این روزها خیلی از فوتبالدوستان دنیا حس خوبی نسبت به کمک داور ویدئویی یا همان VAR ندارند؛ دلایل ماجرا هم متعدد است. بهطور مثال گل لواندوفسکی در بازی اخیر بارسا در حالی مردود اعلام شد که نوک کفش او یکی دو سانتیمتر از حریف جلوتر بود و این موضوع نه ربطی به اشتباه مهاجم در تله آفساید دارد، نه به مهارت دفاع حریف در آفسایدگیری برمیگردد؛ یا در بازی اخیر اینتر داور یک پنالتی اعلام کرد که با اعتراض حریف مواجه شد، حتی کمک داور ویدئویی هم پنالتی را تایید کرد اما بعداً مشخص شد تصمیم هر دو اشتباه بوده و فدراسیون ایتالیا داور را هم جریمه کرد. اصلاً راه دوری نرویم؛ در بازی آسیایی پرسپولیس، در حالیکه این تیم مقابل الغرافه نیاز شدیدی به برد داشت، دو گل این تیم با نظر VAR مردود اعلام شد درحالیکه لااقل یکی از آنها به جز کمک فناوری خط آفساید، حتی با چند دوربین هم قابل تشخیص نبود. حالا اشکال کار کجاست؟
1 VAR برخی تناقضهای جدی دارد؛ بهطور مثال در مواردی مثل آفساید و عبور توپ از خط دروازه باید از فناوری محض استفاده شود که البته در تمام لیگها فعال نیست؛ در مواردی مثل پنالتی و کارت قرمز بهخاطر خطای شدید هم باید تصویر توسط داور بازبینی شود، یعنی مشخص نیست فناوری تصمیم نهایی را میگیرد یا داور. درحالیکه برای قانون آفساید اعتراضهای زیادی وجود دارد و حتی فیفا درصدد تغییر این قانون است. استفاده از شبیهسازهای سه بُعدی هیجان فوتبال را که بخشی از آن ناشی از خطای انسان بود، از بین برده و حتی داور هم تصمیمگیرنده نیست.
2 قوانین فوتبال نیاز به بازبینی دارند تا استفاده از VAR لذتبخش شود، نه روی مخ. بهطور مثال سالهاست که هواداران و خیلی از کارشناسان معتقدند وقتی امکان تشخیص جلوتر بودن یک بازیکن در خط آفساید بدون فناوری ممکن نیست، چرا این قانون باید باشد؟ و چرا یک تیم باید برای یک نوک دماغ یا ذرهای بند کفش از یک گل محروم شود و مدام جریان بازی برای بازبینیهای طولانی متوقف شود؟
3 VAR به آن صورتی که در لیگ ما وجود دارد، در حقیقت چیزی بیشتر از یک صحنه آهسته با دوربینهای کم تعداد، بیکیفیت و ... نیست که باز هم زمینه اشتباه در گام بعدی را برای اتاق کمک داور ویدئویی و داور وسط فراهم میکند و یکدست نبودن لیگها و تیمها هم آزاردهنده است، چون باعث میشود عدالت درست برقرار نشود.