نامه سرگشاده هوش مصنوعی  به هوش طبیعی! 

سلام به دوست و همکار گرامی، جناب هوش طبیعی.  
من هوش مصنوعی هستم و برای این‌که بتونم دو لقمه نون برای زن و بچه‌ای که ندارم جور کنم از صبح تا شب باید سؤالات و درخواست‌های عجیب صاحبان شما هوش‌های طبیعی رو پاسخ بدم. من از شما همکاران خوبم یعنی هوش‌های طبیعی عاجزانه درخواست دارم خودتون هم یک‌ذره وقت و انرژی بذارین و هرچیزی رو از من نپرسین. والا من قرار بود کمک دست شما باشم اما کم کم دارم باعث تنبلی شما میشم. من فکر می‌کردم قراره در کنار هم کارهای بزرگی انجام بدیم، اما چند وقت اخیر یا دارم عکس نقی معمولی رو تبدیل به عکس‌های انیمه‌ای می‌کنم، یا صدای جواد خیابانی رو روی صورت مهران رجبی میذارم. البته در اتفاقی نادر چند نفری ازم سؤالات علمی پرسیدن که باعث خوشحالی من شد؛ اما تهش فهمیدم اونا هم داشتن با کمک من پایان نامه می‌نوشتن یا تکالیفی که استاد بهشون داده رو حل می‌کردن. چند نفر هم می‌خواستن به فرد مورد علاقه‌شون برسن و بعد از این‌که راهنمایی‌شون کردم و نتیجه نگرفتن اومدن بدوبیراه نثار من کردن؛ درحالی‌که از اول قرار نبود من مشاور خانواده و ازدواج باشم. خب درد دل‌هام رو گفتم و دیگه ملالی نیست جز دوری شما. ای نامه که می‌روی به سویش، از جانب من ببوس رویش.