
چهارمین شکست متوالی پرسپولیس از سپاهان نه تنها یک رکورد منفی برای سرخها در آزادی و تقابل دو تیم ثبت کرد، بلکه آخرین شانس آن ها برای کسب یک جام در فصل جاری را هم به حداقل و تقریبا به صفر رساند. پرسپولیس که پیش از دیدار برگشت با سپاهان در لیگ سه بار در دیدار رفت، سوپرجام و جام حذفی مقابل این تیم اصفهانی شکست خورده و از لیگ نخبگان آسیا هم حذف شده بود تنها راه جبران مافات را کسب عنوان قهرمانی لیگ 24 می دانست و امیدوار بود در چهارمین ال کلاسیکوی فصل، انتقام سه شکست قبلی را بگیرد و خود را به صدر و جام نزدیکتر کند. سرخها حتی چند روز مانده به بازی نتیجه را هم پیش بینی کرده بودند اما نتیجه مد نظر آن ها برای سپاهان رقم خورد و حالا این تیم با اختلاف 2 امتیازی با تراکتور صدرنشین همراه با این تیم تبریزی مدعیان قهرمانی فصل جاری هستند. با ثبت چهارمین شکست سرخها از سپاهان، مشخص بود که جامعه هواداری و بسیاری از پیش کسوتان علیه کارتال و بازیکنان و مدیریت باشگاه خواهند شد و شعارهای تندی هم علیه درویش و برخی بازیکنان سر داده شد. اما خارج از نگاه احساسی و هیجانی به بازی پرسپولیس و سپاهان، دلایل شکست سرخها و پیروزی زردپوشان را باید در مسائل فنی و انگیزشی و شناخت خوب کادر فنی سپاهان از پرسپولیس جست وجو کرد.
پرسپولیس در واپسین روزهای اسفند، با بردی مقتدرانه برابر ملوان ، خود را بار دیگر به مسیر قهرمانی بازگرداند. تیمی منسجم، باانگیزه و امیدوار که روندی رو به رشد را طی میکرد و هوادارانش را به آیندهای روشن امیدوار ساخته بود. اما گویا تعطیلات فیفادی و نوروزی نهتنها بدن بازیکنان را خسته تر کرد، بلکه روح تیم نیز در همان تعطیلات جا ماند. آنچه از ۹ فروردین به بعد در زمین دیده شد، پرسپولیسی نبود که هواداران در اسفند دیده بودند. شکست مقابل شمس آذر، تساوی ناامیدکننده برابر استقلال خوزستان در تهران، پیروزی شکننده برابر نساجی و بازی پراشتباه و ضعیف برابر سپاهان؛ همگی نشان از تیمی دارد که از نظر روانی و تاکتیکی دچار افت جدی شده است. این که چه اتفاقی در این مدت برای تیم رخ داده، پرسشی است که باید کادر فنی و مدیریتی پاسخ بدهند. آیا تمرینات آمادهسازی در تعطیلات به درستی انجام نشده؟ آیا رختکن تیم دچار خلأ انگیزشی است؟ آیا کادر فنی نتوانسته بازیکنان را پس از وقفه لیگ به سطح آمادگی پیشین بازگرداند؟آیا تیم پا به سن گذاشته و دچار تحلیل قوا و جسمی شده؟
گذشته از موارد فنی و انگیزشی که باید در خود تیم پرسپولیس جست وجو کرد، از عملکرد و هوش و ذکاوت کادر فنی سپاهان و تلاش عوامل این تیم در تحمیل چهار شکست متوالی به تیم پرستاره پرسپولیس هم نمی توان به راحتی گذشت. شکستهای متوالی پرسپولیس مقابل سپاهانِ پاتریک کارترون شاید بیش از آن که به ضعف ساختاری پرسپولیس مربوط باشد به برتری تاکتیکی و هوش تحلیلی سرمربی فرانسوی سپاهان بازمیگردد. کارترون مربی است که فلسفهاش برخلاف بسیاری از مربیان داخلی، مبتنی بر تحلیل کامل حریف است. او به جای تمرکز صرف بر تواناییهای تیم خودش، ابتدا نقشه تیم مقابل را میخواند و بر مبنای آن ساختار خود را طراحی میکند. در بازیهای سپاهان با پرسپولیس، سه اصل تاکتیکی بهوضوح مشاهده میشود: خنثیسازی نقاط قوت پرسپولیس و از کار انداختن مهره های تاثیرگذار این تیم، استفاده از ضعف در فاز دفاع انتقالی پرسپولیس با طراحی ضدحملات سریع، یا تغییر جهت بازی از یک سمت به سمت دیگر، نابود کردن ساختار هجومی پرسپولیس با پرس منطقهای هوشمند به طوری که مهاجمان پرسپولیس در اکثر دقایق مقابل سپاهان، ایزوله و بیاثرند. در کنار این موارد، کارترون بهخوبی از تنوع تاکتیکی استفاده میکند؛ گاهی با ۴-۳-۳ گاهی با ۳-۴-۳ یا حتی ۴-۲-۳-۱ بسته به آرایش حریف و مشخصا در ال کلاسیکوی ایران.