راه‌های شناسایی ادویه تقلبی

در شناسایی ادویه‌ها پیشرفت زیادی حاصل شده است.بنا بر مطالعه‌ سازمان استانداردهای غذایی بریتانیا، هفت ادویه و گیاه محبوب که معمولا در ایالات متحده هم به فروش می‌رسند، اغلب تقلبی‌اند. به گزارش «نیویورک‌پست»، مصرف‌کنندگان باید در انتخاب پونه کوهی، فلفل سیاه، پودر فلفل، زعفران، زردچوبه، دارچین و زیره بیشتر دقت به خرج بدهند.
کارشناسان معتقدند حتی طعم‌های افزودنی این ادویه‌ها حاوی مواد شیمیایی‌اند که ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان یا واکنش‌های حساسیت‌زای (آلرژیک) کشنده شوند. در نمونه‌های فلفل سیاه، هم توت‌‌های خشک و دانه‌های پاپایا مشاهده و در نمونه‌های زعفران، هم کاکل ذرت و رشته‌نخ‌های پنبه‌‌ای دیده شد. متخصصان می‌گویند، بهتر است برای امتحان کردن دانه فلفل سیاه را خودتان خرد کنید؛ دانه‌های تقلبی به‌راحتی خرد می‌شوند و می‌ترکند.بنا بر نتایج، در نمونه‌های پودر فلفل قرمز، اکسید سرب قرمز و رنگ وجود داشت. مصنوعی بودن پودر فلفل را می‌توان با ریختن چند قطره ید روی آن آشکار کرد. رنگ پودر فلفل قرمز واقعی مایل به قهوه‌ای می‌شود، در حالی که رنگ پودر فلفل تقلبی عوض می‌شود. نمونه‌های زردچوبه هم حاوی گچ زرد و رنگ‌های سمی بودند. با مخلوط کردن زردچوبه با سرکه سفید یا پاک‌کننده اسید‌ هیدروکلریک می‌توان محتویات گچ را آشکار کرد، زیرا باعث تشکیل حباب‌های دی‌اکسید کربن می‌شود.  در نمونه‌های دارچین هم پوست درخت‌های سمی و روغن‌های طعم‌دار مشاهده شد. چوب دارچین واقعی را از نازکی و لطافت آن می‌توان تشخیص داد، در حالی‌ که چوب دارچین تقلبی بسیار ضخیم‌تر و زمخت‌تر است. در نهایت، نمونه‌های زیره هم حاوی پوست مغزها، دانه‌های علف و خاکستر بودند. در برخی نمونه‌ها  پوست بادام زمینی و پوست گردو وجود داشت که می‌توانند واکنش‌های حساسیت‌زا (آلرژیک) به دنبال داشته باشند. کارشناسان توصیه می‌کنند دانه‌های زیره را کف دست‌ بریزید و به‌ هم بمالید. دانه‌های تقلبی رنگ سیاه از خود باقی‌ می‌گذارند که نشان‌دهنده وجود خاکستر است.