نتانیاهو در جنوب سوریه به دنبال چیست؟
پس از سقوط بشار اسد در سوریه، رژیم صهیونیستی بارها تجاوزات متعددی را متوجه خاک سوریه کرده است. به تازگی نیز جنگنده‌های اسرائیلی در چهار حمله متوالی یک پایگاه نظامی در جنوب غربی دمشق و یک مقر نظامی در شهر «ازرع» در استان درعا در جنوب سوریه را بمباران کردند. تلویزیون سوریه، ساکنان محلی و یک منبع امنیتی تأکید کردند که جنگنده‌های اسرائیلی در هفته گذشته جنوب پایتخت سوریه و همچنین استان جنوبی درعا را هدف قرار دادند که این حملات دست‌کم دو کشته به جا گذاشت.
حمله به سوریه پس از اعتراض علیه نتانیاهو
حملات هوایی هفته گذشته رژیم صهیونیستی به جنوب سوریه، ساعاتی پس از برگزاری تظاهرات در چندین شهر سوریه علیه اظهارات نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، «بنیامین نتانیاهو»، انجام شد که گفته بود تل آویو اجازه نخواهد داد نیروهای دولت جدید در جنوب دمشق مستقر شوند. در چند روز گذشته نیز مناطق مختلف استان‌های درعا، قنیطره و سویداء شاهد تجمع‌های اعتراضی سوری‌ها نسبت به تجاوزات ارتش رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه بوده است.
تجاوزات دامنه‌دار صهیونیست‌ها به خشم و عصبانیت مردم سوریه منجر و گزارش‌های متعددی از شکل‌گیری اعتراضات در نقاط مختلف سوریه علیه اسرائیل منتشر شده است. معترضان از حکومت سوریه، نهادهای بین‌المللی و جامعه جهانی می‌خواهند که اقداماتی را برای پایان دادن به تجاوزات ارتش اسرائیل در جنوب سوریه و حمایت از یکپارچگی سوریه ترتیب دهند.
تجاوزات دامنه دار
صهیونیست‌ها از زمان سقوط دولت بشار اسد در دمشق تاکنون بیش از 400 بار به سوریه حمله کرده و با وجود اعتراضات سازمان ملل، تهاجم نظامی به منطقه حائل که از سال 1974 سوریه و فلسطین اشغالی را از هم جدا کرده است، آغاز کرده اند.
از سوی دیگر صهیونیست‌ها سال هاست که حملات و تجاوزات خود به سوریه را با ادعا و بهانه از بین بردن اهداف نظامی ایران توجیه می کنند. با این حال، هم دولت فعلی سوریه و هم مقامات ایرانی تایید کرده‌اند که در حال حاضر و از زمان پایان کار دولت بشاراسد، هیچ یک از نیروهای نظامی ایرانی در سوریه حضور ندارند. مقامات نظامی صهیونیستی نیز گفته‌اند که تمرکز خود را بر تخریب زیرساخت های نظامی سوریه گذاشته‌اند. تل آویو مدعی است که تلاش می‌کند از در اختیار گرفتن تسلیحات ارتش سوریه در دست «افراطی‌ها» جلوگیری کند. این بهانه اما چندان باورپذیر به نظر نمی‌رسد چون شواهد و مدارک متعددی در دست است که نشان می‌دهد اسرائیل در سال‌های گذشته و در زمان دولت بشاراسد، پشتیبانی قابل توجهی را از گروه‌های مسلح افراطی و شورشی دنبال کرده بود. انتشار برخی تصاویر از معالجه و مداوای اعضای گروه‌های تندرو و افراطی سوریه در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی اسرائیل در زمان دولت بشار اسد نشان می‌داد که تل آویو با جدیت حمایت از گروه‌های شورشی مسلح سوریه را پیگیری می‌کند. براین اساس ادعای مقامات صهیونیستی درباره تلاش برای جلوگیری از دستیابی گروه‌های شورشی به تسلیحات در سوریه چندان با واقعیت سازگار نیست.
کدام مناطق سوریه اشغال شده و کدام مناطق بمباران؟
اسرائیل می گوید تاسیسات نظامی از جمله انبارهای تسلیحات، انبارهای مهمات، فرودگاه ها، پایگاه های دریایی و مراکز تحقیقات نظامی سوریه را هدف قرار داده است. رژیم صهیونیستی همچنین واحدهای نظامی را در منطقه حائل در امتداد بلندی‌های جولان که سوریه و فلسطین اشغالی را جدا می‌کند، مستقر کرده است. این منطقه به عنوان بخشی از توافق آتش بس با میانجیگری سازمان ملل در سال 1974، رسماً یک منطقه غیرنظامی تعیین شده بود.
در حال حاضر صهیونیست‌ها تقریباً دو سوم از بلندی‌های جولان را اشغال کرده و منطقه حائل تحت مدیریت سازمان ملل در یک منطقه باریک به وسعت 400 کیلومتر مربع (154 مایل مربع) را نیز به دیگر مناطق اشغالی خود افزوده‌اند.
نیروهای امنیتی سوریه همچنین از پیشروی تانک های اسرائیلی از بلندی های جولان به سمت قطنا، 10 کیلومتری (6مایلی) در خاک سوریه و نزدیک به پایتخت سوریه خبر داده اند. علاوه بر بیش از 100 حمله به دمشق، حملاتی در المیادین در شرق، طرطوس و مصیاف در شمال غربی، گذرگاه قصیر با لبنان و فرودگاه نظامی خلخاله در جنوب توسط صهیونیست‌ها انجام شده است. این در حالی است که واکنش دولت سوریه به این حملات تا کنون به برخی محکومیت‌های شفاهی محدود شده و دولت جولانی در دمشق هنوز اقدام موثری برای جلوگیری از تداوم تجاوزات صهیونیست‌ها به جنوب سوریه انجام نداده است.
هدف واقعی تل آویو از اشغال سوریه
«بنیامین نتانیاهو» به تازگی به خبرنگاران گفته است که قلمرو سابق سوریه در امتداد بلندی‌های جولان که از سال 1974 به عنوان منطقه غیرنظامی طبقه‌بندی شده است، «تا ابد» بخشی از اسرائیل باقی خواهد ماند.
گیدئون ساعار، وزیر امور خارجه صهیونیست‌ها هم از حملات علیه دمشق دفاع کرده است.
در این شرایط به نظر می‌رسد که صهیونیست‌ها مصمم به اشغال جنوب سوریه هستند و اگر دولت سوریه اقدام جدی انجام ندهد، احتمال دارد که نظامیان اشغالگر صهیونیست تا زمان نامعلومی این بخش از جنوب سوریه را در اشغال خود داشته باشند. تل آویو هم هنوز هیچ بیانیه ای صادر نکرده که در آن نشان دهد، نظامیان اسرائیلی قصدی برای خروج از سوریه داشته باشند.
حتی برخی از مقامات اسرائیلی ادعاهایی کرده‌اند که نیت و قصد صهیونیست‌ها از اشغال جنوب سوریه را روشن می‌کند. از جمله «بنی گانتز»، از سیاستمداران کلیدی اسرائیل به خبرنگاران گفته که حضور نظامی اسرائیل در جنوب سوریه فرصتی تاریخی برای اسرائیل است.
وی از همکاران خود در کنست(پارلمان اسرائیل) خواسته است تا «روابط خود را با دروزی‌ها، کردها و سایر گروه‌های سوریه توسعه دهند.»
تایمز اسرائیل هم گفت و گویی را با یکی از اعضای سابق ارتش اسرائیل منتشر کرده که در آن این نظامی اسرائیلی پیشنهاد کرده است که سوریه به مجموعه‌ای از کانتون‌ها تقسیم شود که هر کدام آزادانه با بازیگران خارجی از جمله اسرائیل همکاری کنند. این اشاره مقام نظامی اسرائیل به صراحت بر تجزیه سوریه تاکید دارد و دراین صورت به نظر می‌رسد گام اول صهیونیست‌ها از اشغال جنوب سوریه تلاش برای تجزیه منطقه دروزی نشین در جنوب این کشور است تا در مراحل بعدی به زعم خود مقدمات الحاق این مناطق به دیگر مناطق اشغالی فراهم شود.
با این حال مخالفت‌های مردمی در جنوب سوریه و همچنین مخالفت جامعه بین‌المللی با حضور نظامی اسرائیل در جنوب سوریه شاید مهم ترین مانع دستیابی صهیونیست‌ها به اهداف خود در جنوب سوریه باشد.
حمله به سوریه پس از اعتراض علیه نتانیاهو
حملات هوایی هفته گذشته رژیم صهیونیستی به جنوب سوریه، ساعاتی پس از برگزاری تظاهرات در چندین شهر سوریه علیه اظهارات نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، «بنیامین نتانیاهو»، انجام شد که گفته بود تل آویو اجازه نخواهد داد نیروهای دولت جدید در جنوب دمشق مستقر شوند. در چند روز گذشته نیز مناطق مختلف استان‌های درعا، قنیطره و سویداء شاهد تجمع‌های اعتراضی سوری‌ها نسبت به تجاوزات ارتش رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه بوده است.
تجاوزات دامنه‌دار صهیونیست‌ها به خشم و عصبانیت مردم سوریه منجر و گزارش‌های متعددی از شکل‌گیری اعتراضات در نقاط مختلف سوریه علیه اسرائیل منتشر شده است. معترضان از حکومت سوریه، نهادهای بین‌المللی و جامعه جهانی می‌خواهند که اقداماتی را برای پایان دادن به تجاوزات ارتش اسرائیل در جنوب سوریه و حمایت از یکپارچگی سوریه ترتیب دهند.
تجاوزات دامنه دار
صهیونیست‌ها از زمان سقوط دولت بشار اسد در دمشق تاکنون بیش از 400 بار به سوریه حمله کرده و با وجود اعتراضات سازمان ملل، تهاجم نظامی به منطقه حائل که از سال 1974 سوریه و فلسطین اشغالی را از هم جدا کرده است، آغاز کرده اند.
از سوی دیگر صهیونیست‌ها سال هاست که حملات و تجاوزات خود به سوریه را با ادعا و بهانه از بین بردن اهداف نظامی ایران توجیه می کنند. با این حال، هم دولت فعلی سوریه و هم مقامات ایرانی تایید کرده‌اند که در حال حاضر و از زمان پایان کار دولت بشاراسد، هیچ یک از نیروهای نظامی ایرانی در سوریه حضور ندارند. مقامات نظامی صهیونیستی نیز گفته‌اند که تمرکز خود را بر تخریب زیرساخت های نظامی سوریه گذاشته‌اند. تل آویو مدعی است که تلاش می‌کند از در اختیار گرفتن تسلیحات ارتش سوریه در دست «افراطی‌ها» جلوگیری کند. این بهانه اما چندان باورپذیر به نظر نمی‌رسد چون شواهد و مدارک متعددی در دست است که نشان می‌دهد اسرائیل در سال‌های گذشته و در زمان دولت بشاراسد، پشتیبانی قابل توجهی را از گروه‌های مسلح افراطی و شورشی دنبال کرده بود. انتشار برخی تصاویر از معالجه و مداوای اعضای گروه‌های تندرو و افراطی سوریه در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی اسرائیل در زمان دولت بشار اسد نشان می‌داد که تل آویو با جدیت حمایت از گروه‌های شورشی مسلح سوریه را پیگیری می‌کند. براین اساس ادعای مقامات صهیونیستی درباره تلاش برای جلوگیری از دستیابی گروه‌های شورشی به تسلیحات در سوریه چندان با واقعیت سازگار نیست.
کدام مناطق سوریه اشغال شده و کدام مناطق بمباران؟
اسرائیل می گوید تاسیسات نظامی از جمله انبارهای تسلیحات، انبارهای مهمات، فرودگاه ها، پایگاه های دریایی و مراکز تحقیقات نظامی سوریه را هدف قرار داده است. رژیم صهیونیستی همچنین واحدهای نظامی را در منطقه حائل در امتداد بلندی‌های جولان که سوریه و فلسطین اشغالی را جدا می‌کند، مستقر کرده است. این منطقه به عنوان بخشی از توافق آتش بس با میانجیگری سازمان ملل در سال 1974، رسماً یک منطقه غیرنظامی تعیین شده بود.
در حال حاضر صهیونیست‌ها تقریباً دو سوم از بلندی‌های جولان را اشغال کرده و منطقه حائل تحت مدیریت سازمان ملل در یک منطقه باریک به وسعت 400 کیلومتر مربع (154 مایل مربع) را نیز به دیگر مناطق اشغالی خود افزوده‌اند.
نیروهای امنیتی سوریه همچنین از پیشروی تانک های اسرائیلی از بلندی های جولان به سمت قطنا، 10 کیلومتری (6مایلی) در خاک سوریه و نزدیک به پایتخت سوریه خبر داده اند. علاوه بر بیش از 100 حمله به دمشق، حملاتی در المیادین در شرق، طرطوس و مصیاف در شمال غربی، گذرگاه قصیر با لبنان و فرودگاه نظامی خلخاله در جنوب توسط صهیونیست‌ها انجام شده است. این در حالی است که واکنش دولت سوریه به این حملات تا کنون به برخی محکومیت‌های شفاهی محدود شده و دولت جولانی در دمشق هنوز اقدام موثری برای جلوگیری از تداوم تجاوزات صهیونیست‌ها به جنوب سوریه انجام نداده است.
هدف واقعی تل آویو از اشغال سوریه
«بنیامین نتانیاهو» به تازگی به خبرنگاران گفته است که قلمرو سابق سوریه در امتداد بلندی‌های جولان که از سال 1974 به عنوان منطقه غیرنظامی طبقه‌بندی شده است، «تا ابد» بخشی از اسرائیل باقی خواهد ماند.
گیدئون ساعار، وزیر امور خارجه صهیونیست‌ها هم از حملات علیه دمشق دفاع کرده است.
در این شرایط به نظر می‌رسد که صهیونیست‌ها مصمم به اشغال جنوب سوریه هستند و اگر دولت سوریه اقدام جدی انجام ندهد، احتمال دارد که نظامیان اشغالگر صهیونیست تا زمان نامعلومی این بخش از جنوب سوریه را در اشغال خود داشته باشند. تل آویو هم هنوز هیچ بیانیه ای صادر نکرده که در آن نشان دهد، نظامیان اسرائیلی قصدی برای خروج از سوریه داشته باشند.
حتی برخی از مقامات اسرائیلی ادعاهایی کرده‌اند که نیت و قصد صهیونیست‌ها از اشغال جنوب سوریه را روشن می‌کند. از جمله «بنی گانتز»، از سیاستمداران کلیدی اسرائیل به خبرنگاران گفته که حضور نظامی اسرائیل در جنوب سوریه فرصتی تاریخی برای اسرائیل است.
وی از همکاران خود در کنست(پارلمان اسرائیل) خواسته است تا «روابط خود را با دروزی‌ها، کردها و سایر گروه‌های سوریه توسعه دهند.»
تایمز اسرائیل هم گفت و گویی را با یکی از اعضای سابق ارتش اسرائیل منتشر کرده که در آن این نظامی اسرائیلی پیشنهاد کرده است که سوریه به مجموعه‌ای از کانتون‌ها تقسیم شود که هر کدام آزادانه با بازیگران خارجی از جمله اسرائیل همکاری کنند. این اشاره مقام نظامی اسرائیل به صراحت بر تجزیه سوریه تاکید دارد و دراین صورت به نظر می‌رسد گام اول صهیونیست‌ها از اشغال جنوب سوریه تلاش برای تجزیه منطقه دروزی نشین در جنوب این کشور است تا در مراحل بعدی به زعم خود مقدمات الحاق این مناطق به دیگر مناطق اشغالی فراهم شود.
با این حال مخالفت‌های مردمی در جنوب سوریه و همچنین مخالفت جامعه بین‌المللی با حضور نظامی اسرائیل در جنوب سوریه شاید مهم ترین مانع دستیابی صهیونیست‌ها به اهداف خود در جنوب سوریه باشد.