مسافرت در ایران به روایت دیپلمات آلمانی
«ویبرت فون بلوشر»، دیپلماتی آلمانی بود که در دوره استبداد رضاخان حدود دو سال به‌عنوان سفیر آلمان در ایران اقامت داشت. او در کتاب «سفرنامه بلوشر» درباره مهمان نوازی مردم ایران می‌نویسد: «هنگامی که در حین مسافرت در این کشور، در خانه شخصیِ کسی فرود آییم، به مهمان‌نوازانه‌ترین شکل مورد پذیرایی قرار می‌گیریم. نه تنها ایرانیان آدمی را به بهترین اتاق خود می‌برند، بلکه میزبان تلاش می‌کند که هر خواهش و آرزوی او را برآورده سازد. از هنگام ورود تا بدرود، آدمی چنین احساس می‌کند که میزبان فقط به‌خاطر مهمان آن‌جاست و کلیه وظایف و تکالیف دیگر خود را معوق گذارده‌است.»