پهلوانی از نقطه صفر مرزی
علی ترابی
در یک شهر محروم مرزی دیده به جهان گشود و با وجود فقر امکانات و در میان بی توجهی مدیران، توانمندی و استعداد خود را به رخ مدعیان کشاند و توانست در رشته ورزشی کشتی میدان داری کند. با کمبودها کنار آمد و در عین مظلومیت و گمنامی اهداف بزرگی را برای خود ترسیم کرد تا روزی در سطح کشور و بلکه عرصه های بین المللی بدرخشد و از او به عنوان قهرمان نام ببرند. برای همین سختی ها را به جان خرید و روزها روی تشک دایره طلایی عرق ریخت و فقط به چشم انداز ترسیم شده خود فکر می کرد. هر چند که ناملایمات زیادی دید و در طول مسیر انگیزه او را تحت تاثیر قرار می داد، اما هیچ گاه تسلیم نشد و فقط و فقط به دورنمای بلندمدت چشم می دوخت. حالا به جایی رسیده که از او به عنوان پهلوان سال ایران نام می برند. مصطفی طغانی جوان 23 ساله اهل تایباد است که چند سالی است نامش در کشتی پهلوانی زبانزد شده و امسال برای دومین مرتبه به بازوبند پهلوانی دست یافته است؛ در طول تاریخ کمتر کسی را سراغ داریم که در چنین سنی دو دوره به عنوان پهلوان سال ایران انتخاب شود و این موضوع وظیفه او را به عنوان یک پهلوان دوچندان ساخته است.
مصطفی طغانی کشتی را از شهر محروم تایباد شروع کرده و تاکنون در عرصه های مختلف داخلی و بین المللی به افتخارات زیادی دست یافته است. او چند سالی است که در کنار کشتی آزاد در رقابت های کشتی پهلوانی هم به میدان می رود که سه سال قبل نایب قهرمانی را کسب کرد و حالا دو سال پیاپی است که به عنوان قهرمان سنگین وزن کشور معرفی می شود. او درباره عنوان پهلوانی که دو روز قبل در مشهد کسب کرده است، در گفت و گو با «خراسان رضوی» می گوید: «برنامه ریزی اصلی امسال در ورزش حضور در مسابقات کشتی پهلوانی بود که چند ماه پیاپی تمرین مستمر داشتم؛ چرا که می خواستم از عنوان پهلوانی سال قبل دفاع کنم که خوشبختانه با تلاش هایی که داشتم، توانستم به این افتخار دست یابم. در کنار مربی های خوبم سیدحسین حسینی، ایمان حیات و برادرم تمرین کردم. همچنین دکتر امین رشید لمیر هم در این مسیر خیلی کمک حالم بود و از راهنمایی های او خیلی بهره بردم. این افتخار را داشتم که در کنار این افراد کشتی پهلوانی تمرین کنم.» وی اضافه می کند:« از همه مهمتر این که بازوبند پهلوانی بار دیگر در خراسان ماند و نشان دادیم که خاستگاه کشتی پهلوانی خراسان است. بیشترین بازوبند پهلوانی کشور بر دستان پهلوانان خراسانی بسته شد و این وظیفه کشتی گیران ، مربیان و مدیران را سخت‌تر می کند. خیلی خوشحال هستم که نام این بنده حقیر هم در کنار بزرگان کشتی پهلوانی قرار گرفته است و امیدوارم لیاقت این عنوان بزرگ را داشته باشم و رهرو پهلوانان باشم.»
مبارزه سخت در فینال
از او درباره حریفان مدعی این دوره از مسابقات سوال کردیم و این که آیا پیش بینی می کرد دوباره به عنوان پهلوان سال کشور انتخاب شود که می گوید:«برای حضور در این مسابقات برنامه ریزی کرده بودم. بیشتر حریفان را می شناختم که برخی در این رقابت ها غیبت داشتند. اما وظیفه خود می دانستم که از عنوان پهلوانی سال قبل دفاع کنم. برای همین با قدرت در مسابقات حضور یافتم. انشاءا... این لیاقت را داشته باشم که هر ساله رکورددار در کشتی پهلوانی باشم.» پهلوان سال ایران درباره رقابت در فینال امسال که جدال سخت و نفسگیری بود و توانست قهرمانی را از آن خود کند، اظهار می کند:«پیش بینی می کردم که به فینال سنگین وزن ها برسم. از طرفی حدس می زدم که در فینال شاید با پهلوان احمد میرزاپور کشتی بگیرم. هرچند که احتمال می دادم میرزاپور با توجه به سن بالا به فینال نرسد، ولی با شکست حریفان در فینال حضور یافت و این افتخار را داشتم که با چنین کشتی گیر بزرگی نبرد کنم. پهلوان میرزاپور عنوان دار در کشتی پهلوانی است و برای بنده از احترام بالایی برخوردار است. حدود سه سال است که در فینال سنگین وزن ها با هم رودررو می شویم. یک بار شکست خوردم و دو بار هم پیروز میدان شدم. جدای از این شکست ها و پیروزی ها ، از همه این ها مهمتر این است که بازوبند پهلوانی در مشهد ماند و اجازه ندادیم که از خراسان خارج شود.»
منش پهلوانی
طغانی که در دوران جوانی قرار دارد، توانسته دو بار به بازوبند پهلوانی دست یابد که وظیفه او را در ادامه مسیر قهرمانی سخت تر می کند؛ او هم بر این مسئله تاکید دارد و خاطرنشان می کند: «دو سال است که این لیاقت را دارم به عنوان پهلوان ایران معرفی شوم. آن هم در سن جوانی 23 سالگی که خیلی دشوار است. اما تمام سعی و تلاشم این است که راه بزرگان کشتی را پیش بگیرم و الگویی برای جوانترها باشم. در کنار خیلی از بزرگان آداب و منش پهلوانی را فراگرفتم و باید الگوی راه زندگی من باشد. از طرفی دیدم که تماشاگران و مردم فهیم خراسان هم اخلاق مدار هستند و با منش پهلوانی کشتی گیران را حمایت می کنند که این برای ما خیلی مهم است. امسال دیدم که علاقه مندان به کشتی به درکی مهم رسیده اند که در درجه اول اخلاق و مرام پهلوانی برای آن ها از همه چیز مهم تر است.»
جنگیدن در کشتی آزاد
او در ادامه مسیر ورزش حرفه ای چند رویداد مهم و سرنوشت ساز پیش رو دارد که باید خود را برای آن آماده کند که در این باره تصریح می کند: «در ابتدا مسابقات جهانی کشتی پهلوانی را پیش رو دارم که یک ماه دیگر در ترکیه برگزار می شود و خود را مهیای این نبرد می کنم. اما مهم تر از آن مسابقات کشتی آزاد جام تختی و انتخابی تیم ملی است که تمام فکر و ذهنم برای رقابت های جهانی 2025 است. باید از الان برنامه ریزی کنم تا در این مسابقات مهم که سال آینده برگزار می شود، آماده شوم. از طرفی در سنگین وزن کشتی آزاد هم چند رقیب سرسخت همچون امیررضا معصومی و امیر حسین زارع را دارم که از بهترین های کشتی آزاد هستند و باید برای حضور در ترکیب تیم ملی با آنان رقابت کنم. این را می دانم که هیچ کاری نشدنی نیست و می توانم به آن جایگاه مطلوبی که مدنظرم است، برسم.»
زندگی با مشکلات
این پهلوان سال ایران در کنار جنگیدن با حریفان باید با مشکلات و بی عدالتی ها هم مبارزه کند که در این زمینه درددل های زیادی دارد و می گوید:«تایباد شهرستانی محروم است و از نظر امکانات دچار مشکلاتی است. البته تغییراتی در اداره کل ورزش و جوانان صورت گرفته و حمایت هایی انجام شده است. سالن قدیمی تایباد مرمت شده و حتی قول هایی دادند که خانه کشتی شهر تایباد هم به زودی ساخته شود. اما مدیران این شهرستان از قهرمانان به خوبی حمایت نمی کنند. هنوز درکی از ورزش حرفه ای ندارند. در این یک سالی که پهلوان کشور بودم، هیچ مسئولی کنارم نبود و حمایتی نکردند. زندگی یک ورزشکار حرفه ای فراز و نشیب های زیادی دارد که باید از نظر اقتصادی تامین شود. امسال چندبار خسته شده بودم و خواستم از ورزش حرفه ای کناره گیری کنم. هنوز شغل پایداری ندارم و از نظر اقتصادی نیازمند کمک هستم. این در حالی است که دوستانم در دیگر استان ها همه گونه مورد حمایت مسئولان قرار می گیرند. امیدوارم که امسال نگاه ها تغییر کند و به قهرمانان توجه جدی تری داشته باشند تا باعث انگیزه بیشتر ما شود.»