​​​​​​​
از سال‌های گذشته در توجیه فعالیت و سرمایه‌گذاری بخش دولتی و حاکمیتی در تلویزیون، سینما و نمایش خانگی گفته می‌شد بخش خصوصی به علت وابستگی به سرمایه، صرفاً خواست مخاطب را مدنظر قرار می‌دهد و محتوای فاخر نمی‌سازد. با این حال در ماه‌های اخیر، برنامه «اکنون» با اجرای سروش صحت به یک مثال نقض بارز برای این گزاره تبدیل شده است؛ برنامه‌ای که در یک پلتفرم بخش خصوصی ساخته شده و حتی از حضور برندهای تجاری عرفی به عنوان حامی مالی بهره می‌برد، اما مسئولیت اجتماعی خود را فراموش نکرده و اتفاقاً با کمترین حضور سلبریتی‌ها به معنای معمول آن جلوی دوربین می‌رود.
این برنامه که به نوعی ادامه منطقی «کتاب‌باز» سروش صحت در شبکه نسیم شمرده می‌شود، در قسمت‌های اخیر اندکی از معرفی و بحث مستقیم درباره کتاب و کتاب‎خوانی فاصله گرفته و بحث‌هایی جالب توجه را با حضور چهره‌هایی به نمایش می‌گذارد که اغلب به عنوان سلبریتی شناخته نمی‌شوند. در این برنامه‌ها عبدالحسین وهاب‌زاده از طبیعت می‌گوید و آموزش کودکان در طبیعت را تجویز می‌کند، عبدالمحمود رضوانی اهمیت و نقش سعدی را در زبان فارسی توضیح می‌دهد و یاسین حجازی عبرت‌های حمله مغول را مرور می‌کند. در همه این گفت‌وگوها، سروش صحت که خود کتاب‌خوانی قهار است و احتمالاً خیلی از این بحث‌ها را می‌داند، به مثابه یک دانشجوی تشنه یادگیری، مشتاقانه گوش می‌دهد و با پرسش‌هایی دقیق، خلأهای ذهنی مخاطب را پر می‌کند. صحت با این گفت‌وگوها، جای خالی بحث‌های عمیق و در عین حال عامه‌فهم فرهنگی، اجتماعی و تاریخی را در نمایش خانگی پر کرده و «اکنون» را به اثری یگانه در پلتفرم‌ها تبدیل کرده است.