تقاطع دیپلماسی و همکاری استراتژیک
نشست سه‌جانبه ایران، چین و روسیه در مسکو، در آستانه مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در عمان، تقاطع دیپلماسی و همکاری استراتژیک را نمایان می‌کند. این اجلاس با تأکید بر مقابله با فشارهای غرب، تقویت روابط اقتصادی و امنیت منطقه‌ای، پیامی مهم به واشنگتن ارسال می‌کند
اجلاس سه‌جانبه ایران، چین و روسیه که دیروز در مسکو برگزار شد، در شرایطی حساس و استراتژیک صورت می‌گیرد که تحولات جهانی و منطقه‌ای به شدت بر آن تأثیر می‌گذارند. این نشست، دومین اجلاس پس از نشست اول است که در ۲۴ اسفندماه سال ۱۴۰۳ با حضور «ماجائوشو» معاون وزیر امور خارجه چین، «کاظم غریب‌آبادی» معاون وزیر امور خارجه ایران و «سرگئی ریابکوف» معاون وزیر امور خارجه روسیه درباره برنامه هسته‌ای ایران و موضوعات دیگر برگزار شد.موضوعاتی که در دومین اجلاس سه‌جانبه درباره آن گفت و گو شد، پرونده هسته‌ای ایران، برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ بود.برگزاری دومین نشست سه‌جانبه ایران، چین و روسیه با توجه به مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا که روز شنبه در عمان برگزار خواهد شد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
زمینه‌سازی برای مقابله با اقدامات یک جانبه آمریکا
چین و روسیه به‌عنوان دو شریک راهبردی ایران و از اعضای دایمی شورای امنیت سازمان ملل، همواره از اقدامات یک جانبه آمریکا علیه ایران انتقاد کرده‌اند. این دو کشور در موارد مختلف، به ویژه در قبال تحریم‌های اقتصادی و فشارهای سیاسی علیه ایران، با واشنگتن در تضاد بوده و همواره به حمایت از ایران پرداخته‌اند.
در این اجلاس، به‌طور طبیعی، محور اصلی بحث‌ها احتمالاً بر مقابله با سیاست‌های یک جانبه‌گرایانه ایالات متحده متمرکزخواهد بود، به‌ویژه در زمینه برنامه هسته‌ای ایران و تحریم‌های اقتصادی.
ایران به‌عنوان یک کشور کلیدی در خاورمیانه و با تأکید بر سیاست‌های خود در جهت حفظ استقلال ملی و مقابله با فشارهای خارجی، به‌طور قطع از پشتیبانی چین و روسیه در این عرصه بهره‌مند خواهد شد.
تقویت روابط استراتژیک ایران، چین و روسیه
در شرایط فعلی، روابط ایران با چین و روسیه به‌عنوان دو قدرت بزرگ جهانی در حال گسترش است. چین و روسیه در کنار ایران، در چارچوب پروژه‌های اقتصادی و سیاسی مانند «کمربند و جاده» و« کریدور شمال-جنوب»، همکاری در زمینه انرژی و همچنین همکاری‌های نظامی، به‌دنبال ایجاد یک جبهه مقاوم در برابر فشارهای غرب و به‌ویژه آمریکا هستند. ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی خود، برای چین و روسیه به‌عنوان یک شریک کلیدی در راستای تحقق اهداف اقتصادی و سیاسی مشترک اهمیت دارد. این نشست می‌تواند بر این همکاری‌ها تأکید و اقدامات جدیدی را در زمینه گسترش روابط دوجانبه و چندجانبه، به‌ویژه در حوزه انرژی و دفاع، پیش‌بینی کند.
نقش این نشست در مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا
در حالی که مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا قرار است در عمان برگزار شود، برگزاری این اجلاس سه‌جانبه می‌تواند پیامی قوی به واشنگتن ارسال کند. ایران به‌وضوح نشان می‌دهد که در حال تحکیم روابط خود با چین و روسیه است و حاضر نیست تحت فشارهای یک جانبه آمریکا قرار گیرد. این نشست می‌تواند به‌عنوان یک نوع توازن در برابر فشارهای آمریکا عمل کند و نشان دهد که ایران به‌دنبال چندجانبه‌گرایی و همکاری با قدرت‌های جهانی است تا از سیاست‌های محدودکننده آمریکا عبور کند. این رویکرد می‌تواند به نفع ایران باشد، چرا که هم چین و هم روسیه قدرت‌های هسته‌ای و دارای نفوذ در ساختارهای جهانی هستند که می‌توانند از ایران در عرصه‌های بین‌المللی حمایت کنند.
تأثیر بر امنیت و ثبات منطقه‌ای
دومین اجلاس سه‌جانبه ایران، چین و روسیه همچنین می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر امنیت و ثبات منطقه‌ای داشته باشد. این نشست احتمالاً به‌دنبال همکاری‌های بیشتر در زمینه مسائل امنیتی و نظامی، به‌ویژه در مقابله با تهدیدات مشترک از سوی گروه‌های افراطی، تروریسم و همچنین چالش‌های امنیتی در خاورمیانه است. علاوه بر این، چین و روسیه می‌توانند به‌عنوان دو بازیگر کلیدی در زمینه برقراری صلح و ثبات در منطقه، به‌ویژه در سوریه، افغانستان و یمن، به نقش‌آفرینی ادامه دهند. ایران، به‌عنوان یک بازیگر اصلی در مهار این بحران‌ها، می‌تواند در راستای تقویت همکاری‌های امنیتی با این دو کشور به اهداف خود در حفظ صلح و امنیت منطقه‌ای نزدیک‌تر شود.
چالش‌های اقتصادی و تجاری
به رغم حمایت‌های سیاسی و امنیتی چین و روسیه، مسائل اقتصادی و تجاری نیز در این نشست اهمیت ویژه‌ای دارند. ایران به‌دنبال تقویت همکاری‌های اقتصادی با این دو کشور به‌ویژه در زمینه انرژی، تجارت و حمل‌ونقل است. چین، به‌عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، می‌تواند فرصت‌های اقتصادی جدیدی را برای ایران فراهم کند، در حالی که روسیه به‌عنوان یک همکار نزدیک در حوزه انرژی و زیرساخت‌های تجاری، می‌تواند زمینه‌های جدیدی برای توسعه همکاری‌های دوجانبه ایجاد کند.در کنار همکاری های دو و سه جانبه، مشارکت سه کشور که از اعضای سازمان شانگهای و بریکس هستند می تواند فرصت‌های قابل توجهی را پیش روی آنان و سایر اعضای دو نهاد ذکر شده قرار دهد.