در رثای « گویای خاموش»
غلامحسین مظفری -استاندار خراسان رضوی
از آن هنگام که آدمی توانست منطقِ نُطق را به کتابت گره بزند، به جادوی جاودانگی نیز پی برد. انسان در کتابت، پای گذشته را به حال میکشاند و پرواز به آینده را تدارک میبیند. کتاب را باید «گویای خاموش» نامید. کتابها انسان را به دریای دانایی متصل میکنند و معجزه میکنند تا تبار بشر با چشم بشنود. هر سطر که مکتوب میگردد، چراغی در تاریکیِ جهان برمیافروزد و راهی به رهایی ساخته میشود.
جهان در فرایندِ مکتوبسازیِ دانش و بینشِ بشر، توسعه را تجربه کرده و بیش از پیش این آموزه کهنِ شاعرِ بیداردلِ خراسان را معنا بخشیده است که «کیمیای سعادت در این جهان سخن است.» بهراستی ما از کتاب رهایی نداریم و جهانِ هر فرد به وسعتِ کتابهایی است که جانش را میپروراند. از همینروست که به ما آموختهاند؛ «همنشینی بِه از کتاب مجوی.» کتاب همواره به عنوان چراغ راه و آیینه جهان نما در مسیر زندگانی انسان عمل کرده و همین ویژگی منحصر به فرد کتاب است که رمز ماندگاری و پایایی آن در طول اعصار و روزگاران شده است.
۲۴ آبان، «روزِ کتاب» و آغازِ «هفته کتاب و کتاب خوانی» است. گرامیداشت این مناسبت، احترامی است به فضیلت و دانش و باید فرارسیدن این رویدادِ خجسته را به همه کنشگرانِ حوزه کتاب و کتاب خوانی به ویژه یکایکِ نویسندگان، ناشران، کتاب فروشان، خیرین کتابخانهساز و اهالی قلم و اندیشه شادباش گفت و از پروردگار یکتا توفیق آن ها را آرزو کرد.