موز در کدام مرحله به درد چه کسانی می‌خورد؟
بر اساس بررسی‌های متخصصان تغذیه، موزها از زمان چیده شدن تا رسیدن کامل، هفت مرحله رنگی را طی می‌کنند که هر یک، مزایای متفاوتی برای بدن دارند.
موز سبز سفت
این مرحله دارای مقادیر بالایی از «نشاسته مقاوم» است که هضم کندتری دارد و از افزایش ناگهانی قند خون جلوگیری می‌کند. همچنین، با تغذیه باکتری‌های مفید روده، به بهبود سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند.
سبز با رگه‌های زرد
در این مرحله، موز طعمی متعادل‌تری یافته و نشاسته به تدریج به قندهای ساده تبدیل می‌شود. متخصصان انگلیسی این نوع را «پادشاه متعادل» می‌نامند؛ چراکه هم فیبر بالا و هم قند پایین دارد و بخشی از پتاسیم آن بهتر جذب می‌شود.
سبز مایل به زرد
مناسب‌ترین انتخاب برای بیماران دیابتی است، زیرا سطح قند آن همچنان پایین است، درحالی‌که هضم آن نسبت به موز سبز ساده‌تر شده است.
زرد مایل به سبز
این موز حاوی پتاسیم، ویتامین‌های A و B6 و مقدار مناسبی از آنتی‌اکسیدان‌هاست. در این مرحله، مقدار ویتامین C نیز افزایش می‌یابد.
زرد با نوک سبز
بعضی‌ها این مرحله را به عنوان بهترین زمان مصرف می‌شناسند.
موز در این حالت برای جابه‌جایی مقاوم بوده و طی چند روز به زرد کامل می‌رسد. این نوع، میان‌وعده‌ای مناسب پیش از ورزش است.
زرد کامل
موز کاملا رسیده و شیرین است. این نوع موز با داشتن فیبر و آنتی‌اکسیدان‌های بالا، به تقویت سیستم ایمنی و گوارش کمک می‌کند.
زرد با لکه‌های قهوه‌ای
برخلاف تصور عمومی، این لکه‌ها نشانه فساد نیستند. این موزها حاوی سطح بالایی از آنتی‌اکسیدان‌هایی به نام کاتچین هستند که با التهاب و بیماری‌های قلبی مقابله می‌کنند.