تاپخند
من تو 35 سالگی به عنوان یک مهندس موفق نه تنها وسط شرکت پفک می‌خورم، بلکه بعدش تمام انگشت‌هام رو لیس می‌زنم تا یه ذرهاش اسراف نشه.
کاش بین صبح زود بیدار شدن و شب زود خوابیدن لااقل یکیش برام آسون بود.
از نظر روحی دوست دارم برگردم به اون روزهایی که موقع تماشای فوتبال چنان همذات‌پنداری می‌کردم که نه تنها جوراب ورزشی می‌پوشیدم، بلکه شلوارم رو هم می‌دادم تو جورابم. هرچند همونم الان مد شده.
کاش بین صبح زود بیدار شدن و شب زود خوابیدن لااقل یکیش برام آسون بود.
از نظر روحی دوست دارم برگردم به اون روزهایی که موقع تماشای فوتبال چنان همذات‌پنداری می‌کردم که نه تنها جوراب ورزشی می‌پوشیدم، بلکه شلوارم رو هم می‌دادم تو جورابم. هرچند همونم الان مد شده.