شراکتی که به رقابت خواهد رسید!
حسین نجفی
حملات اخیر اسرائیل به پایگاه‌های نظامی در سوریه، به ویژه بعد از خروج ایران از سوریه و اراده ترکیه برای احیای امپراتوری عثمانی و تبدیل شدن به یک قدرت منطقه‌ای، ابعاد جدیدی از تنش‌های ژئوپلیتیکی در منطقه را نمایان می‌کند. ترکیه با توجه به تاریخچه‌اش و تمایل به احیای نفوذ خود در منطقه، به دنبال تحقق منافعش در سوریه است.ترک ها در پی ایجاد یک کریدور امن در مرزهای جنوبی خود هستند تا از نفوذ گروه‌های کردی و دیگر گروه‌های مخالف جلوگیری کند. این کریدور می‌تواند به عنوان پایگاهی برای نفوذ ترکیه در سوریه عمل کند. همچنین آن ها به دنبال تقویت نفوذ سیاسی و اقتصادی خود در سوریه هستند. این کشور با حمایت از گروه‌های مخالف بشار اسد و ایجاد پایگاه‌های نظامی، به دنبال ایجاد یک دولت وابسته به خود در سوریه بود .از دیگر موارد می توان به این نکته اشاره کرد که ترک ها با افزایش نفوذ خود در سوریه، به دنبال تبدیل شدن به یک قدرت منطقه‌ای هستند که بتواند در معادلات سیاسی و اقتصادی خاورمیانه نقش‌آفرینی کند. به عبارتی قصد داشتند با قدرت‌طلبی و افزایش نفوذ در سوریه به ایفای نقش ایران پرداخته و خود را در منطقه یک قدرت برتر نشان دهند . اما سوال این جاست که رژیم صهیونیستی با انجام حملات علیه پایگاه‌های هوایی سوریه (حماه و T4 )چه اهدافی را دنبال می‌کرد؟ قطعا یکی از این اهداف مقابله با نفوذ گسترده ترک ها در سوریه است. اسرائیل به شدت نگران گسترش نفوذ ترکیه در سوریه است. این نفوذ می‌تواند به تهدیدی برای امنیت اسرائیل تبدیل شود، به ویژه اگر ترکیه به عنوان یک قدرت نظامی در مرزهای شمالی اسرائیل تقویت شود، امنیت رژيم صهيونيستی را دچار چالش خواهد کرد . لذا با این حملات این پیام را به ترکیه مخابره کرد که تمایلی به نفوذ آن ها در سوریه ندارد و نمی خواهد با خروج ایران قدرت دیگری جایگزین آن شود. قبل از خروج ایران ،ماموریت ایجاد نظم و ثبات در شامات به عهده ایران بود که اکنون این نظم به نفع رژیم صهیونیستی از هم پاشیده است. هدف دیگر می‌تواند این باشد که این حملات به عنوان یک پیام به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس بود. صهیونیست ها به دنبال نمایش قدرت خود و اعلام این که در برابر هرگونه تهدیدی( از سوی ترکیه یا دیگر کشورها) خواهند ایستاد، هستند. این پیام می‌تواند به کشورهای عربی اخطاری باشد تا در تصمیم‌گیری‌های خود درباره همکاری با اسرائیل و مقابله با تهدیدات منطقه‌ای تجدید نظر کنند و به دنبال جایگزینی ترکیه به جای ایران نباشند. این تغییر می‌تواند به ایجاد اتحادهای جدید در منطقه منجر شود.