
دولت ترامپ همزمان با ارسال نامه به ایران و دعوت به مذاکره به یمن حمله کرد تا ایران را به اصطلاح با یک «تهدید معتبر» مرعوب کند. نتیجه این حمله، آنگونه که نیویورک تایمز اخیرا افشا کرد، چنان افتضاح بود که پس از یک ماه مجبور به اعلام توقف حملات شدند، و مشاور شورای امنیت ملی ترامپ که هماهنگ کننده عملیات بود برکنار شد.اکنون ترامپ دیگر حتی از «گزینه نظامی» علیه ایران حرف هم نمیتواند بزند. لذا همزمان با سفر به چند کشور جنوب خلیج فارس برای باجگیری و غارت منابع آن ها در راستای نجات اقتصاد ورشکسته آمریکا، علیه ایران جنگ روانی راه انداخته و مشغول جملهسازی با بیابان و ساختمان و کشاورزی و برق است. جالب این که ترامپ در سخنرانی ریاض متوسل به همان «انگاره فروپاشی» میشود که سالهاست در برخی محافل داخلی و خارجی برای تضعیف اعتماد به نفس ملی و توجیه تسلیم در برابر آمریکا برساخته و ترویج میشود. او مشخصاً از استعاره «ساختمان در حال فروپاشی» استفاده میکند. این که برخی محافل سیاسی و رسانهای غربگرا از سخنان ترامپ به وجد آمدند به این دلیل بود که گزارههای تبلیغاتی را که سالها برای تولید آن زحمت کشیده بودند از زبان ترامپ شنیدند. از سالها قبل روشن بود که «انگاره فروپاشی» امتداد پروپاگاندای جنگ و تحریم علیه ایران است.سوالی که این جا پیش میآید این است که اگر «ساختمان ایران» آنگونه که ترامپ و برخی مدعیان میگویند در حال ویرانی و فروپاشی است، به چه دلیل رئیسجمهور آمریکا که برای همه جهان، حتی متحدان غربی خود خط و نشان میکشد، خطاب به «رهبر عزیز» ایران نامه مینویسد و دعوت به مذاکره میکند؟ آن هم با عدول از ۱۲ پیش شرط قبلی خود؟ چرا ترامپ نمیگذارد این «ساختمان سست و ضعیف» فرو بریزد؟ آیا دلش به حال ایران سوخته؟ یا این که واقعیت خلاف آن چیزی است که او ادعا میکند و با توجه به شرایط سیاسی داخلی آمریکا و معادلات جدید بینالمللی ناچار به مذاکره با ایران است؟
تناقض دیگر - و در واقع فریبکاری او - این است که جنگ و ویرانی و آشوب در منطقه غرب آسیا را به گردن ایران میاندازد، در حالی که خودش در تبلیغات انتخاباتی بارها و بارها از «جنگهای بی پایان» آمریکا در منطقه سخن گفته و خوب میداند عامل اصلی این ناامنیها و ویرانیها و آشوبها کیست. در همین سخنرانی ریاض ترامپ سیاستهای مداخلهگرانه غرب برای «ملت سازی» در غرب آسیا را به باد انتقاد میگیرد و انگارههای مشهور استعماری و امپریالیستی برای تحمیل سبک زندگی و شیوه حکمرانی به مردمان دیگر کشورها را تمسخر و اعتراف میکند که نتیجه این سیاستها جز «نابودی ملتها» نبوده است.در واقع گویا پیام الهامبخش انقلاب اسلامی برای استقلال ملتها و رهایی از بند سلطه فکری و سیاسی و اقتصادی استعمار و امپریالیسم حتی به کاخ سفید هم نفوذ کرده است. سالها مقاومت ایران و گروههای سرفراز مقاومت منطقه در برابر جنگافروزی و اشغالگری آمریکا حتی ترامپ را هم به اعتراف به شکست و عقبنشینی واداشته است.حالا این رئیسجمهور معترف به شکست و در حال عقبنشینی که در حمله به یمن هم خوار و خفیف شده و دیگر توان و یا اراده برای دفاع از رژیم صهیونسیتی در برابر موشکهای انصار ا... را هم ندارد و خودش مستقیم با حماس هم وارد مذاکره شده تا اسیر آمریکایی-اسرائیلی آزاد کند، چه بگوید که در افکار عمومی ایرانیان و انظار مردم منطقه به شکل «پادشاه عریان» به نظر نرسد؟ اشاره به مصادیقی از کارهای عمرانی و ساختمانهای پر زرق و برق در جنوب خلیج فارس و مقایسهی آن با مشکلاتی در زمینه برق و آب در ایران شعبدهبازی کودکانهای است که نمیتواند حقیقت را بپوشاند و لذا خیلی زود در بیان خود ترامپ لو میرود. او میگوید ریاض و دوحه و ابوظبی بدون حمایت آمریکا «هیچ» هستند.هیچ کشوری نمیتواند الگوی پیشرفت محسوب شود اما از تأمین امنیت خود عاجز باشد. امنیت رکن اصلی یک دولت-ملت مدرن و پایهی اصلی توسعه است و هرگونه سرمایهگذاری مستلزم وجود امنیت است. امنیت ملی یک کشور توسعه یافته نمیتواند مبتنی بر رشوهدادن به قدرتهای بیگانه و حراج ثروت ملی برای نجات اقتصاد دیگران باشد.گذشته از این، آیا این مصادیق ادعایی توسعه و پیشرفت که ترامپ به رخ ایرانیان میکشد حقیقتا در علم و فناوری جایگاه ممتازی دارند؟ آیا یک رادیو دارو تولید کردهاند؟ یک محصول نانو، یا یک سانتریفیوژ ساختهاند؟ توان احداث یک نیروگاه برق، یک پالایشگاه یا یک پتروشیمی بدون پیمانکار خارجی را دارند؟ یک پهپاد - از همان پهپادهای ایرانی که ترامپ هم ناچار به تحسین و ستایش آنها است - میتوانند بسازند؟ تاکنون ماهواره به مدار فرستادهاند؟این که ترامپ برای حفظ آبرو و دست پیش گرفتن - که سبک خاص او در معاملهگری است - چنین پروپاگاندایی راه بیندازد عجیب نیست. این که برخی چهرههای سیاسی و رسانهای ما در امتداد این پروپاگاندا علیه ایران مرثیهسرایی کنند و یا با فراموشی شعارهای آزادیخواهی و مردمسالاری خود، در وصف کشورهای قبیلهسالار مدیحهسرایی کنند تأسفانگیز است.اگر بزرگواران خیلی از ذکر مصیبت ترامپ در مورد ایران، یعنی کشوری که چند دهه تحت تحریمهای وحشیانه بوده و همسایههای غرب و شرق و پیرامونش بمباران شدند و مدام به حمله نظامی تهدید شده - متأثر شدهاند، لااقل برای حفظ وجهه و حیثیت ملی خود یک سوزن هم به آمریکا که مزاحم و مانع توسعه و پیشرفت ایران شده بزنند.ضمنا اگر مرثیهسرایی ترامپ در مورد وضعیت آب و برق و کشاورزی ایران اشک برخی را درآورده، بد نیست به سخنان جانسوز او در مورد وضعیت اقتصادی، فقر و گرسنگی، زیرساختهای ویران، و وضعیت بهداشت و درمان در کشور خودش - ثروتمندترین کشور جهان - هم عنایتی داشته باشند:
«آمریکا به کشوری گدا تبدیل شده است. ارزش پولمان در حال سقوط است، تورم بیداد میکند، و مردم توان خرید مایحتاج اولیه یا بنزین را ندارند. ما به یک منطقهی فاجعهزدهی اقتصادی تبدیل شدهایم.»
(سخنرانی در آیووا، ژانویه ۲۰۲۴)
«پلهایما در حال پوسیدن هستند، جادههایمان شبیه مناطق جنگی شدهاند، و فرودگاههایمان مایه شرمساری بینالمللی هستند.»
(سخنرانی در اوهایو، سپتامبر ۲۰۲۳)
«بانکهای غذا (مراکز توزیع غذا برای فقرا و گرسنگان) آکنده از جمعیت شدهاند چون خانوادهها توان خرید غذا را ندارند... گرسنگی به آمریکا بازگشته، درست مثل دوران رکود بزرگ.»
(گردهمایی در تگزاس، نوامبر ۲۰۲۳)
«چین در عرض یک هفته شهر میسازد. در آمریکا، ۱۰ سال طول میکشد تا یک چاله را پر کنند. ما به سوژه تمسخر تبدیل شدهایم.» (مصاحبه با تاکر کارلسون، آگوست ۲۰۲۳)
«تعداد بیسابقهای از آمریکاییها بیخانمان هستند، در حالی که بایدن میلیاردها دلار به اوکراین میفرستد. مردم ما گرسنهاند، و رهبرانمان اهمیتی نمیدهند.»
(سخنرانی در فلوریدا، مارس ۲۰۲۴)
«تعداد کودکان در فقر به شکل وحشتناکی زیاد شده است. بچهها گرسنه به مدرسه میروند.»
(مصاحبه با شان هنیتی، ژانویه ۲۰۲۴)
«بیمارستانها به شدت شلوغ هستند، مردم از عهده پرداخت هزینهی داروها برنمیآیند... تعداد زیادی از آمریکاییها به خاطر سیستم درمانی ناکارآمد در حال مرگ هستند.» (سخنرانی در کارولینای جنوبی، اکتبر ۲۰۲۳)
«باید ماهها منتظر بمانی تا یک پزشک را ببینی، و نیمی از کشور توان خرید دارو را ندارد.» (گردهمایی در پنسیلوانیا، ژوئیه ۲۰۲۳)
«فرودگاههای ما مثل فرودگاههای کشورهای جهان سوم است... جادهها، پلها و بزرگراههای ما در حال فروپاشی هستند.»
(نطق سالانه در کنگره، ۲۰۱۸)
«چین قطارهایی دارد که با سرعت ۳۰۰ مایل در ساعت حرکت میکنند. ما قطارهایی داریم که تق تق تق میکنند و بعد هم از ریل خارج میشوند.»
(گردهمایی انتخاباتی، ۲۰۱۶)
«۴۳ میلیون نفر در آمریکا از کوپنهای غذایی استفاده میکنند-عددی که به دلیل سوء مدیریت، شدیداً افزایش شده است.».
(توئیت، ۲۰۱۷)
«آمریکا یک کشور بدهکار است. ما تریلیونها بدهی داریم، و کشورهای به اصطلاح متحد ما دارند از ما سوءاستفاده میکنند.»
(سخنرانی در مجمع داووس، ۲۰۲۰)