
این عبارت مشهور که یکی از ریشهدارترین ضربالمثلهای ایرانی است، تعبیر جالبی درباره گذرایی و ناپایداری شرایط انسانی را دربر میگیرد. داستانی که این ضربالمثل را در دنیا مشهور کرده، شرح پادشاهی شرقی است که از حکیمانش خواست جملهای به او بدهند که در هر شرایطی، خوشی یا سختی، بتواند به آن تکیه کند. حکیمان این جمله را روی انگشتری برای او حک کردند: «این نیز بگذرد». این جمله، او را در مواجهه با سختیها دلداری میداد و در اوقات شادی او را به حفظ تعادل فرامیخواند. بد نیست بدانید بعدها این ضربالمثل از طریق آثار ادبی امثال ادوارد فیتزجرالد، به فرهنگ غربی معرفی شد و در قرن نوزدهم با سخنان شخصیتهای برجستهای مثل آبراهام لینکلن، بازتاب بیشتری پیدا کرد.