معماری آرامش با دیپلماسی فعال تهران
سفر وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران به ارمنستان، فراتر از یک دیدار دوجانبه، حاوی پیامی آشکار برای تمامی بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای است. صلح در قفقاز از مسیر گفت‌وگوی منطقه‌ای، احترام به مرزهای تاریخی و جلوگیری از مداخلات خارجی عبور می‌کند.
مرز ایران و ارمنستان؛ شاهراه تمدنی، نه صرفاً یک خط جغرافیایی
مرز کوتاه ایران و ارمنستان، از نظر تهران نه صرفاً یک گذرگاه اقتصادی، بلکه بخشی از میراث تمدنی مشترک منطقه است.به نوشته نورنیوز، تأکید صریح وزیر دفاع بر این که «تهران اجازه هیچ‌گونه دست‌اندازی به این مرز را نخواهد داد»، گویای عمق نگاه راهبردی ایران به این مرز به‌عنوان ستون ثبات منطقه‌ای است.
قفقاز جنوبی؛ فرصت همگرایی در بستر جغرافیایی حساس
پس از جنگ دوم قره‌باغ، قفقاز وارد دوره‌ای جدید از بازیگری‌های همزمان شده است. در این فضا، ایران ضمن پرهیز از هرگونه تغییر در مرزهای رسمی، بر گفت‌وگوی همسایگان، اتصال‌گرایی منطقه‌ای و حل‌وفصل اختلافات از مسیر تعامل تأکید دارد. این رویکرد نه‌تنها در تضاد با توسعه نیست، بلکه دعوت به رشد مشترک و امنیت جمعی است.
دیپلماسی دفاعی؛ ابزار تقویت صلح، نه گسترش رقابت
توسعه همکاری‌های دفاعی ایران با ارمنستان در چارچوب اصول حقوق بین‌الملل و حاکمیت کشورها صورت گرفته و ماهیتی صرفاً بازدارنده دارد. تهران ضمن همکاری با ایروان، رزمایش مشترک با جمهوری آذربایجان را نیز پیش برده و بر لزوم همکاری چندجانبه در زمینه‌هایی مانند آموزش نظامی، امداد و نجات و مقابله با تروریسم تأکید دارد.
ایران؛ بازیگر متوازن، تسهیل‌گر صلح منطقه‌ای
پیگیری همزمان توافقات با آذربایجان، همکاری با ارمنستان و اجرای حکم قصاص عامل حمله به سفارت باکو در تهران، نمایانگر سیاستی چندلایه و دقیق است. جمهوری اسلامی ایران با ایفای نقش متوازن، تلاش دارد الگوی امنیت بومی و باثبات در قفقاز را با مشارکت همه همسایگان پایه‌گذاری کند؛ الگویی که در آن، گفت‌وگو جایگزین رقابت و همکاری، جایگزین مداخله‌جویی خواهد شد.