تقویت مغز سالمندان تنها با 5 دقیقه ورزش روزانه
ارتباط ورزش با تقویت مغز و کاهش خطر ابتلا به زوال عقل و سایر بیماری‌های شناختی مدت‌هاست که تایید شده است. با این حال نتایج یک مطالعه جدید تاکید می‌کند افراد مسن تنها با چند دقیقه فعالیت بدنی در روز هم می‌توانند سلامت مغزشان را به طور قابل‌توجهی بهبود دهند. به گزارش «ایندیپندنت»، پژوهشگران دانشگاه استرالیای جنوبی و مرکز تحقیقاتی «ادونت هلت» در آمریکا دریافتند که حتی پنج دقیقه ورزش روزانه متوسط تا شدید، می‌تواند با عملکرد شناختی بهتر ارتباط داشته باشد.
از افزایش تمرکز تا تقویت حافظه
این مطالعه که اوایل آوریل در نشریه بریتانیایی «سن و پیری» منتشر شد، داده‌های صدها نفر در سنین ۶۵ تا ۸۰ سال را بررسی کرد و محققان دریافتند حرکات پرانرژی و نفسگیر که باعث نفس‌نفس زدن می‌شود، مانند دویدن یا شنا کردن یک طول استخر، با عملکرد بهتر مغز از جمله پردازش اطلاعات، تمرکز، توانایی انجام چند کار همزمان و حافظه کوتاه‌مدت مرتبط است. آن‌ها متوجه شدند که حتی چند دقیقه ورزش متوسط مانند پیاده‌روی تند هم می‌تواند عملکرد مغز را بهبود بخشد.
معیار متوسط یا شدید بودن یک ورزش
به گفته مدیسون ملو، نویسنده اصلی و پژوهشگر دانشگاه استرالیای جنوبی، یافته کلیدی تحقیق این است که افرادی که اصلا فعالیت بدنی نداشتند یا فعالیتشان بسیار کم بود، وقتی حتی پنج دقیقه فعالیت متوسط یا شدید در روز انجام دادند، در عملکرد مغزی‌شان تغییرات مثبت قابل‌توجهی مشاهده شد. لس‌آنجلس تایمز می‌نویسد که پژوهشگران برای تفکیک بین ورزش متوسط و شدید از یک معیار ساده استفاده کردند. آدری کالینز، یکی از نویسندگان و پژوهشگر دوره پسادکتری در مرکز تحقیقاتی «ادونت هلت» توضیح می‌دهد اگر فرد پس از فعالیت بدنی هنوز بتواند جمله‌های کامل بگوید، یعنی فعالیتش در سطح متوسط بوده، اما اگر آن‌قدر به نفس‌نفس بیفتد که نتواند درست حرف بزند، فعالیت بدنی شدید بوده است. ملو می‌گوید که در این مطالعه، بین کم‌تحرکی یا نداشتن هیچ‌گونه فعالیت بدنی و عملکرد شناختی ضعیف هم «رابطه قوی» مشاهده شد، اما یکی از یافته‌های نسبتا غافلگیرکننده این بود که ورزش و فعالیت بدنی، به‌رغم ایجاد بهبودهای قابل‌توجه در برخی جنبه‌های عملکرد شناختی(مثل پردازش اطلاعات و تمرکز)، بر حافظه بلندمدت و عملکردهای بصری‌ــ‌فضایی(مانند توانایی تخمین فاصله‌ها یا اندازه‌ها) تاثیری نداشت.
دسته‌بندی رفتارهای روزانه به 3 دسته
این مطالعه از این رو نوآورانه بود که رفتارهای مختلف افراد در روز را به سه دسته تقسیم کرد: خواب، فعالیت‌های کم‌تحرک و فعالیت‌های ورزشی و دریافت که اگرچه خواب کافی و باکیفیت برای سلامت مغز در میانسالی و بعد از آن اهمیت دارد، وقتی داوطلبان مجبور شدند دقایقی را صرف ورزش کنند حتی ، کاهش زمان خواب به منظور اختصاص دادن زمان بیشتر به ورزش، به عملکرد مغزی بهتری منجر شد. ملو گفت: «در این نمونه، مهم نبود زمان از کجا می‌آید، از خواب فرد زده می‌شود یا ساعات رفتار کم‌تحرک یا فعالیت بدنی با شدت کم، بلکه فقط کافی بود برای فعالیت بدنی متوسط یا شدید زمان صرف شود و این جا بود که مزایا برای عملکرد شناختی مغز خود را نشان داد».
از افزایش تمرکز تا تقویت حافظه
این مطالعه که اوایل آوریل در نشریه بریتانیایی «سن و پیری» منتشر شد، داده‌های صدها نفر در سنین ۶۵ تا ۸۰ سال را بررسی کرد و محققان دریافتند حرکات پرانرژی و نفسگیر که باعث نفس‌نفس زدن می‌شود، مانند دویدن یا شنا کردن یک طول استخر، با عملکرد بهتر مغز از جمله پردازش اطلاعات، تمرکز، توانایی انجام چند کار همزمان و حافظه کوتاه‌مدت مرتبط است. آن‌ها متوجه شدند که حتی چند دقیقه ورزش متوسط مانند پیاده‌روی تند هم می‌تواند عملکرد مغز را بهبود بخشد.
معیار متوسط یا شدید بودن یک ورزش
به گفته مدیسون ملو، نویسنده اصلی و پژوهشگر دانشگاه استرالیای جنوبی، یافته کلیدی تحقیق این است که افرادی که اصلا فعالیت بدنی نداشتند یا فعالیتشان بسیار کم بود، وقتی حتی پنج دقیقه فعالیت متوسط یا شدید در روز انجام دادند، در عملکرد مغزی‌شان تغییرات مثبت قابل‌توجهی مشاهده شد. لس‌آنجلس تایمز می‌نویسد که پژوهشگران برای تفکیک بین ورزش متوسط و شدید از یک معیار ساده استفاده کردند. آدری کالینز، یکی از نویسندگان و پژوهشگر دوره پسادکتری در مرکز تحقیقاتی «ادونت هلت» توضیح می‌دهد اگر فرد پس از فعالیت بدنی هنوز بتواند جمله‌های کامل بگوید، یعنی فعالیتش در سطح متوسط بوده، اما اگر آن‌قدر به نفس‌نفس بیفتد که نتواند درست حرف بزند، فعالیت بدنی شدید بوده است. ملو می‌گوید که در این مطالعه، بین کم‌تحرکی یا نداشتن هیچ‌گونه فعالیت بدنی و عملکرد شناختی ضعیف هم «رابطه قوی» مشاهده شد، اما یکی از یافته‌های نسبتا غافلگیرکننده این بود که ورزش و فعالیت بدنی، به‌رغم ایجاد بهبودهای قابل‌توجه در برخی جنبه‌های عملکرد شناختی(مثل پردازش اطلاعات و تمرکز)، بر حافظه بلندمدت و عملکردهای بصری‌ــ‌فضایی(مانند توانایی تخمین فاصله‌ها یا اندازه‌ها) تاثیری نداشت.
دسته‌بندی رفتارهای روزانه به 3 دسته
این مطالعه از این رو نوآورانه بود که رفتارهای مختلف افراد در روز را به سه دسته تقسیم کرد: خواب، فعالیت‌های کم‌تحرک و فعالیت‌های ورزشی و دریافت که اگرچه خواب کافی و باکیفیت برای سلامت مغز در میانسالی و بعد از آن اهمیت دارد، وقتی داوطلبان مجبور شدند دقایقی را صرف ورزش کنند حتی ، کاهش زمان خواب به منظور اختصاص دادن زمان بیشتر به ورزش، به عملکرد مغزی بهتری منجر شد. ملو گفت: «در این نمونه، مهم نبود زمان از کجا می‌آید، از خواب فرد زده می‌شود یا ساعات رفتار کم‌تحرک یا فعالیت بدنی با شدت کم، بلکه فقط کافی بود برای فعالیت بدنی متوسط یا شدید زمان صرف شود و این جا بود که مزایا برای عملکرد شناختی مغز خود را نشان داد».