عمیق‌ترین بخش‌های وجودمان

ما نمی‌توانیم صرفاً با فروبردن دستمان در آب آن را درک کنیم، بلکه با تشنگی کشیدن است که به چنین درکی می‌رسیم. آیا تا به حال با تمام وجود چیزی را خواسته‌اید؟ شدت تمایل واقعی ما را آماده می‌کند که ذهن خودمان را در برابر آن‌چه می‌خواهیم واقعاً باز کنیم؛ به این معنی، میل یک آموزگار بزرگ است. امروزه تبلیغات زیادی هستند که ادعا می‌کنند برای شاد و خوشبخت بودن باید هر چیزی را که می‌خواهیم در اختیار داشته باشیم؛ ادعا می‌کنند باید هر کاری را که آرزو داریم انجام دهیم تا راضی بشویم. این فکر اشتباه است. در حقیقت، خود این رفتار می‌تواند ما را غمگین کند، چون میل ما دیگر آزادی عمل ندارد و آنچه را می‌تواند به ما بیاموزد از دست می‌دهیم... چطور این میل و اشتیاقی را که می‌تواند بیدارمان سازد و کاستی‌های عمیق‌مان را به ما یادآوری کند بشناسیم؟ مشکل در غلبه بر گرایش ما به ابراز خواسته‌های جدید برای خودمان است. مهم است که وقت بگذاریم و به آنچه واقعاً ما را به خود می‌خواند گوش بسپاریم. من تشنه چه هستم؟ چه چیزی در درونم گم شده و مانع از آن می‌شود به شخصی مبدل شوم که باید باشم؟ امیال واقعی ما از عمیق‌ترین بخش‌های وجودمان برمی‌خیزند. تنها کاری که باید بکنیم این است که یاد بگیریم به ندای آن‌ها گوش بسپاریم.
برگرفته از کتاب «فیلسوف سه دقیقه‌ای»
اثر فابریس میدال