نگاهی به گزینه‌های احتمالی تیم امنیت ملی و امور وزارت خارجه ترامپ
جمع چهره‌های ایران‌ستیز جمع است!
فاطمه ملک زاده
پس از پیروزی دوباره دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴، اکنون یکی از موضوعات مهم در محافل سیاسی آمریکا و جهان، تشکیل کابینه جدید اوست. ترامپ به تدریج برخی از اعضای دولت آینده خود را معرفی کرده است، اگرچه این افراد باید در روندی قانونی به تایید سنای آمریکا برسند. انتخابات اخیر که به پیروزی ترامپ و شکست هریس انجامید، نشان‌دهنده تداوم تاثیرگذاری و جلب حمایت طیف‌هایی از جمهوری‌خواهان است که در طی سال‌های اخیر از سیاست‌های او حمایت کرده‌اند. در همین راستا، انتخاب کابینه جدید ترامپ، نمایانگر دیدگاه‌ها و رویکردهای او در مواجهه با مسائل کلیدی آمریکا در حوزه سیاست داخلی و خارجی در چهار سال آینده خواهد بود.مشاوران ارشد ترامپ؛ یک استراتژی پایدار و وفاداری به تیم سابق
ترامپ تاکنون برخی از مشاوران کلیدی خود را معرفی کرده است که همگی از چهره‌های وفادار و تاثیرگذار در تیم سیاسی او به شمار می‌آیند. از جمله این افراد می‌توان به استفان کی بَنِن، مشاور ارشد رئیس‌جمهور و استراتژیست اصلی ترامپ، اشاره کرد. بَنِن که نقش اساسی در راهبردهای انتخاباتی ترامپ در سال ۲۰۱۶ داشت، از آن زمان یکی از عناصر ثابت در سیاست‌های ترامپ بوده است و انتظار می‌رود که در دولت دوم او نیز نقشی کلیدی ایفا کند. ترامپ همچنین رینس پریباس را به عنوان رئیس دفتر خود معرفی کرده است. پریباس که پیش از این رئیس کمیته ملی جمهوری‌خواه بود، در دوران نخست‌وزیری ترامپ نقشی مهم در مدیریت روابط کاخ سفید و دیگر نهادهای دولتی ایفا کرد. ژنرال مایکل فلین، نیز به عنوان مشاور امنیت ملی ترامپ در دولت آینده معرفی شده است. فلین که در دولت ترامپ در سمت مشاور امنیت ملی فعالیت کرد، پس از آن به دلیل مسائل قانونی و اختلافات سیاسی از این سمت کنار رفت. با این حال، به نظر می‌رسد که او همچنان یکی از افراد مورد اعتماد ترامپ در مسائل امنیتی و سیاست خارجی باشد.
وزارت دفاع؛ گزینه‌های نظامی و سیاسی
در وزارت دفاع، ترامپ گزینه‌های مختلفی را مطرح کرده است که ترکیبی از افراد نظامی و سیاسی را شامل می‌شود. ژنرال جیمز متیس، یکی از گزینه‌های مطرح برای وزارت دفاع، ژنرال بازنشسته ارتش آمریکا است که در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ وزیر دفاع بود. متیس به دلیل دیدگاه‌های مستقل و گاهی متفاوت با ترامپ در زمینه‌های سیاست خارجی، در دوران ریاست‌جمهوری اول ترامپ با چالش‌هایی روبه رو شد. دیگر گزینه‌های مطرح برای این وزارتخانه عبارتند از تام کاتن، سناتور ایالت آرکانزاس، و استفان هدلی، مشاور اسبق امنیت ملی. این چهره‌ها با تجربه گسترده در مسائل نظامی و امنیتی، به نظر می‌رسد که توانایی‌های لازم برای هدایت وزارت دفاع در شرایط پرتنش جهانی را برای آمریکا داشته باشند.جیم تلنت، سناتور اسبق ایالت میزوری، و دانکن دی هانتر، نماینده سابق کالیفرنیا در کنگره آمریکا، دیگر نامزدهای احتمالی این وزارتخانه هستند. به علاوه، کلی آیوت، سناتور اسبق ایالت نیوهمپشایر، و مایکل پمپئو که پیش‌تر وزیر امور خارجه و رئیس سازمان سیا بود، نیز از گزینه‌های مطرح هستند. در مجموع، کابینه پیشنهادی ترامپ برای وزارت دفاع به دنبال افرادی با تخصص نظامی و درک عمیق از مسائل امنیت ملی برای کشورش است.
وزارت امور خارجه؛ دیپلمات‌ها و استراتژیست‌ها
میت رامنی، فرماندار اسبق ماساچوست و نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ۲۰۱۲، یکی از این گزینه‌ها است. رامنی که همواره منتقد سیاست‌های ترامپ بوده، به نظر می‌رسد در صورت انتخاب برای وزارت امور خارجه، با چالش‌های بزرگی روبرو خواهد شد. دیگر گزینه‌های مطرح شامل رادولف جولیانی، شهردار اسبق نیویورک و جان بولتون، سفیر اسبق آمریکا در سازمان ملل متحد، می‌باشند. هر دو ی این افراد در گذشته در سیاست‌های خارجی ترامپ نقش‌های مهمی ایفا کرده‌اند.نیوت گینگریچ، رئیس اسبق مجلس نمایندگان آمریکا، و باب کورکر، سناتور ایالت تنسی و مدیر کمیته روابط خارجی، نیز در این لیست قرار دارند. بیل هاگرتی، سناتور تنسی و یکی از جمهوری‌خواهان نزدیک به ترامپ، که پیش‌تر به عنوان سفیر آمریکا در ژاپن فعالیت کرده است، از دیگر گزینه‌های وزارت امور خارجه به شمار می‌آید. در نهایت، مارکو روبیو، سناتور فلوریدا که پیش‌تر به عنوان منتقد ترامپ شناخته می‌شد، حالا به حامی او تبدیل شده و در صورت انتخاب، ممکن است نقشی برجسته در سیاست‌های خارجی ترامپ ایفا کند.او دیدگاه‌های تندی درباره بسیاری از مسائل سیاست خارجی از جمله ایران و کوبا دارد.ریک گرنل، سفیر سابق آمریکا در آلمان و سرپرست «اداره اطلاعات ملی آمریکا»، یکی از گزینه‌های اصلی برای وزارت امور خارجه یا مشاور امنیت ملی است. گرنل، به عنوان یکی از تاثیرگذارترین مشاوران ترامپ در مسائل بین‌المللی شناخته می‌شود. همچنین، مایکل والتز، کهنه‌سرباز ارتش آمریکا و کلاه‌سبز سابق، نیز در فهرست گزینه‌های کلیدی قرار دارد. درنهایت، در بخش «وزارت امور خارجه» گزینه‌های به چشم می‌خورند که قریب به اتفاق آن‌ها چهره‌هایی ضدایرانی هستند که در سابقه سیاسی‌شان، ارتباط با گروه‌های اپوزیسیون فارسی‌زبان هم دیده می‌شود.
دیگر مشاوران و کابینه‌های کلیدی
در وزارت خزانه‌داری، ترامپ احتمالاً به سراغ افرادی مانند استیو نیوکین، بانکدار آمریکایی، و توماس باراک، موسس شرکت کولونی کاپیتال، خواهد رفت. در وزارت داخلی، چهره‌هایی نظیر سارا پالین، فرماندار اسبق آلاسکا، و ری واشبورن، رئیس شرکت چارتر هولدینگ، به چشم می‌خورند. همچنین نیکی هلی، فرماندار اسبق کارولینای جنوبی که پیش‌تر به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد فعالیت کرده است، به عنوان یکی از گزینه‌های وزارت امور خارجه مطرح شده است.چینش کابینه ترامپ در دولت دوم، ترکیبی از چهره‌های شناخته‌شده و وفادار به اوست که در بسیاری از زمینه‌ها به ویژه مسائل امنیت ملی، سیاست خارجی و اقتصاد، نظرات و رویکردهای خاص خود را خواهند داشت. این انتخاب‌ها نشان‌دهنده تصمیم ترامپ برای ادامه روند سیاست‌هایش در دوره دوم ریاست‌جمهوری است، رویکردی که به طور خاص بر تقویت سیاست‌های داخلی، مقابله با تهدیدات خارجی، و مدیریت تحولات جهانی متمرکز خواهد بود. انتخاب چنین افرادی به معنای حفظ وفاداری در تیم اجرایی و توجه به کسانی است که در برابر چالش‌های سیاسی و اقتصادی به ترامپ وفادار مانده‌اند.
مهم تر از شخص ترامپ
مصطفی نجفی، تحلیلگر مسائل سیاست بین‌الملل نوشت: «مهم تر از شخص ترامپ، تیمی است که او در راس وزارت خارجه، وزارت دفاع، سیا و شورای امنیت ملی منصوب می کند. او افرادی را انتخاب می کند که برخلاف دور اول، این بار وفادار به او و متعهد به تصمیماتش باشند. در رابطه با ایران، این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار است. مارک روبیو، تام کاتن، ریچارد گرنل، مایکل والتز، مایک پمپئو، رابرت اوبراین، کیت کلوگ، برایان هوک و...از جمله مهم ترین نامزدهای تصدی جایگاه هایی مانند وزارت خارجه و دفاع، سیا و شورای امنیت ملی هستند که همگی دیدگاه ضد ایرانی شدیدی دارند و معتقدند باید از موضع قدرت با ایران روبه رو شد. مذاکره با دولت ترامپ کار راحتی نیست آنچنان که عده ای می پندارند! مذاکره با ایران مخالفان سرسختی در تیم آینده ترامپ دارد. مگر مذاکره ای از جنس پیش شرط های ۱۲ گانه پمپئو که عملا به معنای تسلیم ایران بود. بعید است تغییر مثبتی در قبال ایران در دولت دوم ترامپ حاصل شود.»