در آرزوی برف و تیم چه ملی؟!
علیرضا کاردار | طنزپرداز
سلام از یک بگونگوی دیگه، خدمت نوجوانان گل روزنامهخوان. بچهها انصافا قدر خودتون رو بدونین، همین که الان دارین این مطلب رو میخونین، یعنی جزو اون دسته از نوجوانهایی هستین که اهل مطالعه هستن و ما بهتون افتخار میکنیم. دمتون گرم. بریم ببینیم برامون چی فرستادین.
جوانه جان، چرا برف نمیاد؟ آرزو به دلمون موند که یه برفبازی مشتی بکنیم.
آخ راست میگی والا. البته که آخر پاییز یه برف خوبی اومد، ولی واقعا حیف که هنوز برف زمستونی نیومده. البته که ما ناامید نمیشیم، قول بدین اگه برف اومد، ما رو هم تو برفبازیتون راه بدین.
میخوام یه گوشی بخرم، چی پیشنهاد میکنین؟
اوه چه سوال سختی! خودم میخواستم گوشی بخرم، سه سال فقط دنبال مدلهای مختلف بودم. بعد که از یک مدل خوشم اومد، دیدم دیگه پولم بهش نمیرسه! حالا بهترین راهنمایی که میتونم بهت بدم اینه که به اندازه پولت آش بخور، نه چیزه... یعنی به اندازه پولت گوشی بخر.
جوانه من تازه میخواستم برای انتخاب رشته دانشگاه، تهران رو بزنم. میگن که قراره پایتخت منتقل بشه. چی کار کنم؟
اول این که قبل از هر کار بشین درست رو بخون که هر جایی که دوست داری قبول بشی. بعدشم فکرت رو درگیر نکن، این طرح انتقال پایتخت تا به نتیجه برسه، خودت که هیچی، نوههات هم درس و دانشگاهشون تموم شده!
باز مریض شدم... این چه چیز لعنتی بود که من گرفتم جوانه؟
چقدر میگیم مواظب خودتون باشین، ماسک بزنین، دستهاتون رو بشورین... حالا نگران نباش، این ویروس جدیده است که دیگه داره قدیمی میشه! زود خوبی میشی ایشالا.
میخوام بزرگ که شدم، عضو تیم ملی بشم. به نظرت از کجا شروع کنم؟
نگفتی تیم چه ملی؟! اگر فرض رو بر فوتبال بذاریم، باید از زمینهای خاکی شروع کنی، ولی بعدش خودت رو بتکونی! ولی جدی، برای هر کاری باید تلاش کنی، درسش رو بخونی و از تجربه بزرگترها استفاده کنی. مثلا اگه خواستی عضو تیم ملی UNO بشی، بیا در محضر خودم!