از شلوغ‌کاری فرزندانم به ستوه آمدم
عبدالحسین ترابیان | کارشناس‌ارشد روان‌شناسی
مادر گرامی، کاملا مشخص است که شما ظن مثبتی درباره فرزندان‌تان ندارید. آن‌ها را جبهه‌ای در برابر خودتان تصور می‌کنید و همه رفتارهای آنان را علیه خودتان و عمدی تلقی می‌کنید. در ادامه چند توصیه به شما دارم.
از ارتباط موثر غافل نشوید
مهم‌ترین مهارت زندگی در کانون خانواده که می‌تواند امنیت خاطر همه اعضا را فراهم کند، ارتباط موثر است و در سوال شما به نظر می‌رسد که ارتباط معیوب و آزار دهنده‌ای شکل گرفته که برای خاتمه دادن به وضع آسیب‌زای موجود والدین باید تغییر را از خود شروع کنند. فراموش نکنیم که رفتار و گفتار والدین، نوع رفتار و گفتار فرزندان را رقم می‌زند و اگر نارسایی رفتاری در فرزندان مشاهده می‌کنیم، باید با نگاه سیستمی ابتدا نوع تعامل خود با فرزندان را بررسی و اصلاح کنیم و به طورمستقیم انگشت اتهام به سمت فرزندان نشانه نرویم.
ویژگی‌های فرزندان‌تان را بشناسید
ضروری است با مراحل رشد دو فرزند عزیزتان که پسر 15 ساله در آغاز نوجوانی دوم و دختر 11 ساله در آغاز نوجوانی اول است و ویژگی های جسمی، روحی و اجتماعی این مراحل بیشتر آشنا شوید آن گاه مطابق اقتضای سنی آنان برخورد و تعامل داشته باشید.
ذهنیت‌های منفی‌تان را جدی نگیرید
این ذهنیت را که فرزندان شما متحد شده و جبهه مخالف علیه مادر تشکیل داده‌اند جدی نگیرید چون این ذهنیت غیرواقعی ما را به تقابل بیشتر با فرزندان سوق می‌دهد و ارتباط حسنه با آنان آسیب می‌بیند. نوجوان معمولا از درون ناامنی دارد و در سایه رابطه موثر با والدین و به خصوص مادر، ناامنی درونی او هم کاهش می‌یابد.
عوامل آسیب‌زای روابط والد-فرزندی را بشناسید
اصول مهارت ارتباط موثر را مجدد مطالعه و تمرین کنید و در بهبود رابطه موثر با فرزندان پیشگام شوید. به صورت مختصر یک نکته مهم را در همین باره مطرح می‌کنم. آن چه به روابط والدین و فرزندان آسیب می‌رساند این است که الف- شنونده خوبی برای صحبت‌های او نباشیم، ب- هنگام صحبت کردن فرزند زودهنگام قضاوت یا راهنمایی کنیم و ج- در حالی که او صحبت می‌کند، موضوع صحبت را تغییر دهیم یا او را مسخره کنیم. توصیه پایانی هم این که هنر گوش دادن را باید تمرین کنید و با حوصله به سخنان فرزندان‌تان گوش دهید. آن گاه آن‌ها هم با جان و دل به صحبت‌های شما گوش خواهند داد و در این صورت، همزبانی و همدلی شکل خواهد گرفت.
از ارتباط موثر غافل نشوید
مهم‌ترین مهارت زندگی در کانون خانواده که می‌تواند امنیت خاطر همه اعضا را فراهم کند، ارتباط موثر است و در سوال شما به نظر می‌رسد که ارتباط معیوب و آزار دهنده‌ای شکل گرفته که برای خاتمه دادن به وضع آسیب‌زای موجود والدین باید تغییر را از خود شروع کنند. فراموش نکنیم که رفتار و گفتار والدین، نوع رفتار و گفتار فرزندان را رقم می‌زند و اگر نارسایی رفتاری در فرزندان مشاهده می‌کنیم، باید با نگاه سیستمی ابتدا نوع تعامل خود با فرزندان را بررسی و اصلاح کنیم و به طورمستقیم انگشت اتهام به سمت فرزندان نشانه نرویم.
ویژگی‌های فرزندان‌تان را بشناسید
ضروری است با مراحل رشد دو فرزند عزیزتان که پسر 15 ساله در آغاز نوجوانی دوم و دختر 11 ساله در آغاز نوجوانی اول است و ویژگی های جسمی، روحی و اجتماعی این مراحل بیشتر آشنا شوید آن گاه مطابق اقتضای سنی آنان برخورد و تعامل داشته باشید.
ذهنیت‌های منفی‌تان را جدی نگیرید
این ذهنیت را که فرزندان شما متحد شده و جبهه مخالف علیه مادر تشکیل داده‌اند جدی نگیرید چون این ذهنیت غیرواقعی ما را به تقابل بیشتر با فرزندان سوق می‌دهد و ارتباط حسنه با آنان آسیب می‌بیند. نوجوان معمولا از درون ناامنی دارد و در سایه رابطه موثر با والدین و به خصوص مادر، ناامنی درونی او هم کاهش می‌یابد.
عوامل آسیب‌زای روابط والد-فرزندی را بشناسید
اصول مهارت ارتباط موثر را مجدد مطالعه و تمرین کنید و در بهبود رابطه موثر با فرزندان پیشگام شوید. به صورت مختصر یک نکته مهم را در همین باره مطرح می‌کنم. آن چه به روابط والدین و فرزندان آسیب می‌رساند این است که الف- شنونده خوبی برای صحبت‌های او نباشیم، ب- هنگام صحبت کردن فرزند زودهنگام قضاوت یا راهنمایی کنیم و ج- در حالی که او صحبت می‌کند، موضوع صحبت را تغییر دهیم یا او را مسخره کنیم. توصیه پایانی هم این که هنر گوش دادن را باید تمرین کنید و با حوصله به سخنان فرزندان‌تان گوش دهید. آن گاه آن‌ها هم با جان و دل به صحبت‌های شما گوش خواهند داد و در این صورت، همزبانی و همدلی شکل خواهد گرفت.