بر اساس یک بررسی روی مطالعات گسترده قبلی، افرادی که هوای آلوده تنفس می‌کنند، بیشتر از افرادی که در هوای پاک حضور دارند، در معرض ابتلا به مشکلات روانی هستند. به گزارش «همشهری‌آنلاین» محققان کشف کردند که ۹۵ درصد از مطالعاتی که اثرات مغز را بررسی می‌کردند، تغییرات فیزیکی و عملکردی قابل‌توجهی را در نواحی تنظیم احساسات مغز در مناطقی که در معرض افزایش سطح آلودگی هوا بودند، نشان دادند. افرادی که هوای آلوده تنفس می‌کنند، تغییراتی را در نواحی مغز که مرتبط با کنترل احساسات است، تجربه می‌کنند و در نتیجه، نسبت به افرادی که هوای پاک‌تری تنفس می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب و افسردگی هستند. این‎ها یافته‌های کلیدی یک مرور سیستماتیک است که در نشریه نورو توکسیلوکولوژی منتشر شده است.
تاثیرات‌نامناسب از کودکی تا بزرگ‎سالی
مطالعات همچنین نشان داده‌اند که آلاینده‌های کوچک هوا مانند ذرات بسیار ریزی که از اگزوز خودروها خارج می‌شوند، می‌توانند به طور مستقیم، با عبور از بینی و داخل مغز، یا به طور غیرمستقیم، با ایجاد التهاب و تغییر پاسخ‌های ایمنی بر مغز تأثیر بگذارند. متأسفانه، نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که آلودگی هوا با تشدید تغییرات آب و هوایی و کنترل نشدن انتشار کربن بدتر خواهد شد. از سویی دیگر شواهد فزاینده نشان می‌دهد که حتی سطوح آلودگی که مدت‌ها تصور می‌شد بی‌خطر است، می‌تواند خطر مشکلات سلامت از جمله در مغز را در سنین کودکی افزایش دهد. این مشکلات سلامت تا بزرگ‎سالی پایدار می‌مانند.
بزرگ‎ترین مطالعه سراسری روی سلامت مغز جوانان
تحقیقات دانشکده پزشکی کک کالیفرنیای جنوبی که منابع آن توسط مؤسسه ملی بهداشت آمریکا و آژانس حفاظت از محیط زیست تامین می‌شود، نشان داده که حتی سطوحی از آلاینده‌های خاص که توسط این آژانس ایمن درنظر گرفته شده با تغییرات در عملکرد مغز در طول زمان مرتبط است. این مطالعه که به‌تازگی در مجله علمی بین‌المللی محیط زیست منتشر شده، از داده‌های اسکن مغز بیش از ۹۰۰۰ شرکت‌کننده در مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان استفاده کرد که بزرگ‎ترین مطالعه سراسری در آمریکا درباره سلامت مغز جوانان است. کودکانی که در معرض آلاینده‌های بیشتری بودند، تغییراتی را در ارتباط بین مناطق مختلف مغز نشان دادند. دوین ال. کوتر، کارشناس ارشد علوم اعصاب در دانشکده کک و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «انحراف در هر جهتی از مسیر طبیعی رشد مغز چه شبکه‌های مغز خیلی به هم متصل باشند یا به اندازه کافی متصل نباشند می‌تواند مضر باشد». ارتباط بین نواحی مغز به ما کمک می‌کند تا تقریبا بتوانیم هر لحظه از روزمان را از نحوه دریافت اطلاعات پیرامون خود گرفته تا نحوه تفکر و احساساتمان در مغز مرور کنیم. بسیاری از این ارتباطات حیاتی در سنین ۹ تا ۱۲ سالگی ایجاد می‌شوند و می‌توانند بر این که کودکان رشد شناختی و عاطفی طبیعی یا غیرمعمولی را تجربه کنند تأثیر بگذارد. همچنین تعداد فزاینده ای از شواهد نشان می‌دهد که آلودگی هوا بر رشد عصبی در کودکان تأثیر می‌گذارد.