افشای اطلاعات جدید گروه‌ هکری حنظله از سیاستمداران و نظامیان ارشد صهیونیست مانند «بنی گانتز»، «گالانت» و «آدی ساباگ» پیام های نهفته ای با خود به همراه دارد

کار بزرگ حنظله

مصطفی منتظر

​​​​​​​
از آغاز جنگ، یک گروه سایبری اقدام به هک و ایجاد فشار در عرصه سایبری بر رژیم می‌نمود. گروه حنظله هرچند وقت یک‎بار درخصوص هک یک سایت یا مجموعه اقتصادی رژیم خبری منتشر می‌کرد که کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت. کارخانه تسلیحاتی silver shadow، ترمینال فروشگاهی مکس شاپ، شرکت AGAS از جمله مواردی بود که در آغاز این مسیر هک شد و البته اهمیت اساسی نداشت؛ اگرچه حتما در کارزار علیه رژیم مهم بود و اطلاعات مشتریان این شرکت‌ها که می‌توانست به سیستم اطلاعاتی مقاومت کمک کند و برای رژیم فشار تولید کند. اما به مرور، حنظله توانست سوژه‌های ارزشمندتری را در تور اطلاعاتی خود بیندازد و هک کند. آغاز مرحله جدید، هک سامانه‌های شهرداری العاد در سرزمین‌های اشغالی بود که باعث شد رسانه‌های دشمن مجبور به پوشش خبری موضوع شوند. اما موضوع وقتی جدی‌تر شد که مرکز تحقیقات هسته ای دیمونا (شیمون پرز) و واحد ایمنی مرکز تحقیقات هسته ای سورک هک شد و اطلاعات تصویری آن توسط این گروه منتشر شد. این مجموعه‌های امنیتی و حساس حتما دارای حساسیت زیادی برای رژیم هستند و طبیعتا هک آن‎ها، نشان دهنده‌ توان بالاتر و روبه‌پیشرفت این گروه است.اما ماجرا حتی جدی‌تر از این‎ها شد. دستیابی به عکس‌های شخصی  بنی‌گانتز، سیاستمدار ارشد و وزیر جنگ پیشین  رژیم صهیونیستی و گالانت وزیر جنگ سابق رژیم که از بالاترین سطح امنیتی برخوردار است، به لیست هک‌های این گروه اضافه شد. موسسه مطالعات امنیت ملی، نرم افزار نظارت شاباک  (سیستم امنیتی داخلی رژیم) بر افسرانش هم به این لیست اضافه شد. حنظله با ورود به اطلاعات افسران خاص رژیم مانند افشای هویت آدی ساباگ -فرمانده بازرسی ستادکل ارتش رژیم- نشان داد که سطح فشار را به شکل بی‌سابقه‌ای افزایش داده است. تیر آخر هم هک وسایل شخصی سرلشکر ایهود شانی، فرمانده فعلی امنیت سایبری ارتش رژیم بود تا رسوایی به اوج برسد. مهم است درک کنیم که جنگ کنونی در بخش‌های مختلفی فراتر از میدان نبرد زمینی در جریان است. یکی از ظرفیت‌های اساسی برای فشار بر طرفین، همین موضوع حملات سایبری است. حالا حنظله نشان داده است که توان بالایی در این زمینه دارد. متاسفانه در عرصه رسانه‌ ای کمتر به این اتفاقات مهم توجه شده است. درحالی که اگر ماجرا برعکس بود و تصاویر شخصی یک وزیر ایرانی هک می‌شد، قطعا جریان خبری به شکل دیگری واکنش نشان می‌داد. باید امیدوار بود که این برادران عزیزمان بتوانند همین سیر صعودی در اهمیت سوژه‌های خود را افزایش دهند و به یک عامل اساسی در ضربه به دشمن صهیونیستی تبدیل شوند. همچنین باید از متخصصان این حوزه درخواست کرد تا توان خود برای فشار بر رژیم در این زمینه را افزایش دهند. ولو شرکت‌های کوچک اقتصادی رژیم که بتواند به مرور مشکل را برای اشغالگران افزایش دهد.