به کسانی اطلاق میشود که زندگی خود را بر پایه مکر بنا کردند. آب زیرکاه از ابتکارات قبایل و جوامعی بود که به علت ضعف و ناتوانی جز از طریق مکر و حیله یارای مبارزه و مقابله با دشمن نداشتند. به همین دلیل برای آنکه بتوانند حریف قوی پنجه را مغلوب کنند، در مسیر او باتلاقی پر از آب حفر میکردند و روی آب را با کاه طوری میپوشاندند که هیچ عابری تصور نمیکرد آب زیادی ممکن است در آن مسیر و معبر وجود داشته باشد. خلاصه دشمن با خیال راحت و بدون دغدغه خاطر در آن گذرگاه پوشیده از کاه گام برمیداشت و درون آب زیرکاه غرق میشد.