دربی صد و چهارم هم امشب برگزار میشود؛ دربی مثل همیشه پرهیجان، غیرقابل پیشبینی و خاص است؛ هرچقدر هم بگوییم که این بازی هم مثل بقیه بازیها 3 امتیاز دارد؛ بازهم بسیاری از هواداران ترجیح میدهند چند بازی را ببازند اما برنده دربی باشند تا در کُری با هواداران رقیب کم نیاورند. بعضیها از این هم جلوتر میروند و پیروزی در دربی را حتی از قهرمانی شیرینتر میدانند. بخش زیادی از هیجان دربی به این است که گاهی پارا از دایره محاسبات رایج فوتبالی فراتر ببریم و سرمان را با ایدههای شیرین حول فوتبال گرم کنیم تا بهانهای جالب برای گپ زدن با دیگران داشته باشیم. امروز ما موضوع جالبی را پیشروی فوتبالیها بهخصوص هواداران دو تیم میگذاریم؛ فرض کنید همین امروز یک چراغ جادو پیدا کردهاید و غول گرامی آن هم میگوید نه سه آرزو، بلکه فقط یک دستور شما را انجام میدهد؛ اینطوری که شما حق دارید یک بازیکن از تیم حریف را برای دربی امشب به تیم خودتان اضافه کنید تا با خیالراحت دربی را تماشا کنید. شما اگر بودید دوست داشتید کدام بازیکن تیم مقابل به ترکیب شما اضافه میشد؟ تا حالا فکرش را کردهاید؟ بد نیست به این ماجرا فکر کنید و حتی این چالش را پیشروی دوست، همکار و خانواده بگذارید و دربارهاش گپ بزنید. شاید از کریهای تکراری و در مواقعی بیفایده که گاهی باعث رنجش طرف مقابل میشود جذابتر از کار درآمد. راستی ما هم در تحریریه خراسان به این موضوع فکر کردهایم. 4 استقلالی و 4 پرسپولیسی در یادداشتهایی که در ادامه میخوانید به این سوال پاسخ دادهاند. با ما همراه باشید.
حیف و صدحیف از یامگای عزیز
سیدمصطفی صابری، روزنامه نگار- برای من فوتبال آنقدر جدی نیست که بخواهم توانایی فردی یا ویژگیهای مثبت اخلاقی بازیکنان حریف را به کل نادیده بگیرم؛ از قدیم بین استقلالیها جواد زرینچه را بهخاطر اخلاق و ادب، مجتبی جباری را بهخاطر تکنیک، آندو را بهخاطر جنگندگی و ... دوست داشتم و دارم. در نقطه مقابل از هر بازیکنی که بهجای تلاش و توانمندی، تلاش میکرد با توهین به حریف و کُریهای سطحی در فضایمجازی محبوب هواداران شود؛ حتی اگر پرسپولیسی بود متنفر بودم. در این بین یامگا در استقلال بین فوتبالیستهای لیگ ما مورد خاصی بود. با اخلاق، حرفهای، بیحاشیه و البته توانمند. بسیاری از خارجیها وقتی به لیگ ما میآیند عادت بازیکنان ایرانی در بهانهجویی، نقد داوری و دوختن زمین و زمان بهم را یاد میگیرند اما یامگا کماکان همان جنتلمن همیشگی ماند و افسوس که آن مصدومیت بدموقع و البته برخوردهای ناشایست او را برای مقطعی از فوتبال دور کرد و حالا هم که در نساجی است. اما اگر از این نسل استقلالیها حسرت پرسپولیسی بودن یک نفر را داشته باشم قطعاً یامگاست.