پایان بن بست سیاسی در عراق
پس از یک سال ناکامی جریان های سیاسی عراق در انتخاب رئیس پارلمان، سرانجام این بن‌بست سیاسی پایان یافت. عراقی ها در رای‌گیری اخیر در پارلمان «محمود المشهدانی» را به عنوان رئیس جدید پارلمان انتخاب کردند. جلوگیری از بحران بالقوه سیاسی و امنیتی
خلاء ریاست پارلمان در پی تصمیم دادگاه عالی فدرال در نوامبر گذشته رخ داد که محمد الحلبوسی، رئیس سابق پارلمان را به دلیل همکاری با شرکت های وابسته به رژیم صهیونیستی که نقض قانون عراق به شمار می‌رفت، برکنار کرد. از آن جا که عراق از زمان اعتراضات مربوط به «جنبش تشرین» در سال 2019 تاکنون با مشکل دولت‌های ناپایدار و انحلال پارلمان‌ها پیش از دوران قانونی مواجه بوده است، لذا غیبت رئیس پارلمان نیز یکی از مواردی بود که به دلیل اهمیت آن می‌رفت که به بحران سیاسی جدید در این کشور تبدیل شود. از آن جا که تداوم بحران سیاسی در عراق فرصتی برای بازیگران خارجی فراهم می‌کند تا با موج سواری روی اختلافات عراقی ها به ناامنی و آشوب های خیابانی دامن بزنند، لذا انتخاب رئیس پارلمان که نقش مهمی در ایجاد هماهنگی در بین جریان های سیاسی به خصوص سنی‌ها دارد، این بهانه را از خارجی‌ها که قصد ناامن کردن عراق را دارند، می‌گیرد. آمریکا که همیشه از آب گل آلود ماهی می‌گیرد، در یک سال گذشته با بهره‌برداری از این خلاء سیاسی سعی داشت، عراق را از داخل دچار چالش کند، زیرا خلاء ریاست پارلمان درست زمانی رخ داد که رژیم صهیونیستی جنگ علیه غزه را شروع کرده بود و گروه‌های مقاومت عراق نیز در حمایت از فلسطینیان، پایگاه‌های آمریکا در منطقه را هدف قرار می‌دادند که برای مقامات کاخ سفید به شدت نگران کننده بود. از آن جایی که چارچوب هماهنگی شیعیان اکثریت کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد، واشنگتن قصد داشت تا با بحران سازی سیاسی، پارلمان و کابینه تحت مدیریت مقاومت را سرنگون کند اما چارچوب هماهنگی اجازه سوء استفاده را از آمریکایی‌ها گرفت و با درایت توانست، ضمن ختم این غائله چهره‌ای نزدیک به مواضع مقاومت را بر مسند ریاست پارلمان بنشاند. چارچوب هماهنگی شیعیان در ماجرای انتخاب نخست وزیر هم که به بحران سیاسی تبدیل شده بود، با رایزنی‌های مداوم با رهبران سایر احزاب توانست نظر مساعد آن ها را برای تشکیل هر چه سریع تر کابینه جلب کند. از نظر کارشناسان، انتخاب المشهدانی یک پیروزی بزرگ برای جریان مقاومت و شکستی دیگر برای آمریکا در صحنه سیاسی عراق است که به تقویت ثبات در این کشور منجر خواهد شد. نقش رئیس پارلمان در پیشبرد سریع‌تر و کم‌چالش‌تر فرایند قانون گذاری و تسهیل گفت وگو بین جناح‌های مختلف بسیار مهم است و این موضوع شامل میانجیگری در اختلافات و ایجاد اجماع در میان قانون گذاران نیز می‌شود که در چشم‌انداز قدرت سیاسی تقسیم شده در عراق بسیار مهم تلقی می‌شود.
انتخاب المشهدانی؛ پیروزی مقاومت در برابر آمریکا
اهمیت انتخاب المشهدانی در برهه کنونی از چند زاویه قابل بررسی است. یکی این که المشهدانی حامی گروه های مقاومت در منطقه و به ویژه فلسطین است که از این بابت با چارچوب هماهنگی مواضع یکسانی دارد. همان طور که المشهدانی پس از رای گیری پارلمان بار دیگر بر مواضع خود در حمایت از فلسطین و لبنان تاکید کرد و در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:«فقط به سخنرانی و شعار اکتفا نخواهیم کرد، بلکه با همه مجالس عربی و بین‌المللی و فشار به منظور کسب موافقت جهانی برای آتش‌بس عمل خواهیم کرد»،بنابراین، انتخاب فرد حامی مقاومت در راس پارلمان عراق می‌تواند انسجام در بین جریان های سیاسی این کشور در حمایت از فلسطین و لبنان را تقویت کند. حمایت افراد از محور مقاومت، به طور خودکار آن ها را در صف مقابله با آمریکا قرار می‌دهد و المشهدانی نیز در گذشته ثابت کرده که با سیاست های مخربانه آمریکا در عراق به شدت مخالف است. پارلمان رکن اصلی قدرت سیاسی در عراق به شمار می‌رود و تصمیم گیرنده نهایی در تصویب و تغییر قوانین این کشور محسوب می‌شود. بر همین اساس واشنگتن قصد داشت تا فردی همسو با منافع خود و زاویه‌دار با مقاومت در راس پارلمان عراق قرار گیرد که بتواند از میزان اصطکاک و چالش‌های پارلمان کنونی برای منافع‌اش بکاهد اما انتخاب المشهدانی این امیدواری کاخ سفید را تبدیل به یأس کرد و شاید با انتخاب او، طرح اخراج اشغالگران از عراق با جدیت دنبال شود چراکه از زمان شروع جنگ غزه و حمایت‌های آمریکا از جنایت‌های رژیم صهیونیستی دیدگاه منفی به حضور نظامی آمریکا در خاک عراق در میان اعراب سنی به مراتب نسبت به قبل افزایش داشته است. با انتخاب رئیس جدید و تداوم جلسات آن، عراقی ها امید پیدا می‌کنند که همه چیز برای حل بحران ها آماده است و از این جهت برای مردم دلگرم کننده خواهد بود. با توجه به این که اواخر 2025، انتخابات پارلمانی عراق برگزار خواهد شد و جریان های سیاسی در داخل پارلمان می‌توانند با همگرایی بیشتر شرایط را برای انتخابات فراهم کنند و همین موضوع چشم‌انداز بهبود شرایط سیاسی و اقتصادی کشور را ارتقا می‌دهد.