اگر آدم بخواهد به تمام خطراتی که متوجه ما هستند فکر کند، نباید اصلا پای خود را از خانه بیرون بگذارد. وقتی هم در خانه ماند، باید از جایش تکان نخورد، چون در آن جا هم ممکن است بلایی بر سرش بیاید. چه بسا کسانی که در حمام برق میگیردشان یا این که پایشان روی پله ها لیز میخورد و میشکند یا موقع بریدن کالباس انگشتشان را میبرند. اگر بخواهیم به این چیزها فکر کنیم باید از جایمان تکان نخوریم. همانجا روی اولین پله بنشینیم. مثل کرمهای حشرهای وحشت زده که فقط به یک چیز فکر میکنند: انواع مرگ.
برگرفته از کتاب «اگر خورشید بمیرد»