دعوت تهدید آمیز به مذاکره !
توکلی
بعد از مانور هوایی آمریکا -رژیم صهیونیستی در مدیترانه با هدف شبیه سازی حمله به ایران، دونالد ترامپ در مصاحبه با فاکس بیزنس، مدعی شده که می‌خواهد درباره توافق هسته‌ای با ایران مذاکره کند و در همین راستا توسط سفارت سوئیس در تهران، نامه‌ای به رهبر انقلاب ارسال کرده و گفته که امیدوار است آن ها با مذاکره موافقت کنند. اما دعوت او به مذاکره مثل همیشه با چاشنی تهدید انجام شده است. او در بخش دیگری از مصاحبه اش تلویحا کشورمان را تهدید کرده و در یک گزافه گویی آشکار گفته است که در صورت شکست مذاکرات، به دلیل لزوم دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای، رویکرد جایگزین مورد نیاز است. ترامپ در این مصاحبه می گوید:"دو راه برای برخورد با ایران وجود دارد، نظامی یا توافق. من ترجیح می‌دهم توافق کنم... نامه‌ای برایشان نوشته‌ام و گفته‌ام امیدوارم مذاکره کنید، زیرا اگر مجبور شویم به صورت نظامی وارد شویم، برایشان چیز وحشتناکی خواهد بود."هر چند نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد ادعای ترامپ مبنی بر ارسال نامه را تکذیب کرده است،اما همزمان با خبر ارسال این نامه، وزیر خزانه داری آمریکا در اظهاراتی ضدایرانی و کاملا ستیزه‌جویانه با این ادعا که «فروش نفت ایران را تعطیل خواهیم کرد»، گفت: «فقیر کردن مجدد ایران، آغاز سیاست تحریمی به روز شده ما خواهد بود.» در این میان اما به نظر می رسد دونالد ترامپ هنوز نمی داند که مردم ایران با هر چه کنار بیایند، با تهدید و ادبیات قلدرمآبانه کنار نخواهند آمد و دعوت به مذاکرات زیر سایه فشار و تهدید جز اقدامی سخیف و مضحک معنای دیگری برای آن ها ندارد. به نظر لازم است که مشاوران ترامپ او را متوجه کنند که ایران با پاناما، کانادا، گرینلند، غزه، اوکراین و کره شمالی فرق می کند و باید سیاست دیگری را در پیش بگیرد.
باز هم یک نمایش تکراری!
در همین راستا نور نیوز رسانه نزدیک به شورای عالی امنیت ملی کشورمان نیز در واکنش به این ادعا در صفحه ایکس خود نوشت :« الگوی ترامپ در سیاست خارجی؛ شعار، تهدید، اقدام موقت و عقب‌نشینی! درباره ایران: اول گفت برخورد نمی‌خواهد، بعد فشار حداکثری را امضا کرد، سپس تحریم‌های جدید را اجرا کرد و حالا از ارسال نامه به رهبری و دعوت به مذاکره می‌گوید! نمایش تکراری آمریکا.»
در هر حال اما این اولین تلاش ترامپ برای ارائه پیشنهاد مذاکره و رسیدن یک جانبه واشنگتن به اهدافش نیست. ترامپ که در دور دوم ریاست جمهوری خود بارها برای رسیدن به توافق با ایران ابراز امیدواری کرده، ۴ فوریه ۲۰۲۵ برابر با ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۳ با امضای یادداشتی برای تداوم سیاست فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران ادعا کرد که آماده گفت و گو با رئیس جمهوری ایران است. او با بیان این ادعا که برای امضای این یادداشت «دچار تردید» بوده است، مدعی شد: «این برای ایران خیلی سخت است. امیدوارم مجبور نباشیم خیلی از آن استفاده کنیم. باید دید آیا می‌توانیم به توافقی با ایران برسیم؟» رئیس جمهوری آمریکا ۱۷ بهمن ماه نیز در پیامی در شبکه اجتماعی «تروث سوشیال» مدعی شد: «من می‌خواهم ایران کشوری بزرگ و موفق باشد، اما کشوری که نباید سلاح هسته‌ای داشته باشد. گزارش‌هایی که ادعا می‌کنند ایالات متحده با همکاری اسرائیل قصد دارد ایران را به خاک و خون بکشد، به شدت اغراق‌آمیز هستند. ترجیح می‌دهم یک توافق هسته‌ای صلح‌آمیز و قابل‌راستی‌آزمایی داشته باشیم که به ایران اجازه دهد به‌طور مسالمت‌آمیز رشد کند و شکوفا شود. باید فوراً روی این موضوع کار کنیم و وقتی توافق به امضا رسید، یک جشن بزرگ خاورمیانه‌ای برگزار کنیم. خداوند خاورمیانه را حفظ کند!»
عقل سلیم می داند که مذاکره زیر سایه تحریم و تهدید معنا ندارد!
رهبر حکیم انقلاب اسلامی و فرمانده معظم کل قوا نیز در سالروز بیعت تاریخی همافران و کارکنان نیروی هوایی با امام خمینی در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷، در دیدار فرمانده و جمعی از کارکنان نیروی هوایی و پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران، با اشاره به سخنان ترامپ گفتند: «قبل از او هم دولت قبلی آمریکا که معاهده را پذیرفته بود، به آن عمل نکرد و تحریم‌های آمریکا که قرار بود برداشته شود، برداشته نشد و مسئله سازمان ملل هم همچون استخوانی لای زخم باقی ماند که همیشه مانند تهدیدی بالای سر ایران باقی بماند.» رهبر فرزانه انقلاب استفاده از تجربه «دو سال مذاکره و امتیاز دادن و کوتاه آمدن اما به نتیجه نرسیدن» را ضروری برشمردند و افزودند: «آمریکا همان معاهده را با وجود نقص‌هایی که داشت، نقض کرد و از آن خارج شد. بنابراین، مذاکره با چنین دولتی غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است و با آن نباید مذاکره کرد.» ترامپ در حالی سخن از مذاکره و توافق می کند که در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۸ می ۲۰۱۸) از توافق هسته ای با ایران خارج شد. کشورمان همواره اعلام کرده که آماده مذاکره برای دفاع از حقوق هسته ای خود است اما این واشنگتن است که به تعهدات خود پایبند نبوده و توافقی را که مورد تایید تمامی قدرت های جهانی و نهادهای بین المللی بوده است، در گذشته، زیرپا گذاشت و از آن خارج شد. این نوع تعامل واشنگتن در قبال تهران یعنی دعوت به مذاکره در سایه تهدید و فشار را دو دهه قبل رهبر انقلاب به این عبارت که «پنجه چُدنی خودشان را در یک دستکش حریر پنهان می‌کنند» تعبیر کردند. پس از آن نیز در سال 1388 در سخنرانی یکم فروردین و در رابطه با پیشنهاد دولت اوباما برای مذاکره بود که فرمودند: «حالا دولت جدید آمریکا می‌گوید ما مایلیم با ایران مذاکره کنیم، بیایید گذشته را فراموش کنیم. می‌گویند ما به سمت ایران دست دراز کردیم. خب، این چه جور دستی است؟ اگر دستی دراز شده باشد که یک دستکش مخمل رویش باشد، اما زیرش یک دست چدنی باشد، این هیچ معنای خوبی ندارد. عید را به ملت ایران تبریک می گویند اما در همان تبریک، ملت ایران را به طرفداری از تروریسم، دنبال سلاح هسته‌ای رفتن و از این قبیل چیزها متهم می‌کنند!»