از کوزه همان برون تراود که در اوست
در قدیم آب آشامیدنی را برای تصفیه در کوزه‌ای می‌ریختند و درِ آن را با کلاهکی از حصیر یا ابریشم می‌پوشاندند. سپس کوزه را در ظرفی می‌گذاشتند و آبی را که از این صافی عبور می‌کرد می‌نوشیدند. در این روش، معمولاً کوزه و سرپوش آن، هر بو و مزه‌ای که داشتند، به آب منتقل می‌کردند. در این مواقع به اصطلاح می‌گفتند: «از کوزه همان برون تراود که در اوست.» این ضرب‌المثل بعدها به قضاوت در مورد آدم‌ها رسید. یعنی وقتی این مثل را به کار می‌برند، منظورشان این است که رفتار و گفتار آدم‌ها، نشان‌دهنده‌ی درون آن‌هاست.