نکوداشت پهلوان شورورزی با حضور استاندار
پهلوان رشید لمیر: نیشابور باید به عنوان پایتخت پهلوانی ثبت شود
شجاعی مهر
آیین بیست و پنجمین سالگرد درگذشت پهلوان نامی نیشابور همزمان با هفته تربیت بدنی با حضور استاندار خراسان رضوی و جمعی از مسئولان و علاقه مندان به این پیش کسوت ورزش خراسان در گود زورخانه پهلوان یعقوبعلی شورورزی که یکی از بزرگ ترین زورخانه های کشور است، برگزار شد.فرماندار ویژه نیشابور در این مراسم گفت: بیست و پنج سال است که پهلوان شورورزی در جمع ما نیست اما مرام و منش پهلوانی اش در جامعه نهادینه شده است. مهدی دونده با بیان این که پهلوانی به قدرت بدنی و زور بازو نیست بلکه به سجایای اخلاقی و مرام و منش یک پهلوان و توجه به زیردستان و کمک به نیازمندان است، افزود: خاطرات دوران حیات پهلوان شورورزی سرشار از مرام پهلوانی است. وی ادامه داد: مرام و منش پهلوانی در خون ایرانیان است و اگر کشور در مقابل زور و ستم می ایستد به خاطر این روحیه پهلوانی است که در خاک نیشابور نیز بیش از ۲۵۰۰ پهلوان شهید خفته است.
امین رشید لمیر نوه پهلوان شورورزی نیز در این مراسم گفت: امروز در دنیا مدعی ثبت آیین پهلوانی در کشورمان هستیم. دارنده دو بازوبند پهلوانی کشور افزود: با توجه به حضور پهلوانان دارای بازوبند پهلوانی نظیر پهلوان شورورزی، پهلوان سخدری و پهلوان وفادار باید نیشابور به عنوان پایتخت پهلوانی ثبت شود.
درخور ذکر است مرحوم پهلوان یعقوبعلی شورورزی چهارم شهریور ۱۳۰۲ در روستای شورورز از توابع شهرستان نیشابور دیده به جهان گشود. نقطه اوج شهرت پهلوان شورورزی ۱۳۳۲بود و تا ۱۸ سال به طور مرتب مقام اول کشتی آزاد و فرنگی کشور را از آن خود ساخت و هرگز به خاک نرسید و در سال ۱۹۶۰ به افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی نایل شد و همراه تیم ملی ایران در المپیک رم شرکت و مقام ششم را کسب کرد.
مرحوم پهلوان یعقوبعلی شورورزی در سال ۱۳۴۰ زمانی که ۳۸ ساله و دارای ۳ فرزند بود علاوه بر کاپ اخلاق، بازوبند پهلوانی کشور را دریافت کرد و از آن جا که کسی حاضر به کشتی با او نبود، طبق رسوم کشتی پهلوانی بازوبند برای همیشه نزد پهلوان شورورزی ماند. در سال ۱۳۷۶ طی مراسمی از وی و کلیه پیش کسوتان قدردانی و پس از گذشت ۳۲ سال از خدمت فرهنگی و ورزشی در پست معاونت تربیت بدنی نیشابور، بازنشسته شد. مرحوم پهلوان شورورزی علاوه بر معرفت و عطوفت، شاعر پیشه، با گذشت، الگوی بارز تواضع، فروتنی و منش پهلوانی بود و سرانجام در شانزدهم مهر سال ۱۳۷۸ دارفانی را وداع گفت و در قطعه مشاهیر نیشابور به خاک سپرده شد.