امروز؛ آغاز سفر 3 روزه رئیس جمهور به تاجیکستان و روسیه
پروژه خاص پزشکیان در مسکو
مدیرکل روابط عمومی دفتر رئیس‌جمهور از آغاز سفر سه روزه رئیس‌جمهوری اسلامی ایران به کشورهای تاجیکستان و روسیه از امروز خبر داد و جزئیاتی از این سفرها را تشریح کرد.حبیب‌ا... عباسی سفر رئیس‌جمهور به تاجیکستان و سپس روسیه را تحولی در روابط کشورمان با این دو کشور توصیف و تصریح کرد: پزشکیان در این سفرها علاوه بر امضای تفاهم نامه و موافقت‌نامه‌های متعدد، با فعالان اقتصادی و تجار دو کشور نیز دیدار و گفت‌وگوهایی خواهد داشت.وی در تشریح برنامه‌های بخش اول سفر رئیس‌جمهور کشورمان به مقصد تاجیکستان افزود: آقای پزشکیان در شهر دوشنبه با رئیس‌جمهور، رئیس مجلس و نخست وزیر تاجیکستان به صورت جداگانه دیدار و گفت‌وگو خواهد کرد.مدیرکل روابط عمومی دفتر رئیس‌جمهور درباره بخش دوم سفر رئیس‌جمهور کشورمان به کشور روسیه نیز گفت: آقای پزشکیان در ادامه به روسیه سفر می‌کند و علاوه بر ملاقات‌های جداگانه با رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر این کشور، در جمع تجار و صنعتگران روسی نیز حضور یافته و با آنان گفت‌وگو خواهد کرد.عباسی همچنین امضای موافقت‌نامه جامع همکاری بلندمدت میان ایران و روسیه را مهم ترین برنامه و دستاورد این سفر عنوان کرد.موافقت نامه ای که در حقیقت نسخه به روز رسانی شده توافقی است که بیست و چهار سال پیش میان تهران و مسکو امضا شد. در سال ۲۰۰۱ (۱۳۷۹)، قرارداد ۱۰ ساله به عنوان اساس روابط دوجانبه ایران و روسیه به امضای طرفین رسید که این معاهده تاکنون برای دو دوره ۵ ساله تمدید شده است.گفته می شود که فدراسیون روسیه درمجموع تاکنون با 14 کشور توافق ها و معاهده هایی مشابه امضا کرده است. شاید یکی از مهم ترین پرسش ها در سطح افکار عمومی این باشد که اساسا فلسفه حرکت کشورها به سمت تجمیع حوزه های همکاری چیست؟ چرا دو کشور همزمان با توسعه و تعمیق روابط دوجانبه به دنبال بستری حقوقی برای تسهیل روند همکاری در میدان اجرا می گردند؟محسن بهاروند، کارشناس ارشد حقوق بین الملل، معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزیر امور خارجه در دولت دوازدهم و سفیر پیشین ایران در لندن تاکید می کند که این گونه معاهدات نوعی اطمینان بخشی به یکدیگر و ابراز اراده دوجانبه برای تداوم روابط در آینده است.بهاروند در پاسخ به این پرسش که اساسا چرا کشورها به سمت امضای معاهده و توافقنامه جامع حرکت می کنند، می گوید: کشورها به دلایل مختلف ممکن است تصمیم به امضای یک معاهده جامع بگیرند ولی دلیل عمده آن ترسیم یک نقشه راه برای روشن شدن مسیر روابط بین دو کشور است. دو کشور معمولا با امضای چنین معاهداتی اراده خود را به تداوم روابط در آینده اعلام کرده و حوزه های تقویت روابط بین خود را نیز مشخص می کنند. در باره این که چرا دو کشور ممکن است به سمت چنین معاهداتی سوق داده می شوند نیز دلایل مختلفی وجود دارد ولی عمده آن به این دلیل است که روابط و تقویت روابط در آینده برای دو کشور باید دارای اهمیت باشد که مقامات دو کشور نقشه راه برای آن تعیین کنند. ثانیا این گونه معاهدات نوعی اطمینان بخشی به یکدیگر و ابراز اراده برای تداوم روابط در آینده است.سفیر پیشین ایران در لندن با اشاره به این که تفاوتی بین معاهدات از نظر فرم حقوقی وجود ندارد، افزود: «معاهده» هر توافق کتبی بین دو شخص حقوقی بین المللی است که توسط مقام صلاحیت دار به امضا برسد یا مورد قبول واقع شود و در صورت لزوم به تصویب پارلمان‌ها نیز رسیده باشد. ولی از نظر محتوا معمولا معاهدات جامع به شکلی که امضا می شود تعهدات کلی است که حوزه تبادلات آتی را روشن می کند و اراده سیاسی طرفین برای پیشبرد اهداف مشترک در آن حوزه ها را بیان می دارد. معمولا کشورها در توافقات جامع تعهد اجرایی مشخصی را نمی پذیرند و هر تعهد کلی در آینده نیاز به ترتیبات اجرایی یا یک توافق جزئی تر و تخصصی تر خواهد داشت.