حوزه علمیه! بجنگ
علی مهدیان
کارها و فعالیت های بسیاری از حوزه های علمیه ساخته است. اولا فرض کنید بیانیه های مشخص توجیه کننده ای به امضای چندین مرجع تقلید قم بیرون بیاید، اثر این کار بالا بردن روحیه ایمانی مردم و بالا آوردن تفسیر دینی از وقایع امروز است. دفاتر مراجع و علمای قم بنشینند برنامه ریزی کنند برای خلق رویدادهای رسانه ای، شبیه پای برهنه بیرون آمدن و مراسم گرفتن و وارد میدان شدن و حرکت های اجتماعی به راه انداختن، به همین سبک هایی که مدتی است در مراسم عزاداری اهل بیت مرسوم است. کیان اسلام مورد هجوم واقع شده و خوب نیست اگر صدای ضعیفی از علمای شیعه به گوش برسد. دیروز رذل ترین انسان روی زمین، رهبر دینی شیعه را تهدید کرد، خوب نیست علمای بزرگوار قم و نجف تماشاچی باشند. ثانیا رهبری چندی پیش از این درباره نقطه ضعف اصلی ما در مبارزه با دشمن سخن گفت، تاکید کرد، تکرار کرد و آن «خلق محتوا» بود. خلق محتوا کار اندیشمندان و مبلغان دانشمند حوزوی است. بلکه مهم ترین و کلیدی ترین کار امروز حوزه هاست. حوزه صد ساله می تواند از فرصت جنگ استفاده کند و با قرار گرفتن در جای درست امروز خود، به یک بلوغ ویژه دست پیدا کند. ثالثا زمان دست دادن عملی با جریان های مختلف اسلامی است. وجود آیت ا... اعرافی خودش از این جهت نعمت است. امروز از غربگراترین جریان های اسلامی از جنس اخوان المسلمین با طعم ترکیه و قطر تا طیف های مختلف الازهر تا خشک ترین مدل های اسلام گرایی سلفی در عربستان تا متفکران و علمای پاکستان و خلاصه خیلی ها در حال نشان دادن همبستگی‌شان با ایران هستند. زمان استفاده از این فرصت طلایی است. حوزه علمیه ایران می تواند یک جبهه گسترده علمای اسلامی در مقابل اسرائیل به چشم آورد، تاثیر این کار در جوشش مسلمین، در فشار به دولت ها و غیره و غیره روشن است. زمان این فعالیت ها همین امروز است. این کار حتی می تواند بزرگان دیگر ادیان را نیز به همراهی و اعلام موضع ترغیب کند. رابعا امروز حتی جوان ترین طلبه ها با پوشیدن لباس مقدس طلبگی و حضور بین مردم ایران می توانند ضلع خدمت و حمایت حوزه از مردم را به چشم آورد، حقیقتا نسبت مردم با حوزه علمیه ایران که نماد حاکمیت مظلوم و مقتدر ما هم هست بیش از هر زمان دیگری مهیای ارتقاست. طلاب می توانند مثل همیشه بودنشان با مردم را به چشم آورند و سپر بلای ذهن و جان آن ها باشند. خلاصه آن که حوزه علمیه اگر بخواهد فاصله معنادارش را با پیشرو بودن و سرآمد بودن در این حرکت تمدنی جبران کند، دقیقا همین الان وقتش است. یک بار دیگر پیام صدساله رهبری را بخوانیم، یا لااقل چند خط انتهایی وصیت نامه حاج قاسم را مطالعه کنیم. وقت رشد و جبران است.