printlogo


شعر ماندگار مقاومت 
 رضایی

​​​​​​​
هرگاه سخن از فتح خرمشهر، روز ملی مقاومت و شعر آیینی به میان می‌آید، نام محمدرضا آقاسی بی‌گمان یکی از نخستین نام هایی است که در ذهن ما به‌عنوان شاعری تاثیرگذار در این حوزه نقش می‌بندد. شاعری که در زمان حیات خود با زبان حماسی و شورانگیزش جان تازه‌ای به ادبیات مقاومت و شعر آیینی بخشید.
اگرچه او در سوم خرداد ۱۳۸۴ از میان ما رفت، اما شعرها و صدای پرطنینش همچنان یادآور روزهای پرشکوه مقاومت و فتح خرمشهر است.
شاعر مثنوی‌های ساده و گیرا
آقاسی یکی از برجسته‌ترین شاعران آیینی کشور بود که با زبان ساده و مردمی‌اش در سرودن شعر توانست مخاطبان زیادی را جذب خود و آثارش کند. او در ۲۴ فروردین ۱۳۳۸ در تهران متولد شد و از همان کودکی با فضای مذهبی و ادبیات شیعی آشنا شد. پدرش معلم قرآن بود و تأثیر عمیقی بر مسیر زندگی و شعرهای او گذاشت.
محمدرضا آقاسی از نوجوانی به شعر علاقه داشت و در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ اولین شعرهایش را سرود؛ اما فعالیت جدی او در حوزه شعر آیینی پس از پایان جنگ ایران و عراق و در سال ۱۳۶۸ آغاز شد. او با بهره‌گیری از منابع شیعی و همچنین با استفاده از زبانی ساده، توانست ارتباطی عمیق با مخاطبان عام برقرار کند. سبک شعری‌اش بر پایه قالب مثنوی استوار بود. این شاعر نام‌آشنا با استفاده از این قالب، توانست شور و هیجان خاصی را در اشعارش ایجاد کند شور و هیجانی که مردم را همیشه مشتاق شنیدن نگه می‌داشت.
مرید شعر مولوی، فردوسی و خاقانی
این شاعر آیینی به‌شدت تحت تأثیر مولوی، فردوسی و خاقانی بود و در آثارش از سبک‌های کلاسیک بهره می‌برد. شعرهای او دارای مضامین شیعی، اجتماعی و حماسی بودند. او همواره تلاش می‌کرد با زبانی روان و قابل‌فهم، مفاهیم دینی را به مخاطبان منتقل کند. یکی از ویژگی‌های بارز شعرهایش، استفاده از وزن‌های آهنگین بود وزن هایی که به وسیله آن ها شور و اشتیاق بیشتری را ذهن و جان مخاطبان خاص و عام ایجاد کند.
منتقد اجتماعی اخلاق مدار
محمدرضا آقاسی در شعرهایش به موضوعات مختلفی ازجمله مدح اهل‌بیت، نقدهای اجتماعی و مسائل مذهبی می‌پرداخت. اوهمچنین  با زبان حماسی و شورانگیز خود، رشادت‌های رزمندگان را در قالب شعر به تصویر کشید و توانست حس غرور و افتخار را در مخاطبانش زنده کند. برخی از اشعار او در این زمینه به‌شدت موردتوجه قرار گرفتند و در مراسم‌های مختلف خوانده شدند.
محمدرضا آقاسی در ۳ خرداد ۱۳۸۴ در بیمارستان مرکز قلب تهران براثر بیماری قلبی درگذشت اما شعر ها و شعرخوانی های پر هیجانش همچنان در یاد مخاطبان او ماندگار است.

نمونه ای از اشعار زنده یاد آقاسی:
 
شاید این جمعه بیاید ... شــــــــــــاید ...
 خبر آمد خبری در راه است
 سرخوش آن دل که از آن آگاه است
 شاید این جمعه بیاید...شاید
 پرده از چهره گشاید...شاید
 دست افشان...پای کوبان می روم
 بر در سلطان خوبان می روم
 می روم بار دگر مستم کند
 بی سر و بی پا و بی دستم کند
 می روم کز خویشتن بیرون شوم
 در پی لیلا رخی مجنون شوم
 هر که نشناسد امام خویش را
 بر که بسپارد زمام خویش را؟
و....