تغییر مسیر جهان

مهدی فضائلی 

  برگردیم به حدود پنجاه سال قبل و صحنه سیاسی جهان را مرور کنیم. کل جهان پس از جنگ جهانی دوم، تقسیم شده بود به دو بلوک شرق و غرب با دو تفکر و پیروی از دو مکتب مارکسیسم و لیبرالیسم و با دو ائتلاف نظامی بزرگ ناتو و ورشو. البته گروهی از کشورها، جنبشی را با عنوان «عدم تعهد» تشکیل داده بودند تا عدم وابستگی خود به دو قدرت مسلط آن زمان را اعلام کنند؛ اما این جنبش اولا یک مجموعه منفعلی بود که در مقابل دو قدرت برتر زمان خود اقدام خاصی انجام نمی‌داد و اصول آن هیچ رنگ‌وبویی از مقابله با این قدرت‌ها را نداشت؛ ثانیا اعضای آن به نحوی به یکی از دو بلوک وقت تکیه داشتند! دو قدرت فائق آن دوران، به رغم همه اختلافاتی که با یکدیگر داشتند در مقابله با دین و مذهب مشترک بودند و به قول شهید مطهری مانند دو تیغه قیچی عمل می‌کردند که ظاهرا با هم تضاد دارند اما برای قطع یک ریشه به حرکت درمی‌آیند. البته نظام مارکسیستی تندتر و علنی‌تر با دین مبارزه می‌کرد به نحوی که مساجد و کلیساها را بست و آن‎ها را به انبار تبدیل کرد و نظام‌های سکولار که زیرپوستی و تدریجی با دین مقابله می‌کردند و ظاهرا فقط جداانگاری دین از سیاست را دنبال می کردند. از آرایش سیاسی جهان که بگذریم، در داخل ایران نیز تقریبا، همه گروه‌های مبارز چپ و راست و التقاط آنچه در چنته داشتند روکرده بودند و با همه آن‎ها برخورد شده بود، در حدی که گروه مبارز تعیین کننده‌ای در صحنه نبود. در چنین زمانه‌ای ناگهان در یکی از مهم‎ترین نقاط راهبردی جهان و کشوری که آمریکایی‌ها جزیره ثبات و ژاندارم خود می‌دانستند، با زعامت یک ابرمرد و مرجع عالی‎مقام، به نام «روح‌ا... خمینی» انقلابی به نام خدا و با همراهی شگفت انگیز مردم شکل گرفت و شد آن‎چه از نظر دو قدرت مسلط جهان به‎ویژه آمریکا نباید می‎شد! انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ در کمال ناباوری همه به پیروزی رسید و منجر به استقرار نظامی انقلابی شد؛ انقلابی که «توحید» شاکله اصلی جهان‌بینی آن بود و این شاکله «نظریه نظام انقلابی» را ابدی کرد. با پیروزی انقلاب اسلامی تغییر مسیر تاریخ آغاز شد و درپی برفراز کردن شعار «نه شرقی نه غربی»، جهان دوقطبی، سه قطبی شد و با توجه به نگاه محوری انقلاب که نه ستم می‌کند و نه زیربار ستم‌ می‌رود، دل‌های آزادی‎خواه و استقلال طلب جذب آن شد و نهضت‌های آزادی‎بخش و سپس جبهه مقاومت شکل گرفت. تداوم این انقلاب الهی از یک سو و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و محو شدن یکی از دو قدرت مسلط جهان، این صحنه را به تقابل «اسلام و استکبار» تبدیل نمود و رؤیای نظام تک قطبی ایالات متحده آمریکا را که پس ‌از فروپاشی شوروی، برای خود دست‌یافتنی می‌دید به خواب پریشان تبدیل کرد و طرح‌های زیاد‌ه‎خواهانه و استکباری آمریکا در منطقه غرب‌آسیا را که منافع ملی ما را هم تهدید می‌کرد، یکی‌پس‌از‌دیگری ناکام گذاشت و البته این نبرد و رویارویی سنگین و باورنکردنی بدون هزینه نبوده و نیست. انقلاب اسلامی ایران اکنون درحالی برای جشن چهل و ششمین سالگرد پیروزی خود مهیا می شود که دشمنانش یا نابود شده‌اند یا ناکام از توطئه‌های چهل‌و‌شش سال گذشته خشمگین و غضبناک او را تماشا می‌کنند. این انقلاب سال‌های سال،سالگرد پیروزی خود را جشن خواهد گرفت درحالی که برخی دیگر از دشمنانش نابود شده و برخی دیگر همچنان با خشم به فتوحات و پیشرفت ‌های آن در عرصه علم و ایمان خیره مانده‌اند. و این به‎دست نخواهد آمد مگر با ایمان روزافزون به خدای متعال، انسجام ملی، درس‌گرفتن از تجارب گذشته و تلاش و مقاومت.