غلط ننویسیم
زَغَن/ ذقن
زَغَن واژه فارسی و نام پرنده شکاری از خانواده بازهاست:
دولت از مرغ همایون طلب و سایه او/ ز آنکه با زاغ و زغن شهپر دولت نبود (حافظ: قزوینی و غنی ۱۴۱)
ذَقَن کلمهای عربی و به معنی «چانه» است:
وز آن پس سه مشت آب بر روی زن/ ز رستنگه موی سر تا ذقن (سعدی: بوستان ۱۶۰)
برگرفته از «فرهنگ درست نویسی سخن»، تألیف استاد حسن انوری