افسردگی عامل دردهای جسمانی مزمن

بر اساس گزارش ScienceDaily، محققان دانشگاه کالج لندن (UCL) دریافتند افسردگی و تنهایی در افراد مبتلا به درد جسمانی مزمن، سال‌ها قبل از شروع درد، شایع‌تر بوده است. آن ها داده‌های سلامت بیش از 7 هزار و 300 نفر بالای 50 سال را تجزیه‌وتحلیل کردند. محققان می‌گویند در افرادی که درد جسمانی مزمن در کمر، زانو، لگن یا پا دارند، علایم افسردگی در هشت سال قبل از شروع درد افزایش یافته بود و وقتی درد جسمانی شروع شد، علایم افسردگی به اوج خود رسید و در سال‌های بعد نیز بالا ماند اما در گروهی که درد شدید جسمانی نداشتند، علایم افسردگی شدت و شیوع کمتری داشت. دکتر «میکائلا بلومبرگ»، محقق ارشد اپیدمیولوژی و بهداشت عمومی می‌گوید: «درد و افسردگی به هم مرتبط هستند و یکدیگر را تشدید می‌کند. البته ما درباره زمان‌بندی تأثیرگذاری این دو اطلاعی نداشتیم. مطالعه ما نشان می‌دهد که علایم افسردگی و تنهایی مدت‌ها قبل از شروع درد جسمانی بدتر می شود. این یافته مهم است؛ زیرا نشان می‌دهد سلامت روان و حمایت اجتماعی اولیه می‌تواند درد جسمانی در آینده را کاهش دهد یا به تأخیر بیندازد». محققان می‌گویند عواملی مانند افسردگی و تنهایی می‌توانند از طریق مکانیسم‌های مختلفی در ایجاد درد جسمانی نقش داشته باشند. این عوامل با ایجاد استرس ممکن است التهاب را افزایش دهند. همچنین ممکن است با تغییر پاسخ‌های ایمنی و با اختلال در سیستم عصبی ما حساسیت به درد را افزایش دهند. محققان دریافتند افزایش شدید علایم افسردگی و سپس بروز درد جسمانی، بین افرادی که تحصیلات و ثروت کمتری داشتند، بیشتر بوده است. به گفته محققان، این افراد منابع کمتری برای بهبود سلامت روان و مدیریت درد داشتند. درکل محققان پیشنهاد می‌کنند درمان افسردگی ممکن است به جلوگیری یا کاهش دردهای جسمانی در آینده کمک کند. یافته‌های این پژوهش در ژورنال eClinicalMedicine منتشر شده است.