند و چسبناک به نام مخاط (موکوس) نهفته است که توسط غدد موجود در بدن تولید می‌شود. زمانی که اسید ترشح می‌شود، محیط داخل معده به شدت اسیدی می‌شود. این اسید اما با دیگر ترشحات معده مخلوط می‌شود و در نهایت شدت اسیدی بودن آن کاهش می‌یابد. همچنین مخاط جداره به عنوان یک مانع فیزیکی عمل می کند و اسید را از دیواره معده دور نگه می‌دارد. علاوه بر این، مخاط دیواره حاوی بیکربنات هستند که می‌تواند اسید را خنثی کند. فکر کردن به این موضوع شگفت‌انگیز است که چیزی شبیه ژله‌ای پیشرفته از ما در برابر اسید معده محافظت می‌کند. با این حال، برخی از انگل‌ها و باکتری‌ها می‌توانند سد مخاطی ما را تضعیف کنند. زمانی که این اتفاق می‌افتد، باکتری‌ها می‌توانند به بافت معده نفوذ کنند و این موضوع می‌تواند به التهاب روده و برخی بیماری‌های معده منجر شود. شدیدترین زخم‌ها می‌توانند باعث خونریزی داخلی شوند، به‌ویژه زمانی که در محل یک رگ خونی ایجاد شوند. در واقع اگر زخم‌ها به سوراخ شدن منجر شوند، ممکن است اسید به حفره شکمی نشت و التهاب صفاق ایجاد کند. این یک عارضه جدی بیماری زخم معده است که به‌عنوان اورژانس پزشکی تلقی می‌شود.