​​​​​​​
فوتبال ما هر روز و هرلحظه یک اتفاق جالب برای سورپرایز کردن مخاطبانش داره؛ تو بعضی بازی‌ها که چمن یه‌جوریه که می شه داخلش تربچه کاشت بدون این‌که شخم زدن بخواد؛ این قدر زیر و رو شده و بالا و پایین داره. یعنی هر لحظه ممکنه یک بازیکن بیفته داخل یک گودالی چیزی و نشه پیداش کرد. بعضی وقت‌ها تصاویر تلویزیونی یه جوریه انگار با موبایل K750  از برند سونی اریکسون دارن فیلم می‌گیرن. در مواردی هم نورافکن‌های بازی طوری یکی در میون روشن می شن که تهش بازیکنان بتونن همدیگه رو پیدا کنن و از تاریکی نترسن! اما تو بازی پرسپولیس و تراکتور، هم وضع چمن خوب بود؛ هم نور ورزشگاه، هم کیفیت تصویربرداری و کم کم داشتیم نگران می‌شدیم که شاید بازی مربوط به لیگ برتر ما نیست تا این‌که اواخر بازی موقع کرنر تراکتور یک عدد خاک‌انداز نو و شیک گوشه زمین دیدیم، جناب خاک‌انداز همچین کنار نقطه کرنر قرار گرفته بود انگار یکی کاشته‌اش اون جا تا کرنر بزنه باهاش. حالا واقعاً کار ندارم خاک انداز اون‌جا چی کار می‌کرد و باهاش چی کار داشتن، اما همین‌که دیدیمش مطمئن شدیم لیگ برتر خودمونه!