تاثیر کنجکاوی بر آلزایمر سالمندان
بیش از شش میلیون آمریکایی به زوال عقل مبتلا هستند که بر حافظه، زبان و مهارت‌های حل‌مسئله آنان تاثیر می‌‌گذارد. تحقیقات نشان داده‌اند چندین تغییر در سبک‌زندگی از جمله رژیم‌غذایی سالم، ورزش، تعامل اجتماعی، مدیریت فشار خون و خواب کافی می‌توانند خطر زوال عقل را کاهش دهند. اکنون مطالعه‌ای جدید اضافه می‌کند که یک ذهن کنجکاو و علاقه‌مند به یادگیری، کاوش و جست و جو درباره مسائل جدید هم می‌تواند به کاهش زوال عقل کمک کند.
بررسی 1200 بزرگ سال
به گزارش نیویورک‌‌پست، آلن کاستل، روان شناس دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای و نویسنده ارشد این مطالعه، و همکارانش می‌خواستند تاثیر سن را بر دو نوع کنجکاوی بررسی کنند؛ کنجکاوی به‌عنوان یک ویژگی شخصیتی و کنجکاوی موقعیتی. منظور از کنجکاوی موقعیتی تمایل لحظه‌ای برای یادگیری چیزی جدید است و در زمانی که موضوعی توجه شما را جلب می‌کند، بروز می‌کند. در حالی که کنجکاوی به‌عنوان ویژگی شخصیتی، اشتیاق همیشگی و دیرینه برای یادگیری و امتحان کردن تجربیات جدید است. نویسندگان مطالعه از هزار و ۲۰۰ بزرگ سال بین ۲۰ تا ۸۴ سال با میانگین سنی ۴۴ سال خواستند برای ارزیابی کنجکاوی خود یک پرسشنامه آنلاین را تکمیل کنند. از هر داوطلب ۶۳ سوال علمی و عمومی پرسیده و برای هر پاسخ، ۲۰ ثانیه وقت داده شد. شرکت‌کنندگان در مطالعه نه‌تنها به این سوالات پاسخ دادند، بلکه میزان علاقه و اشتیاق خود را برای دانستن پاسخ صحیح هم ارزیابی کردند. همچنین میزان اعتمادشان را به این که آیا پاسخ درستی داده‌اند، بیان کردند. این ارزیابی‌ها به پژوهشگران کمک کرد بتوانند ارتباط میان سطح کنجکاوی و اعتماد به نفس افراد در پاسخ دهی به سوالات را هم ارزیابی کنند.
کاهش میل به کنجکاوی در اوایل بزرگ سالی
محققان متوجه شدند که اشتیاق افراد برای آموختن دانسته‌های جدید که معیاری برای ارزیابی کنجکاوی موقعیتی است، در اوایل بزرگ سالی کاهش و پس از میانه بزرگ سالی، افزایش می‌یابد و تا دوران پیری همچنان بالا می‌رود. مطالعه توضیح داد که بزرگسالان جوان دانش، مهارت‌ها و فرصت‌هایی را که برای موفقیت در مدرسه، کار و خانه نیاز دارند، به دست می‌آورند. دوران میان سالی عموما به پرداخت وام مسکن و بزرگ کردن فرزندان می‌گذرد، زمانی که بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که کمتر خوشحال‌اند، اما وقتی فرزندان خانه را ترک می‌کنند و آن‌ها بازنشسته می‌شوند، می‌توانند به علایق خاص خود بپردازند و کنجکاوی موقعیتی آن‌ها افزایش می‌یابد. کاستل می‌گوید که این نتایج با برخی تحقیقات او در خصوص «نظریه انتخاب‌گری» منطبق است؛ «به این معنی که وقتی پیرتر می‌شویم، نمی‌خواهیم یادگیری را متوقف کنیم، فقط چیزی را که می‌خواهیم یاد بگیریم، خودمان انتخاب می‌کنیم». او همچنین اشاره کرد کسانی که کنجکاوی موقعیتی بیشتری داشتند، کنجکاوی شخصیتی آن‌ها نیز بیشتر بود و برعکس. این یافته‌ها در مجله پلوس‌وان (PLOS One) منتشر شده‌اند.
بررسی 1200 بزرگ سال
به گزارش نیویورک‌‌پست، آلن کاستل، روان شناس دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای و نویسنده ارشد این مطالعه، و همکارانش می‌خواستند تاثیر سن را بر دو نوع کنجکاوی بررسی کنند؛ کنجکاوی به‌عنوان یک ویژگی شخصیتی و کنجکاوی موقعیتی. منظور از کنجکاوی موقعیتی تمایل لحظه‌ای برای یادگیری چیزی جدید است و در زمانی که موضوعی توجه شما را جلب می‌کند، بروز می‌کند. در حالی که کنجکاوی به‌عنوان ویژگی شخصیتی، اشتیاق همیشگی و دیرینه برای یادگیری و امتحان کردن تجربیات جدید است. نویسندگان مطالعه از هزار و ۲۰۰ بزرگ سال بین ۲۰ تا ۸۴ سال با میانگین سنی ۴۴ سال خواستند برای ارزیابی کنجکاوی خود یک پرسشنامه آنلاین را تکمیل کنند. از هر داوطلب ۶۳ سوال علمی و عمومی پرسیده و برای هر پاسخ، ۲۰ ثانیه وقت داده شد. شرکت‌کنندگان در مطالعه نه‌تنها به این سوالات پاسخ دادند، بلکه میزان علاقه و اشتیاق خود را برای دانستن پاسخ صحیح هم ارزیابی کردند. همچنین میزان اعتمادشان را به این که آیا پاسخ درستی داده‌اند، بیان کردند. این ارزیابی‌ها به پژوهشگران کمک کرد بتوانند ارتباط میان سطح کنجکاوی و اعتماد به نفس افراد در پاسخ دهی به سوالات را هم ارزیابی کنند.
کاهش میل به کنجکاوی در اوایل بزرگ سالی
محققان متوجه شدند که اشتیاق افراد برای آموختن دانسته‌های جدید که معیاری برای ارزیابی کنجکاوی موقعیتی است، در اوایل بزرگ سالی کاهش و پس از میانه بزرگ سالی، افزایش می‌یابد و تا دوران پیری همچنان بالا می‌رود. مطالعه توضیح داد که بزرگسالان جوان دانش، مهارت‌ها و فرصت‌هایی را که برای موفقیت در مدرسه، کار و خانه نیاز دارند، به دست می‌آورند. دوران میان سالی عموما به پرداخت وام مسکن و بزرگ کردن فرزندان می‌گذرد، زمانی که بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که کمتر خوشحال‌اند، اما وقتی فرزندان خانه را ترک می‌کنند و آن‌ها بازنشسته می‌شوند، می‌توانند به علایق خاص خود بپردازند و کنجکاوی موقعیتی آن‌ها افزایش می‌یابد. کاستل می‌گوید که این نتایج با برخی تحقیقات او در خصوص «نظریه انتخاب‌گری» منطبق است؛ «به این معنی که وقتی پیرتر می‌شویم، نمی‌خواهیم یادگیری را متوقف کنیم، فقط چیزی را که می‌خواهیم یاد بگیریم، خودمان انتخاب می‌کنیم». او همچنین اشاره کرد کسانی که کنجکاوی موقعیتی بیشتری داشتند، کنجکاوی شخصیتی آن‌ها نیز بیشتر بود و برعکس. این یافته‌ها در مجله پلوس‌وان (PLOS One) منتشر شده‌اند.