برای امام مهربانم

تولدت مبارک آقا

آقاجان، شما که منو می‌شناسی، بهتر از خودم هم می‌شناسی. این که کم میام به زیارتت رو به پای کم‌محلیم نذار. کم سعادتم، گرفتارم، اصلا تنبلم. ولی می‌دونی که چقدر دوستت دارم. می‌دونی که چقدر به دعای خیرت محتاجم. پس خواهش می‌کنم ازت، تمنا می‌کنم، استدعا می‌کنم، دست به دامنت می‌شم که منو از دعای خیرت محروم نکن. می‌بینی؟ بازم دارم اوت می‌زنم، می‌گم «من»! نه آقا، «ما» رو از دعای خیرت محروم نکن. تولدت هم مبارک. ما که هدیه‌ای در شأن شما نداریم. پس شما یه کادوی مشتی تولدی بهمون بده. اصلا از زمین که به آسمون نمی‌باره! منتظریم آقا.عین. کاف