printlogo


فرمول ایجاد وحشت در ایران توسط رژیم‌صهیونیستی
مجید حسین‌زاده  | روزنامه‌نگار

با آغاز تجاوز رژیم‌صهیونیستی به ایران، شاهد بهره‌گیری آن ها از یک بسته وحشت‌آفرین شامل تاکتیک‌های روانی، رسانه‌ای و خرابکارانه و ... برای برهم زدن آرامش روانی و اجتماعی مردم ایران و افزایش فشار بر حاکمیت بودیم. این فرمول چندلایه که بخشی از جنگ ترکیبی و جنگ شناختی محسوب می‌شود، با تلفیق عملیات خرابکارانه، تحریک روانی و جنگ رسانه‌ای به اجرا گذاشته می‌شود تا اثرگذاری حداکثری داشته باشد.

آتش‌زدن‌های محدود با خلق دود زیاد
یکی از مهم‌ترین عناصر این سناریو، ایجاد حوادث خرابکارانه نظیر آتش‌زدن لاستیک برای خلق دود زیاد، آتش‌سوزی‌های عمدی در مراکز حساس، انفجارهای محدود در تاسیسات صنعتی، پالایشگاه‌ها، مخازن سوخت، انبارهای مواد غذایی و دارویی است. این عملیات‌ها که معمولا با دقت برای ایجاد بیشترین بازتاب رسانه‌ای طراحی می‌شوند، علاوه بر خسارات اقتصادی، حس ناامنی فراگیری را در جامعه دامن می‌زنند و کارآمدی نظام در تأمین امنیت را زیر سؤال می‌برند.
تماس و القای قحطی
در کنار این اقدامات میدانی، سناریوی تماس‌های تلفنی و پیامک‌های ناشناس از خارج کشور هم بخشی از این طرح است. در این تماس‌ها، به مردم توصیه می‌شود برای خرید فوری مایحتاج اولیه نظیر برنج، روغن، دارو و بنزین اقدام کنند، با این ادعا که به زودی کمبود شدیدی رخ خواهد داد. این نوع شایعه‌پراکنی هدفمند، هجوم روانی مردم به فروشگاه‌ها را به دنبال دارد و با ایجاد صف‌های طولانی و افزایش تقاضای کاذب، تعادل بازار را بر هم می‌زند و مردم را در شرایط اضطراب دایمی نگه می‌دارد.
انتشار شایعات در شبکه‌های اجتماعی
یکی دیگر از ارکان اصلی این جنگ روانی، انتشار شایعات و اخبار جعلی در شبکه‌های اجتماعی است. از طریق صدها حساب کاربری جعلی و ربات‌های هماهنگ، اخبار جعلی درباره انفجارها، بحران‌های اقتصادی، ناآرامی‌های گسترده و حتی سقوط نهادهای کلیدی منتشر می‌شود. هدف از این پمپاژ مستمر اخبار دروغ، تضعیف اعتماد عمومی، افزایش نگرانی‌های اقتصادی و اجتماعی و تحریک احساس بی‌ثباتی مداوم در ذهن مردم است.
هدف قرار دادن امنیت روانی
مجموع این اقدامات، بخشی از یک جنگ پیچیده و طولانی‌مدت است که امنیت روانی، ثبات اجتماعی و کارآمدی نظام را هدف قرار داده تا کشور را در یک فرسایش مستمر قرار دهد. به چالش کشیدن امنیت روانی جامعه باعث می‌شود تا افراد در تصمیم‌گیری‌ها و تعاملات روزانه دچار اضطراب و اشتباهاتی شوند که گاهی غیرقابل جبران است.