2 حقیقت زندگی‌مشترک به روایت «فوربز»
هیچ فردی با این انتظار که زندگی مشترکش به شکست بینجامد ازدواج نمی‌کند و همواره این امید وجود دارد که یک زندگی طولانی و شاد در کنار شریک زندگی رقم بخورد. به گزارش «فوربز» که یکی از مشهورترین مجله‌های جهان است، اگر می‌خواهید یک زندگی مشترک موفق داشته باشید، باید برای آن تلاش کنید و این تلاش باید دو‌نفره باشد. اما پیش از آن، لازم است دو حقیقت مهم را بپذیرید.
1 نمی‌توانید نیاز‌های همسرتان را تغییر دهید
فرض کنید همسرتان به بازی‌های ویدئویی علاقه دارد و روز آخر هر هفته را به انجام این بازی‌ها با دوستانش اختصاص می‌دهد؛ یک سرگرمی که شما هیچ‌وقت درک نکرده‌اید و آرزو می‌کنید که از آن دست بکشد. پس هر جمعه، زمانی که او مشغول بازی است، شما گوشه‌ای می‌نشینید و از این که او شما را نادیده گرفته و وقتش را صرف یک سرگرمی کودکانه کرده، ناراحت می‌شوید. اما این انتخاب باعث شادی او می‌شود. در این میان، تنها کسی که در این وضعیت احساس ناراحتی می‌کند، شما هستید و باید صادقانه بگوییم که این ناراحتی، یک انتخاب است. البته، این موضوع زمانی صدق می‌کند که این عادات ناسالم یا مخرب نباشند. پس به‌جای این که به سرگرمی‌های همسرتان به چشم یک تهدید نگاه کنید، این را فرصتی بدانید تا شما هم زمان‌هایی را برای علایق شخصی خود کنار بگذارید. در حالی که او مشغول بازی است، شما چه کاری می‌توانید انجام دهید که باعث شادی‌تان شود؟ انتخاب با شماست: پیدا کردن راهی برای لذت بردن از این زمان، یا صرف آن در حسرت و ناراحتی.
2 همسر شما نمی‌تواند ذهن شما را بخواند
تصور کنید که به‌طور ناگهانی خریدی انجام داده‌اید و حالا با چندین کیسه خرید جلوی خانه رسیده‌اید. تعداد کیسه‌ها آن‌قدر زیاد است که باید چندین بار رفت‌وآمد کنید. می‌دانید که همسرتان در خانه است، در اتاقش. با خودتان فکر می‌کنید: «حتماً وقتی صدای آمدنم را بشنود، به کمکم می‌آید.»، اما خبری از او نمی‌شود. در نهایت، وقتی در حال چیدن خریدها هستید، او از پله‌ها پایین می‌آید. در این لحظه، شما کمی خسته و ناراحت هستید اما همسرتان بعد از دیدن خریدها، با تعجب می‌پرسد: «چرا نگفتی که خرید کرده‌ای؟ می‌آمدم کمک!» با ناراحتی جواب می‌دهید: «فکر می‌کردم وقتی صدایم را بشنوی، خودت می‌آیی کمک». آیا همسر شما باید در این شرایط کمک می‌کرد؟ قطعاً؛ هیچ شریکی نباید تمام بار کار‌های خانه را به‌تنهایی به دوش بکشد. اما مشکل این جا نیست که او کمکی نکرده، بلکه مشکل این است که او نمی‌دانست که باید کمک کند. در دنیای ایده‌آل، هر دو طرف دقیقاً می‌دانستند که دیگری چه زمانی، به چه چیز و چگونه نیاز دارد، بدون این که نیازی به بیان آن باشد. اما در واقعیت، این انتظار منطقی نیست. واقعیت این است که برای داشتن یک زندگی زناشویی موفق، باید نیاز‌های خود را بیان کنید. برخی از مشکلات واضح‌اند، اما برخی دیگر کاملاً پنهان‌اند. به همین دلیل، ارتباط، پایه و اساس یک ازدواج سالم است.
1 نمی‌توانید نیاز‌های همسرتان را تغییر دهید
فرض کنید همسرتان به بازی‌های ویدئویی علاقه دارد و روز آخر هر هفته را به انجام این بازی‌ها با دوستانش اختصاص می‌دهد؛ یک سرگرمی که شما هیچ‌وقت درک نکرده‌اید و آرزو می‌کنید که از آن دست بکشد. پس هر جمعه، زمانی که او مشغول بازی است، شما گوشه‌ای می‌نشینید و از این که او شما را نادیده گرفته و وقتش را صرف یک سرگرمی کودکانه کرده، ناراحت می‌شوید. اما این انتخاب باعث شادی او می‌شود. در این میان، تنها کسی که در این وضعیت احساس ناراحتی می‌کند، شما هستید و باید صادقانه بگوییم که این ناراحتی، یک انتخاب است. البته، این موضوع زمانی صدق می‌کند که این عادات ناسالم یا مخرب نباشند. پس به‌جای این که به سرگرمی‌های همسرتان به چشم یک تهدید نگاه کنید، این را فرصتی بدانید تا شما هم زمان‌هایی را برای علایق شخصی خود کنار بگذارید. در حالی که او مشغول بازی است، شما چه کاری می‌توانید انجام دهید که باعث شادی‌تان شود؟ انتخاب با شماست: پیدا کردن راهی برای لذت بردن از این زمان، یا صرف آن در حسرت و ناراحتی.
2 همسر شما نمی‌تواند ذهن شما را بخواند
تصور کنید که به‌طور ناگهانی خریدی انجام داده‌اید و حالا با چندین کیسه خرید جلوی خانه رسیده‌اید. تعداد کیسه‌ها آن‌قدر زیاد است که باید چندین بار رفت‌وآمد کنید. می‌دانید که همسرتان در خانه است، در اتاقش. با خودتان فکر می‌کنید: «حتماً وقتی صدای آمدنم را بشنود، به کمکم می‌آید.»، اما خبری از او نمی‌شود. در نهایت، وقتی در حال چیدن خریدها هستید، او از پله‌ها پایین می‌آید. در این لحظه، شما کمی خسته و ناراحت هستید اما همسرتان بعد از دیدن خریدها، با تعجب می‌پرسد: «چرا نگفتی که خرید کرده‌ای؟ می‌آمدم کمک!» با ناراحتی جواب می‌دهید: «فکر می‌کردم وقتی صدایم را بشنوی، خودت می‌آیی کمک». آیا همسر شما باید در این شرایط کمک می‌کرد؟ قطعاً؛ هیچ شریکی نباید تمام بار کار‌های خانه را به‌تنهایی به دوش بکشد. اما مشکل این جا نیست که او کمکی نکرده، بلکه مشکل این است که او نمی‌دانست که باید کمک کند. در دنیای ایده‌آل، هر دو طرف دقیقاً می‌دانستند که دیگری چه زمانی، به چه چیز و چگونه نیاز دارد، بدون این که نیازی به بیان آن باشد. اما در واقعیت، این انتظار منطقی نیست. واقعیت این است که برای داشتن یک زندگی زناشویی موفق، باید نیاز‌های خود را بیان کنید. برخی از مشکلات واضح‌اند، اما برخی دیگر کاملاً پنهان‌اند. به همین دلیل، ارتباط، پایه و اساس یک ازدواج سالم است.