اعتماد در انبوه پیام‌ها
شهروند دنیای مدرن مدام با پیام‌های گوناگونی مواجه می‌شود و یاد می‌گیرد که چگونه درباره منابع این پیام‌ها تردید کند. چه‌کسی پشت این پیام‌هاست؟ آیا باید به آن‌ها اعتماد کنم؟ اگر من آن‌ها را باور کنم چه‌چیزی به دست خواهند آورد؟ ادعای آگهی بازرگانی مبنی بر این‌که شامپوی جدید آن‌ها موها را شاداب‌تر می‌کند؛ اعتبار کمتری از تجربه دوستتان دارد که می‌گوید چگونه شامپوی جدید موهایش را شاداب‌تر کرده است. خب شرکت می‌خواهد به شما شامپو بفروشد. اما دوستتان که نمی‌خواهد این کار را بکند؛ بنابراین به او بیشتر اعتماد می‌کنید. نکته این جاست که ممکن است این صداقت و قابلیت اعتماد منابع باشد که به آن‌ها اجازه می‌دهد نقش مقام صلاحیت دار را ایفا کنند نه مقام و جایگاه آن‌ها.برگرفته از کتاب «ایده ماندگار»