رئیس دفتر دولت سیزدهم تصریح کرد:
جلیلی در انتخابات ریاست جمهو ری نماینده دولت شهید رئیسی نبود
اسماعیلی، رئیس دفتر شهید رئیسی، در تازه‌ترین اظهارات خود ناگفته‌هایی را از درون دولت سیزدهم مطرح کرد؛ از این که جلیلی مورد حمایت رسمی دولت نبود و دعوت به مسئولیت را نپذیرفت، تا این که همسر رئیس‌جمهور هیچ‌گونه مداخله‌ای در امور اجرایی نداشت. او همچنین از مشی حکمرانی بدون خط‌کشی با جریان‌ها، شیوه دقیق ارزیابی مدیران و نحوه مواجهه رئیسی با برجام و قانون مجلس، سخن گفت. بخش های مهم مصاحبه او با خبرآنلاین را در ادامه می خوانید:
* این‌که گفته شد تهدید امنیتی و هشدار بوده، این طور نبوده است. قبل از سفر هیچ هشدار امنیتی در ارتباط با موضوع پایگاه‌ها و فعالیت‌هایی که اسرائیل در آن‌جا دارند و ممکن است مخاطره ایجاد شود، مطرح نبود.
* شهید رئیسی نگاهش به ریاست جمهوری نگاه سیاسی نبود. نگاه شهید رئیسی به ریاست جمهوری نگاه اجرایی و نگاه مردمی و نگاه به آینده نظام و انقلاب بود که به این عرصه کشانده شد... ایشان نه از منظر جایگاه سیاسی و حزب سیاسی و جریانات سیاسی داخلی، بلکه به این نتیجه رسید که با اشرافیتی که (در دستگاه قضا) پیدا کرده و با شناخت دقیقی که از درد پیدا کرده است و می‌بیند که این‌ها قابل حل است، پا به عرصه گذاشت.
* ایشان اهل مشورت بودند و فوق العاده مشورت کردند. ایشان آشنایی قبلی جدی با برخی وزرای خود نداشتند. اما با تیم‌های تخصصی مشورتی که تشکیل شده بود، بر اساس شاخص‌ها و معیارها و انتظارات و توقعاتی که داشتند و استفاده از سامانه و ساز و کارهای مردمی و البته بیش از آن، نقش مردم که از ظرفیت آن سامانه حداکثر استفاده شد، عمل می‌کردند. ایشان برای هر وزارتخانه‌ای حدود ۱۰ نفر را مورد ارزیابی قرار داده بودند.
* شهید رئیسی دو ویژگی در حوزه کار با مدیران داشت. اولا ارزیابی، یعنی در دولت در پایان هر سال، با شاخص گذاری و امتیاز دهی پیش می‌رفت، الان هم موجود است. این‌طور نیست که صرفا یک ادعایی مطرح کنم. یعنی تمامی منصوبین رئیس جمهور در پایان سال اول، از طریق چند حوزه مورد ارزیابی قرار گرفتند و دفتر رئیس جمهور هم تمام این ارزیابی‌ها را جمع‌بندی و تقدیم آقای رئیس جمهور کرد. ایشان می‌گفتند که من هر کجا به این نتیجه برسم که انتخابم اشتباه بوده است، تعارف ندارم. احترام می‌گذاریم و بی‌احترامی و تخریب نمی‌کنیم. شأن و حرمتش را نگه می‌داریم. اما اگر دیدیم که انتظارات را برآورده نکرده است، حتما تصمیم می‌گیریم.
* در دولت، امتیازات برتر دولت را وزیر نیرو، وزیر نفت و وزیر امور خارجه داشتند.
* شهید رئیسی یک فرد مبنایی بود. می‌گفتند کار تمام شده را معطل نکنید، اجرا و کارآغاز شود؛ بعد ما به جای افتتاح برای بازدید می‌رویم.
در دولت سیزدهم دنبال احیای برجام بودیم البته با لحاظ قانون راهبردی
* درمورد برجام، آن چه که من خبر دارم، مذاکره کرده بودند. اما آقا پاسخشان را داده است. جمع‌بندی آن‌ها مغایر با قانون راهبردی مجلس بود. مانع، قانون راهبردی مجلس بود نه اراده آقای رئیسی. بالاخره بعد از تصویب قانون راهبردی که آقا فرمودند قانون خوبی بود ... کسی آمد و گفت امان از قانون راهبردی. نماینده‌های این مردم، همین‌هایی که قانون برای همه جا می‌گذارند این را تصویب کرده‌اند. شهید رئیسی می‌گفت حتی قانون بد را تا قانون است هم باید اجرا کرد.
* در دوره شهید رئیسی، مذاکرات احیای برجام با لحاظ قانون راهبردی با جدیت تمام پیگیری می‌شد. ما به دنبال احیای برجام بودیم. اما با لحاظ قانون راهبردی.
* خانم علم الهدی همسر آقای رئیسی در دولت هیچ کاری نمی‌کردند. من به عنوان رئیس کمیته انتصابات دولت بودم، در انتصابات نقش نداشتند. ایشان یک چهره فرهنگی و دانشگاهی بودند.
* آقای رئیسی، آقای جلیلی را دعوت به همکاری کردند. ولی نه در معاونت اول. اولا رویه شهید رئیسی این بود که می‌گفتند با دولت همکاری کنید. یک ارزیابی عمومی داشتند. در دعوت به همکاری مطلق با دولت، موضع آقای جلیلی این بود که در بیرون دولت هر کاری از من ساخته باشد انجام می‌دهم. ولی وارد مناصب دولتی نمی‌شوم....شاید به کمتر از ریاست جمهوری قانع نبودند. نمی‌دانم. از خودشان بپرسید. ولی آداب شهید رئیسی این بود.
* در انتخابات ۱۴۰۳ آیا آقای جلیلی دولت سیزدهم را نمایندگی نمی کرد، درست است که برخی از اعضای دولت، از ایشان حمایت جدی کردند. به ستاد ایشان رفتند. ولی وقتی می‌گوییم دولت، ارکانی دارد. یا این دولت باید یک نظر اکثریتی باشد یا مقاماتی که می‌توانیم بگوییم آن‌ها دولت را نمایندگی می‌کنند مانند معاون اول و حتی تا حدی دفتر. ملاحظه کردید که نه معاون اول و نه دفتر، نه درباره ایشان، بلکه درمورد هیچ یک از کاندیداهای ریاست جمهوری ورود نکردند. این‌که بخواهیم بگوییم جلیلی را نماینده نمی‌دانستیم و دیگری را می‌دانیم، این‌طور نبود. هیچ کدام از داوطلبان را به عنوان داوطلبی که دولت شهید رئیسی و خود او را نمایندگی کند، در دولت چنین نظری نسبت به آن‌ها نداشتیم.
* شهید رئیسی با جریان اصلاحات منهای فتنه، خط کشی نداشت.
* گزارشی که رهبری گفتند مهمل بود، گزارش دولت نبود.
* این‌که گفته شد تهدید امنیتی و هشدار بوده، این طور نبوده است. قبل از سفر هیچ هشدار امنیتی در ارتباط با موضوع پایگاه‌ها و فعالیت‌هایی که اسرائیل در آن‌جا دارند و ممکن است مخاطره ایجاد شود، مطرح نبود.
* شهید رئیسی نگاهش به ریاست جمهوری نگاه سیاسی نبود. نگاه شهید رئیسی به ریاست جمهوری نگاه اجرایی و نگاه مردمی و نگاه به آینده نظام و انقلاب بود که به این عرصه کشانده شد... ایشان نه از منظر جایگاه سیاسی و حزب سیاسی و جریانات سیاسی داخلی، بلکه به این نتیجه رسید که با اشرافیتی که (در دستگاه قضا) پیدا کرده و با شناخت دقیقی که از درد پیدا کرده است و می‌بیند که این‌ها قابل حل است، پا به عرصه گذاشت.
* ایشان اهل مشورت بودند و فوق العاده مشورت کردند. ایشان آشنایی قبلی جدی با برخی وزرای خود نداشتند. اما با تیم‌های تخصصی مشورتی که تشکیل شده بود، بر اساس شاخص‌ها و معیارها و انتظارات و توقعاتی که داشتند و استفاده از سامانه و ساز و کارهای مردمی و البته بیش از آن، نقش مردم که از ظرفیت آن سامانه حداکثر استفاده شد، عمل می‌کردند. ایشان برای هر وزارتخانه‌ای حدود ۱۰ نفر را مورد ارزیابی قرار داده بودند.
* شهید رئیسی دو ویژگی در حوزه کار با مدیران داشت. اولا ارزیابی، یعنی در دولت در پایان هر سال، با شاخص گذاری و امتیاز دهی پیش می‌رفت، الان هم موجود است. این‌طور نیست که صرفا یک ادعایی مطرح کنم. یعنی تمامی منصوبین رئیس جمهور در پایان سال اول، از طریق چند حوزه مورد ارزیابی قرار گرفتند و دفتر رئیس جمهور هم تمام این ارزیابی‌ها را جمع‌بندی و تقدیم آقای رئیس جمهور کرد. ایشان می‌گفتند که من هر کجا به این نتیجه برسم که انتخابم اشتباه بوده است، تعارف ندارم. احترام می‌گذاریم و بی‌احترامی و تخریب نمی‌کنیم. شأن و حرمتش را نگه می‌داریم. اما اگر دیدیم که انتظارات را برآورده نکرده است، حتما تصمیم می‌گیریم.
* در دولت، امتیازات برتر دولت را وزیر نیرو، وزیر نفت و وزیر امور خارجه داشتند.
* شهید رئیسی یک فرد مبنایی بود. می‌گفتند کار تمام شده را معطل نکنید، اجرا و کارآغاز شود؛ بعد ما به جای افتتاح برای بازدید می‌رویم.
در دولت سیزدهم دنبال احیای برجام بودیم البته با لحاظ قانون راهبردی
* درمورد برجام، آن چه که من خبر دارم، مذاکره کرده بودند. اما آقا پاسخشان را داده است. جمع‌بندی آن‌ها مغایر با قانون راهبردی مجلس بود. مانع، قانون راهبردی مجلس بود نه اراده آقای رئیسی. بالاخره بعد از تصویب قانون راهبردی که آقا فرمودند قانون خوبی بود ... کسی آمد و گفت امان از قانون راهبردی. نماینده‌های این مردم، همین‌هایی که قانون برای همه جا می‌گذارند این را تصویب کرده‌اند. شهید رئیسی می‌گفت حتی قانون بد را تا قانون است هم باید اجرا کرد.
* در دوره شهید رئیسی، مذاکرات احیای برجام با لحاظ قانون راهبردی با جدیت تمام پیگیری می‌شد. ما به دنبال احیای برجام بودیم. اما با لحاظ قانون راهبردی.
* خانم علم الهدی همسر آقای رئیسی در دولت هیچ کاری نمی‌کردند. من به عنوان رئیس کمیته انتصابات دولت بودم، در انتصابات نقش نداشتند. ایشان یک چهره فرهنگی و دانشگاهی بودند.
* آقای رئیسی، آقای جلیلی را دعوت به همکاری کردند. ولی نه در معاونت اول. اولا رویه شهید رئیسی این بود که می‌گفتند با دولت همکاری کنید. یک ارزیابی عمومی داشتند. در دعوت به همکاری مطلق با دولت، موضع آقای جلیلی این بود که در بیرون دولت هر کاری از من ساخته باشد انجام می‌دهم. ولی وارد مناصب دولتی نمی‌شوم....شاید به کمتر از ریاست جمهوری قانع نبودند. نمی‌دانم. از خودشان بپرسید. ولی آداب شهید رئیسی این بود.
* در انتخابات ۱۴۰۳ آیا آقای جلیلی دولت سیزدهم را نمایندگی نمی کرد، درست است که برخی از اعضای دولت، از ایشان حمایت جدی کردند. به ستاد ایشان رفتند. ولی وقتی می‌گوییم دولت، ارکانی دارد. یا این دولت باید یک نظر اکثریتی باشد یا مقاماتی که می‌توانیم بگوییم آن‌ها دولت را نمایندگی می‌کنند مانند معاون اول و حتی تا حدی دفتر. ملاحظه کردید که نه معاون اول و نه دفتر، نه درباره ایشان، بلکه درمورد هیچ یک از کاندیداهای ریاست جمهوری ورود نکردند. این‌که بخواهیم بگوییم جلیلی را نماینده نمی‌دانستیم و دیگری را می‌دانیم، این‌طور نبود. هیچ کدام از داوطلبان را به عنوان داوطلبی که دولت شهید رئیسی و خود او را نمایندگی کند، در دولت چنین نظری نسبت به آن‌ها نداشتیم.
* شهید رئیسی با جریان اصلاحات منهای فتنه، خط کشی نداشت.
* گزارشی که رهبری گفتند مهمل بود، گزارش دولت نبود.